Chapter 2.3 ~ JDS

''Deze is van me vader ik ga hem even brengen.'' Zeg ik waarna ze knikken en ik nog één keer vragend naar Hermione kijk. ''Muggle studies in lokaal 300.'' Zegt ze waarop ik dankbaar knik en me duim opsteek. Langzaam aan kom ik bij het kantoor van professor Snape en ik hoor meerdere stemmen van achter de deur komen. ''Severus ze heeft zelfs voorgesteld als jij het echt niet wilt dat ze het prima vind om naar Slytherin te gaan.'' Hoor ik en hoor me vader zuchten. ''Je moet weten dat ze alles voor je over heeft en altijd achter je beslissingen staat hoe slecht ze ook zijn, ze is slimmer dan je denkt Severus denk erover na. Dat is op z'n minst wat je kan doen voor haar.'' Hoor ik en wacht even zodat het wat langer stil is. Precies op het goede moment klop ik op de deur die al snel open gaat. ''Oh hallo professor Dumbledore, stoor ik?'' Vraag ik zo onschuldig mogelijk waarop Snape zijn hoofd schud. ''Wat is er Josie?'' Komt er zwak uit en ik rijk de brief naar hem uit. ''Hier staat jou naam op.'' Zegt hij en ik kijk op de andere brief. ''Oh sorry stom, deze is voor jou.'' Zeg ik glimlachend en neem mijn brief weer terug. ''Ik ga maar meer, sorry voor het storen.'' Zeg ik en doe de deur achter me dicht waarna ik naar lokaal 300 loop. ''Daar is ze.'' Hoor ik Ron zeggen en ik kijk hem vragend aan. ''Wat is er?'' Vraag ik gelijk en hij trekt me mee naar een rustigere plek. ''Mensen praten Josie, ze weten dat Hij terug is en ze verdenken je van verraad.'' Zegt hij gelijk en ik knik. ''Dat is wel erg overdreven maar ik beloof je ik zal jullie niet verraden, nooit.'' Zeg ik waarna Ron opgelucht ademhaalt. ''Kom we hebben zo les.'' Zeg ik en trek Ron het lokaal in. ''Goedemiddag allemaal ten eerste welkom terug en ik kan niet wachten om het hele jaar met jullie door te brengen.'' Begint de professor en Ron en ik zuchten te gelijk en gaan wat onderuit gezakt zitten. ''Deze les was een hel.'' Zeg ik als we met ze alle het lokaal uitlopen. ''Het is echt interessant hoor, geef het gewoon een kans.'' Zegt Hermione en Ron en ik kijken der met opgetrokken wenkbrauwen aan. ''Nee die leraar is gewoon te vrolijk.'' Zegt Ron en ik stem er in mee. ''En welke les hebben we als laatste?'' Vraag ik en kijk op rooster. ''Waarzeggerij jippie.'' Zeg ik blij, hoor het sarcasme, waarom Ron en Hermione wat lachen. ''Waar is Harry eigenlijk gebleven?'' Vraag ik als ik hem nergens meer zie. ''Misschien al naar het lokaal kom laten we gaan.'' Zegt Hermione en we lopen achter der aan alle trappen op. ''Aah mervouw Snape, mevrouw Granger en meneer Weasley goed dat jullie er ook nog zijn er zijn nog maar een paar plekjes over. Daar kunnen er nog twee en er kan nog één iemand bij Blaize en Draco gaan zitten.'' Zegt de professor en zie Hermione en Ron me smekend aankijken. Ik zucht en loop uiteindelijk naar Draco en Blaize en geef Hermione en Ron nog een dodelijke blik. ''Goed dan kunnen we gaan beginnen. Vandaag gaan we kopjes lezen, schuif je kopje één plaatsje naar rechts en kijk of je hem kunt lezen.'' Ik schuif me kopje naar Blaize toe waardoor ik die van Draco voor me krijg. ''Professor wat betekend een schedel?'' Hoor ik Blaize vragen en in klap is heel de klas stil. ''Wat zeg je lieverd?'' ''Josie heeft een schedel ik haar kopje staan.'' Zegt Blaise en ik voel aardig wat ogen in me rug branden. ''Kind je gaat een hele zware periode te gemoed, met de dood maar ook met leven en liefde een onverwachte liefde, maar er is iets wat ik niet duidelijk kan zien in dit kopje. Kom geef je rechter hand eens.'' Zegt ze en ik steek me rechter hand uit. Van schrik laat ze me hand los en loopt een stukje naar achter. ''Het spijt me kind.'' Zegt ze en loop dan weg en gaat verschrikt zitten. Ik kijk in me kopje die Blaize nog steeds vast heeft en ik snap er totaal helemaal niks van. Snel kijk ik in Draco's kopje en probeer het een beetje te vergeten wat totaal niet lukt. Als kinderen iets aan de professor willen vragen geeft ze geen antwoord, maar ze kijkt verschrikt op als ik voor der sta. ''Gaat alles wel goed professor?'' Vraag ik waarna ze knikt. ''De les is voorbij ik zie jullie woensdag.'' Zegt ze waarna iedereen het lokaal verlaat. Een beetje verbaasd loop ook ik het lokaal uit en besluit omdat het toch me laatste les was de boel zelf maar een beetje te gaan ontdekken. Al snel loop ik naar buiten en loop wat rond waarna ik uitkom bij een groot meer. Rustig neem ik plaats en blijf daar gewoon zitten staren naar het water, ik ben zelf nooit zo'n fan geweest om in het water te zwemmen. Toen ik klein was ben ik bijna verdronken en dat is in me geheugen gegrift. De rest van de dag zit ik hier maar een beetje en tot nu toe is niemand me nog komen halen. Als ik er zo over nadenk mis ik thuis wel een beetje, de streken die ik altijd met Bella uithaal en alle andere dingen. Hier is het ook fijn ik heb altijd al naar Hogwarts willen gaan maar nu ik hier ben is me hele leven op z'n kop gezet. Iets met leven, dood en liefde, dat het haar heel erg spijt. Eigenlijk ben ik wel echt benieuwd waar ze het over had. Het was ondertussen al donker geworden en de tijd had ik al helemaal niet meer in de gaten. Ik houd van de nacht, de maan en de sterren vooral het mysterieuze van de nacht trekt me aan. Diep van binnen zijn we allemaal bang voor de nacht, alleen maar omdat dan onze duistere kanten naar boven komen en we niet weten waar ze tot instaat zijn. ''Ik dacht al dat ik je hier kon vinden, Severus zei al dat je van de nacht hield.'' Hoor ik ineens een stem en ik schrik op. ''Oh professor Dumbledore, ja dat klopt ik houd van de nacht het is mooi.'' Zeg ik en hij knik.