Impossible

Ik en Luca zitten zo een tijdje op de grond arm in arm terwijl Violet in stilte toekijkt. "De hoop is nog niet verloren Skyler" verbreekt Violet naar een tijdje de stilte. "Je had een idee om ons allemaal te redden dus misschien kan je dan ook jezelf redden. En... Luca had tegen mij gezegd dat dit een hotel was en elke hotel heeft een loper." Met vaart sta ik op. "Dat is een briljant idee Violet!" zeg ik weer even enthousiast als ik eerst was. Ik sta op het punt om Violet een knuffel te geven maar ze duwt me weg. "Sorry Skyler... Ik heb het nu nog onder controle de dorst. En dat wil ik ook houden zo... Dus het is beter als we elkaar niet knuffelen. Want ik zou het mezelf nooit vergeven als ik mijn beste vriendin pijn doe. begrijpend knik ik ja. "Dus hebben jullie een loper?" vraag ik met stralende ogen aan Luca die alweer is opgestaan. Luca wrijft met zijn hand door zijn haar. "Ja die hebben we wel maar.. Me broer heeft die altijd bij zich en op dit moment is hij weg. Iets regelen ofzo. Maar volgens mij is hij morgen weer terug."

Ik sla me armen over elkaar heen en ga tegen de muur aan leunen. "Dan kunnen we morgen de sleutel wel vragen maar dan kunnen we op dit moment niks doen.. Dat is niet waar! Ik weet al wat we kunnen doen" zegt Luca enthousiast. Hij pakt me bij mijn hand vast en sleurt me mee terwijl Violet achter ons aan sjokt. "Wat gaan we dan doen Luca? "Er verschijnt een scheve glimlach op zijn gezicht. 'We gaan ontdekken wat jij nou werkelijk bent.........