Girl with the golden eyes

Huppelend kom ik van de entree trap af en huppel naar de woonkamer toe. Luca zit op de bank starend voor zich uit te kijken terwijl Violet in een kleermaker met een kop thee naast hem zit. Ze ziet er een stuk minder bleek uit dan eerst en de rode ogen die ze had zijn verdwenen. Ze ziet er dus gewoon als normaal er uit maar dan zelfs nog wat beter. Ze heeft echt een mooi kleurtje op haar gezicht gekregen en haar ogen stralen en haar lippen lijken wat voller dan normaal . Vrolijk plof ik naast Luca neer die mij verbaast aankijkt omdat ik een big smile op mijn gezicht heb. Hij krijgt een frons in zijn voorhoofd en wrijft met zijn hand door zijn haren heen. "Skyler...." zucht hij op een manier waarvan ik de kriebels krijg.

"Het spijt me Skyler..." zegt hij schor. Hij kijkt me onschuldig aan... Ik geef hem een dikke knuffel. Geschokt slaat hij ook zijn armen om mij heen. "Skyler......" zucht hij nog een keer. Ik laat hem langzaam los en mijn glimlach word nog breder. "Ik weet hoe we iedereen kunnen redden!" zeg ik iets te enthousiast. Luca kijkt me niet begrijpend aan. "Hoe dan? De dode rozentuin......." Luca's gezicht word rood. Hij staat op. `Dat gaat niet Skyler! Die tuin is gevaarlijk! Ik wil er niets meer over horen!! Geen woord. Hoe kom je eigenlijk op zo´n dom idee?" Mijn lip begint weer te trillen en ik voel dat er weer tranen gemixt met teleurstelling in me opkomt. "Van je zusje" zeg ik schor terwijl ik verdrietig naar de grond kijk. Luca's gezicht verandert van boos naar somber. "Goed..... Wat je dan ook van plan bent Skyler ik vind het goed" Er verschijnt een brede glimlach op mijn gezicht. "Maar op 1 voorwaarden" zegt Luca streng. "Wat je ook gaat doen ik ga mee. Ik wil vanaf nu dat je niks meer in je eentje gaat doen.'" Vrolijk knik ik ja. "Bedankt Luca.... Dit betekend heel veel voor me...." Er verschijnt een heel klein glimlachje op zijn gezicht. "Het is tijd voor de redding Skyler...............