Hoofdstuk 13: Mauville City

‘Het is ons gelukt!’ zei Anna. Na drie dagen reizen over route 110 zijn Anna en Plusle eindelijk aangekomen in Mauville City. Ze liepen naar het Poké-center om iets te eten en uit te rusten. ‘Hallo!’ zei zuster Joy. ‘Hallo.’ zei Anna. ‘Zou u misschien even naar mijn Pokémon willen kijken?’ ‘Tuurlijk!’ zei zuster Joy. Anna gaf haar Poké-Balls aan zuster Joy. Ook Plusle werd bekeken. Toen zuster Joy met Anna’s Pokémon bezig was ging Anna even wat rondlopen in de stad.

‘Het is hier geweldig!’ zei Anna enthousiast. Ze was al bijna door heel Mauville City heengelopen. Ze kwam nu aan bij een winkel voor fietsen. ‘Hé, dit is handig.’ zei ze. Ze liep de winkel binnen. Er stonden twee verschillende soorten fietsen. Een gele en een groene. ‘Wilt u misschien een vraag beantwoorden?’ vroeg een man. ‘Ja hoor, wat voor vraag?’ zei Anna. ‘Welke kleur vindt u leuker? Groen of geel?’ vroeg de man. ‘Uh… ik denk Geel.’ zei Anna. ‘Heel goed!’ zei de man. ‘Dan krijg je deze van ons cadeau.’ Hij gaf Anna een gele fiets. Verbaasd keek ze naar de fiets. ‘Dat hoeft niet hoor.’ zei ze een beetje overdonderd. ‘Het is geen probleem.’ zei de man. ‘Je lijkt me een meisje die veel reist. Ik heb alleen één vraag: waar zijn je Pokémon?’ ‘Oh…. Ja. Helemaal vergeten!’ zei Anna. ‘Ik moet terug naar het Poké-center.’ ‘Als je de fiets aanneemt, ben je er veel sneller.’ zei de man. ‘Oké!’ zei Anna. Ze pakte de fiets en reed er van door. ‘Bedankt!’ riep ze nog snel.

Even later kwam ze weer aan bij het Pokémon Center. Het was er nog al onrustig. ‘Wat is er aan de hand?’ vroeg Anna. ‘De stroom is uitgevallen. En een paar Pokémon missen!’ zei een jong meisje. Anna rende naar binnen. Daar was zuster Joy. ‘Ik heb hulp nodig!’ riep ze angstig. Anna rende naar haar toe. ‘Wat kan ik doen?’ vroeg ze. ‘Ah, wat fijn dat je terug bent!’ zei zuster Joy. De stroom is uitgevallen en ik zou het fijn vinden als iemand voor stroom zou regelen!’ ‘Ik weet wel een Pokémon die daar sterk genoeg voor is!’ zei Anna. ‘Waar is Plusle? Zij zou dat wel voor ons willen doen!’ ‘Oh ja, ik heb niet zo goed nieuws. Al je Pokémon zijn gestolen inclusief Plusle en nog wat andere Pokémon van andere trainers?’ ‘Wat?’ riep Anna. Ze zakte op de grond en haar tranen vulden haar ogen. ‘Hoe kon dit gebeuren?’ ‘Ik weet het niet!’ zei zuster Joy. ‘Ik zal er alles aan doen om de Pokémon terug te halen. Koste wat het kost!’ Anna rende het Poké-center uit. Niet wetende waar ze naar toe moest. Ze was in paniek en wilde zo snel mogelijk haar Pokémon terug.

‘Dit is hopeloos!’ zei Anna uitgeput. Ze had al zo’n beetje heel Mauville City door gezocht. Maar geen spoor van haar Pokémon. Plotseling hoorde ze een stem. ‘Het is ons gelukt! We hebben het Poké-center weten te beroven!’ ‘Sst, niet te hard!’ zei een andere stem. ‘Straks hoort iemand ons nog.’ Toen hoorde Anna een deur dichtslaan. Niet veel later hoorde ze een auto wegrijden. ‘Dat waren ze.’ zei ze. Ze pakte haar fiets en fietste zo snel als ze kon achter de auto aan.

Na een tijdje stopte de auto met rijden. Anna had ze met moeite bij kunnen houden. Maar het was haar wel gelukt. Ze stond nu achter een bosje de twee dieven te bespioneren. Ze zagen er gevaarlijk uit. ‘’Wat moet ik doen?’’ dacht Anna. ‘’Zal ik naar ze toe lopen? Nee, dat is veel te gevaarlijk. Moet ik de politie erbij halen? Nee, dat duurt veel te lang. Ik ga voor de eerste optie.’’ Ze sprong uit de bosjes. ‘Geef die Pokémon terug aan zijn / haar eigenaar!’ riep ze. De dieven draaiden zich geschrokken om en lieten de zakken met daarin Poké-Balls op de grond vallen. ‘Denk je dat wij naar jou luisteren?’ vroeg één van de dieven. ‘Ja, je bent maar een klein zielig meisje.’ zei de ander die nog een zak vast had. In de zak zat Plusle. Zij hoorde het en werd boos. Snel probeerde ze de zak te elektrocuteren. Dit lukte en de man liet de zak los. Plusle rende snel naar Anna toe. ‘Je bent veilig!’ zei Anna. Ze pakte Plusle vast en begon haar te knuffelen. ‘Ik was zo bang dat ik je kwijt zou zijn.’ Plusle sprong uit Anna’s armen en stond klaar om te vechten. De dieven pakten snel een Poké-ball uit hun jaszakken. Uit de Poké-Balls kwam een Nuzleaf en een Lairon. ‘Dit gaan we wel winnen!’ zei Anna. Ze liet Plusle Spark doen. Lairon was in één klap dood. ‘Wat?’ vroeg een dief. ‘Hoe is dat mogelijk?’ ‘Mijn Plusle is gewoon super sterk!’ zei Anna met een spottend lachje. ‘Oh shit!’ zei de andere dief. Snel liet hij zijn Nuzleaf een aanval doen. Maar Plusle ontweek deze aanval. En viel Nuzleaf daarna direct aan met Spark. Nu was ook Nuzleaf verslagen. ‘Haha!’ zei Anna. ‘Ik zei toch dat we dit zouden winnen! En geef me nu die Pokémon terug!’ ‘Oké, oké. Rustig!’ zei de ene dief. ‘Ja! We geven ze al terug.’ Ze gaven de Poké-Balls aan Anna en renden er angstig vandoor. Anna ging terug naar het Poké-center.

‘Ik heb ze terug!’ zei Anna. Trost liep ze het Pokémon center binnen. De lichten waren ondertussen weer aan. ‘Goed gedaan!’ zei zuster Joy. ‘Ik kan je niet genoeg bedanken!’ ‘Je hoeft me niet te bedanken, ik help graag mensen.’ zei Anna. ‘Mooi.’ zei zuster Joy. Ze liep naar de trainers toe en gaf hen hun Pokémon terug. Ook Anna kreeg haar Pokémon terug. ‘Na al deze heisa ben ik wel echt toe aan slaap.’ zei ze. ‘Ik regel wel een kamer voor je.’ zei zuster Joy. ‘Dankjewel!’ zei Anna. Ze kreeg een kamer toe gewezen van zuster Joy. Ze liep er naar toe, deed de deur open, liep naar binnen, deed de deur weer dicht en ging op bed liggen. Binnen 10 minuten was ze in een diepe slaap.