Hulp

Thomas sloop de trap af, hij probeerde zo zacht als hij kon het huis uit te sluipen. De hond die beneden met zijn kop tussen zijn poten had liggen slapen kwam overeind toen Thomas beneden kwam en begon te grommen. Thomas zei zo zacht maar streng mogelijk als hij kon "koest" gelukkig had Thomas de hond zelf getraind dus die luisterde wel. Toen hij het huis uit was probeerde hij zo onzichtbaar mogelijk doo de straat te lopen, door zo dicht mogelijk tegen de muur aan te lopen. Één keer kwam hij te dicht bij de muur waardoor hij met zijn douplex tegen de muur aan kwam wat een metalig geluid veroorzaakte. Thomas stond meteen stil en luisterde goed daarna sloop hij weer verder. Toen hij bij het bos kwam ontspande hij zich een beetje, door de spanning had hij er nog niet aan gedacht wat hij zou moeten doen als hij echt uit huis had kunnen sluipen. "Oké Thomas hoe ga je ze vinden" Thomas had een voordeel dat als hij diep nadacht dat hij dan ook heel goed kon horen (geen superkracht) daarom hoorde hij niet ver bij hem vandaan gesnuif en gehinnik van paarden. Thomas liep richting het geluid tot hij bij een klein open plekje kwam waar de paarden half stonden te slapen. Met naast hun lagen schaduwen waarschijnlijk Spica en Will en die andere man. Hij sloop zo zacht mogelijk verder tot hij opeens in zijn kraag gegrepen werd en een mes tegen zijn keel aan voelde. Door de schrik slaakte hij een kreetje de schaduwen bij de paarden reageerde niet. Toen hij stemmen achter zich hoorde begreep hij waarom. "Wie ben je" zei de ene stem hij "en waarom besluip je ons" Thomas herkende de stem van Will "i-ik ben Thomas" hij voelde hoe het mes van zijn keel werd gehaald. Nu zei Spica "Thomas wat doe jij hier" "jullie helpen natuurlijk" Will zuchtte "alleen als je met die zwaarden om kan gaan" Spica en Thomas keken Will allebei verontwaardigd aan en zeiden in koor "dat zijn geen zwaarden dat is douplex" Gilan moest grinniken "en wat kan je nog meer behalve omgaan met die douplex" Thomas aarzelde even "ehh verhalen vertellen" Gilan knikte "morgenavond mag jij dan een verhaal gaan vertellen, maar ga nu maar weer terug naar huis en zorg dat je reisspullen bij je hebt, we zien je morgenvroeg op deze plek". Thomas knikte en liep weg.