Lesbi, nicht bi, oder doch nun? * 5 *

the way it looks, the way it stares, the way it laughs, I wanna kiss it like A addict.

Je liep samen met Bill door de eindeloze gang. Nou ja, zo eindeloos was die nou ook weer niet. We moesten omdraaien, omdat we niet meer verder konden. Opeens begon ik te hikken. Bill keek me lachend aan.
"Is niet 'HIK' leuk 'HIK'." Zei ik hikkend. Hij begon lachen. "Ho'HIK'u op 'HIK'."
"Tut mir Leid." Zei hij lachend. "Het ziet er grappig uit." Ik keek hem nijdig aan. Dat veranderde al snel toen hij me lachend aan bleef kijken. Op zo'n gezicht kan je toch niet boos blijven? Hij keek me lief aan. Een vreemd gevoel ging er door mijn hele lijf. Zijn donker bruine ogen keken me diep aan. Mijn hik was gestopt. Alles om ons heen was stil, alleen onze ademhalingen kon je nog horen. Zware ademhalingen. Ademhalingen naar elkaar, naar velangens van elkaar. 'Kon dit echt waar zijn? Kon ik na al die jaren van vrouwen gehoud te hebben van jongens houden? Kon dat?' Bill was speciaal, anders. Ik moest het weten! Ik liep op Bill af, waardoor hij een klein stukje terug deinsde. Hij kwam met zijn rug tegen de muur aan. Ik zette mijn handen in zijn hals en begon hem te zoenen. Hij zoende terug. Met onze tongpiercings maakte het een stuk intenser. Het vreemde gevoel dat door mijn lichaam zat, gierde door elkaar heen. Alles stond even stil toen onze lippen elkaar los laate. Ik keek in zijn ogen. Er zaten verlangens in. Verlangens terug naar mijn lippen. Zijn lippen waren intens en teder. Ze voelde zo zacht en zoet aan. Hij was een verslaving waar je niet zo snel van of kon blijven. Ik wou zo graag zijn lippen weer voelen, weer proeven. Een verslaving die je gek maakt van verlangen. Dit kon ik niet voelen. Dit mocht ik niet voelen. Ik sloot mijn ogen. Ik voelde een traan uit mijn oog glijden. Het werd weggehaald door een zachte duim. Ik opende mijn ogen en staarde naar zijn borstkast. Hij legde twee vingers onder mijn kin. Hij wou dat ik hem aan keek. Hij ging met zijn gezicht dichter bij en voelde weer dezelfde sensatie als daarnet. Zijn lippen waren goddelijk om te proeven. Ik wou weg, maar toch blijven. Zijn tong ging zachjes langs mijn lippen. Ik opende mijn mond en voelde zijn tong weer mijn mond verkennen. Ik liep me maar meeslepen in zijn tempo. Hij domineerde me met alleen zijn blik al. Hij kon zo passioneel zoenen. Dat je het elke keer weer opnieuw wou beleven.

"Hej, jongens, broertje is met dat lekkere ding aan het zoenen." Hoorde ik de stem van Tom schreeuwen. Bill was gestopt met zoenen. Zijn lippen zaten nogop die van mij en zijn handen lagen nog immer in mijn nek. Ik voelde hem verstijven. Ik opende mijn ogen. Zijn ogen waren groot geworden. Hij liet mijn lippen los en zijn handen liet hij langs zich vallen. Hij deed een stap van me terug. Hij liet zich van me los. Hij liet alles los wat net nog zo vertrouwd werd. Wij tweeën en niemand anders.
"Oh, daar ben je Tom. Hier komen. Oh Bill, hej." zei Georg. Gustav pakte Tom bij zijn arm beet. "Uh, hij is gewoon dronken hoor, Bill." Bill knikte en keek alleen nog maar naar de grond. Ik keek van Bill naar Tom. Tom werd weggesleurd door Georg en Gustav. Bill bleef naar de grond kijken.
"Sorry." zei hij zacht. Ik keek hem niet begrijpend aan.
"Voor wat?" vroeg ik hem.
"Dat ik je zoende."
"Bill, luister eens. Ik begon, remember!"
"Maar waarom?"
"Nou... ja, uhm..." Ik liep naar hem toe. Hij keek me aan met een verdrietig gezicht. Ik liet mijn lippen weer op de zijne plaatsen. "Omdat jij de enige jongen bent die me zo vreemd laat voelen."
"Negatief of positief?" vroeg Bill met een grijns. Ik sloeg hem zachtjes op zijn borst. Hij gaf me nog een kusje op mijn lippen. "Zullen we terug gaan?" Ik knikte instemmend. Hij sloeg een arm om me heen, zodat ik dicht tegen hem aan liep. Hij rook ook zo lekker zoet. Als ik niet beter wist zou ik hem als een lekker snoepje kunnen behandelen, maar dat zou tot nu toe nooit in mijn leven gebeuren. Dat dit gebeurde was al een wonder.