Hoofdstuk 4

Na de brief tien keer gelezen te hebben snapte Lincy het pas,
Verbaasd keek ze Hermelien aan.
"Ik dacht eerst ook dat het een grap was",
Zij Hermelien verontschuldigd
Lincy wist even niet wat ze moest zeggen...
"Dus we kunnen niet samen naar de middelbare school?!?",
Vroeg Lincy bedroefd.
"Sorry" mompelde hermelien.
Teleurgesteld vroeg Lincy:
"Waar is dat tover gebeuren dan?",
"Weet ik niet", bekende hermelien.
"Kun je niet blij voor me zijn!?!",
Gooide hermelien er uit.
"Jawel, maar het voelt gewoon anders",
"Het spijt me maar ik ga naar huis",
Zij Lincy.
Verbluft liet ze hermelien achter,
En liep door de koude regen naar huis.
Water spatte in haar gezicht,
Toen ze de hoek om ging zag ze drie dronken jongens.
'Ook dat nog!?!',dacht ze in haar hoofd.
Ze liep er met een grote boog omheen.
Een van de jongens begon te schreeuwen.
Snel rende ze weg, toen ze de straat uit was hijgde ze een ruste even uit.
Rustig liep ze verder naar haar huis.
Toen ze thuis was merkte ze dat er niemand was
Ze pakte wat te drinken en ging op haar gemak op de bank zitten, ze deed tv aan.
Er was een serie op die over twee vriendinnen ging die ruzie hadden.
Ze zuchtte maar bleef kijken.
Net toen het meisje in de serie het goed wou maken bedacht Lincy zich.
'Misschien mag ik ook wel naar Zwein-dinges?',
Opeens had ze spijt dat ze zo tegen haar vriendin had gedaan, snel zette ze de tv uit en rende naar buiten om het goed te maken.
net toen ze de deur open maakte om er uit te rennen zag ze dat haar ouders in de deur opening stonden.