“Ga maar zitten” zei Justin terwijl hij naar de 3 stoelen wees. Mijn ouders en ik gingen zitten. “Even de praktische informatie. We vertrekken binnen 5 weken op tournee. De tour duurt 1 jaar en we gaan zowat de hele wereld zien. Vanaf volgende week beginnen de repetities. Elke dag van 9:00 tot 19:00 uur. Ik neem aan dat dat geen probleem is want het is zomervakantie.” Glimlachte Justin. Ik liet deze informatie even bezinken. 1 jaar op tournee. 1 jaar bij Justin. Mijn hart begon opgewonden sneller te kloppen. 1 jaar. Zalig. “Er reizen ook privéleraars mee die ons zo vaak als mogelijk les gaan geven als het schooljaar weer begint. Nog vragen?” “Nee, voor mij is alles duidelijk.” Glimlachte ik. Ook mijn ouders schudden hun hoofd. “Dus Amy, als je dan hier even zou willen tekenen” Justin schoof een blad naar mij toe en wees naar het vakje onderaan waar ik mijn handtekening moest zetten. Ik las het blad snel eens door en tekende dan. “Ik hoop dat je het leuk gaat vinden. Een jaar is lang” lachte Justin. Ik knikte hevig. “Een jaar met dé Justin Bieber. Dat kan gewoon niet anders dan leuk zijn” lacht ik terug. Justin gaf mij nog snel een knuffel, wat rook hij lekker, en zei dan “Nou Amy, dan zie ik je volgende week” Ik kon al niet meer wachten.


~ tijdsprong 5weken.

5 weken later was ik klaar om te vertrekken. Alles was geregeld. Ik had de hele crew en alle andere dansers al ontmoet. Het waren allemaal heel aardige mensen en ik kon opschieten met hun. De repetities waren zwaar geweest, maar ook heel plezant. Ik ben er volledig klaar voor. Binnen een uur vertrekken we dus ik moet nog snel mijn koffer klaarmaken. Ik nam 2 koffers van onder mijn bed. In de ene stak ik al mijn kleren en in de andere schoenen, juwelen, make-up en zo nog wat beautyproducten. Na een half uurtje was ik klaar en ik liep naar beneden. Mijn ouders zaten op en bank en ik ging bij hun zitten. “Ben je er klaar voor?” vroeg mama. Ik knikte enthousiast. “Maar ik ga jullie wel verschrikkelijk missen hoor” zei ik. “Wij jou ook hoor lieve schat.” zeiden ze in koor. Ik knuffelde hun allebei. “Ik laat jullie binnenkort eens overvliegen, dan kunnen jullie een show bijwonen.” zeg ik glimlachend. “Maar nu is het echt wel tijd om te vertrekken.” We stappen alle drie in de auto en vertrekken.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen