Ik heb bewust het maken van het horcrux niet in het verhaal opgenomen. Rowling heeft nooit bekend gemaakt hoe je een horcrux precies moet maken. En ik denk dat iedereen zijn eigen idee hier over heeft. Wat we wel weten is dat er een moord voor nodig is. De moord op de persoon die Sarah heeft gemarteld en bijna vermoord.

Toen ik wakker werd, bonsde mijn hartslag in mijn hoofd. Verschrikt opende ik mijn ogen. Met moeite tuurde ik in het duister. Al snel zag ik The Dark Lord voor het donkere raam staan. 'Vader,' zei ik schor, 'is het gelukt?' The Dark Lord draaide zichzelf om en keek mij met een tevreden blik aan. 'Ja, Sarah. Natuurlijk.' Ik zuchtte opgelucht. 'Je bent twee dagen buiten bewustzijn geweest,' zei Voldemort. Met enige moeite kwam ik overeind. Voldemort liep langzaam naar mij toe. 'Kom, en bekijk jezelf. Bekijk je macht.' Hij stak zijn hand uit om mij overeind te helpen. Hij wist dat ik zwak was. Ik legde mijn koude hand in zijn witte, dunne hand. Ik stond op en de wereld draaide even. Maar dit stopte al snel. Voldemort pakte zijn toverstok en met een kleine beweging ontstond er licht in de kamer. Daarna begeleidde hij mij naar de spiegel de aan de muur hang. Ik schrok even van wat ik zag. Voldemort zag dit, en hij legde zijn hand op mijn schouder. Mijn huid, mijn gezicht was bleek. Hierdoor leek mijn haar zwarter. Ik leek duisterder. Maar waar ik echt van schrok, was de gloed in mijn ogen. Mijn ogen waren rood. 'De gloed in je ogen zal binnen een week verdwijnen. Maar de rest van je uiterlijk zal permanent zijn.'

Na een paar seconden keek ik omhoog, in het zicht van The Dark Lord. 'Heb ik dingen gemist?' Voldemort grijnsde even. 'Nog niet. Je bent precies op het goede moment wakker geworden.' Ik knikte even. 'Sarah, mag ik je arm?' Met mijn rechterhand stroopte ik mijn linker mouw op. Ik keek even verbaasd naar mijn linker onderarm. 'The Dark Mark,' zei ik zacht, 'het is genezen.' Voldemort grijnsde even, maar hij zei niets. Met zijn dunne vingers pakte hij hardhandig mijn arm vast. Daarna drukte hij zijn toverstok op The Dark Mark. Het begon direct te branden. 'Jij blijft hier, kom op krachten. Morgen heb ik een opdracht voor je. Wees om 6 uur beneden.' Voldemort keek mij even doordringend aan. 'Natuurlijk, My Lord.' Daarna liep hij met stille passen mijn kamer uit. Niet lang nadat Voldemort uit mijn kamer was verdwenen, stopte The Dark Mark met branden. Ik ging op mijn bed zitten en ik haalde mijn handen door mijn haren. Hoewel ik niet meer wilde slapen, voelde ik hoe de vermoeidheid sterker begon te worden. Ik liet mezelf op het bed vallen en al snel werd alles zwart.

De volgende ochtend werd ik vroeg wakker. En dat was nodig. Want zodra ik wakker werd, besefte ik dat Voldemort een opdracht voor mij had. Ik voelde mezelf beter dan de avond ervoor. En mijn hoofd bonsde niet meer. Ik stond op en ik kleedde mezelf aan. Ik was volledig gekleed in zwart. De laatste tijd alleen maar. Ik trok een zwart gewaad over mijn kleding aan. Wetende dat ik op pad zou gaan. Mijn toverstok stopte ik in de binnenzak van mijn gewaad. Mijn haar vlocht ik in zodat dit niet in de weg zou zitten. Daarna liep ik naar beneden.

Voldemort stond in de hal. 'Je bent laat, Sarah.' Toen ik van de trap af was, boog ik nederig. 'Mijn excuses.' Voldemort opende zijn mond om wat te zeggen, maar deed hem toen weer dicht. 'Kom hier en pak mijn hand.' Voldemort hield zijn hand open. Langzaam liep ik naar hem toe. 'Waar gaan we heen?', vroeg ik voordat ik mijn hand in die van hem legde. 'Dat zal je vanzelf zien.'

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen