Part 3

Net terwijl ik op verzenden druk komt er een melding op mijn computer tevoorschijn dat de batterij bijna leeg is.
Verdomme, waar lag die lader nu weer.
Snel loop ik naar de plaats waar ik de laptop vandaan had gehaald en trek alle kasten open.
Yes, eindelijk gevonden. Snel loop ik terug naar de woonkamer en steek de laptop in de lader.
Net op tijd.

Ik zet me terug goed in de zetel en neem de laptop onhandig terug op mijn schoot.
Een melding knippert op de computer. Ik klik op het icoontje en zie dat de jongen, Alexander dus,
terug heeft gestuurd. Verbaasd kijk ik naar zijn antwoord.

" Ow, dat is toevallig, ik woonde vroeger ook in België maar 4 jaar geleden zijn we hierheen verhuisd."

Ik betrap mezelf dat ik weer op mijn nagels aan het bijten ben. Van de spanning ?
Ik weet het niet maar dit had ik toch echt wel niet verwacht. Het was natuurlijk wel gemakkelijker om te praten.

"Haha, wat toevallig seg! Waarom ben je naar daar verhuisd? Was je België land wat beu gezien? "

Weer direct een antwoord, het gesprek is nu dus echt begonnen. Ik begin eigenlijk best wel geïnteresseerd te geraken
in deze jongen.

" Haha, ja misschien best een beetje. Nee, mijn moeder is hier geboren en uiteindelijk zijn we dan toch hier gaan wonen. "

" Klinkt echt zalig. Ben best wel wat jaloers hoor. "


En dan begint het gesprek echt.
Zeker nu het in het Nederlands is gaat het echt supervlot. Het praten met elkaar gaat ook zo gemakkelijk.
Ondertussen ben ik dus al te weten gekomen dat hij 16 jaar is, wat dus 2 jaar ouder is als mij.
Uit nieuwsgierigheid kon ik het ook niet laten om te vragen, hoe hij er ongeveer uitzag.
Hij heeft bruin haar, groene ogen en is zeker in de meter 70 groot !
Ook ik heb mezelf een beetje beschreven, wat best moeilijk is.
Ikzelf ben dus 14 jaar, ik heb blond krullend haar en grijsblauwe ogen, oh ja en momenteel ook nog maar 1.58m.
Natuurlijk moet ik nog groeien. Hopelijk.

De uren gingen weer voorbij en het praten met elkaar ging ook steeds vlotter en vlotter.
Uiteindelijk moest ik toch eens naar het toilet gaan en zodra ik recht sta, zie ik op de klok dat mijn vader bijna thuis komt!
Snel ga ik naar het toilet en kruip terug achter de computer.

" Hey, ik ga jammer genoeg wel stilletjes aan moeten afsluiten. "

" Ooh, dat is jammer, het was zo gezellig! "

Een spontane glimlach verschijnt op mijn gezicht. Hij vond het dus ook gezellig.

" Ja, ik vind het ook jammer.. "

" Geen probleem hoor, we spreken elkaar toch nog eens ? Hoop ik toch ! "

" Graag! Ik zou niets liever willen. Tot de volgende ? "

" Tot de volgende keer, ik kijk er naar uit! "


Met veel tegenzin sluit ik de computer af en leg hem terug op zijn plaats.
Ik leg mezelf op de zetel en droom terug weg over het gesprek dat net had plaats gevonden.