10. Love on the workfloor (Part 1)

Zayn Malik
Hm, heeft hij een nieuwe medewerker? Van wat ik kan zien, mooie bruine ogen, een kort vlot bruin kapsel. Ziet er goed uit. Met een glimlach loop ik naar de man toe, die nu voor de computer is gaan zitten.
“Ik had een afspraak staan. Malik is de naam,” geef ik aan.
De jongeman glimlacht vriendelijk en kijkt hij me aan. “Ja, klopt, wilt u een kop koffie,” stelt hij voor. Behalve zichzelf. “Sorry, ik ben Liam.”
Nu schud ik zijn hand en gebaar ik al naar de deur. Waar Tomlinson op de deur staat van het kantoor. “Kan ik doorlopen of is hij nog in gesprek,” wil ik weten.
“Ik zal even kijken,” knikt Liam dan en gaat hij, na een klop op de deur, het kantoor in. Om nog geen minuut later terug te komen. “U kunt naar binnen. Hoe drinkt u uw koffie?”
“Met een beetje suiker, en noem me gewoon je of jij. Zayn is ook goed,” geef ik aan en laat ik mijn ogen over hem heen gaan. Goed gebouwd, stevig en toch slank. Hoogst waarschijnlijk met een sixpack.
“Zayn Malik, laat die jongen gaan en kom naar binnen,” klinkt een bekende stem en draai ik me om naar de man in de deuropening. Vervolgens knipoogt Louis naar de jongeman.
Hè, hij heeft Niall toch al. Zou hij vreemd gaan? Dat zou ik nooit achter hem zoeken. En jammer, want dan zou ik geen kans maken. Ha, nog mooier. Alleen even uitzoeken wat Liam graag doet en ik kan hem dan ergens overhalen. “Lou, hoe gaat het met je, makker,” reageer ik met een lach en loop ik het kantoor in. Pas als het kantoordeur dicht is, geef ik hem een knuffel.
“Met mij prima, maar laat Liam met rust, wil je,” is meteen het commentaar.
Waardoor ik in de lach schiet. “Hoezo? Wil je hem voor jezelf houden? Moet ik Niall soms bellen dat je vreemd gaat...”
“Liam??? Laat me niet lachen,” schudt Louis zijn hoofd. “Liam is onze geadopteerde zoon van negentien jaar oud. Kom op, man, ik zou Niall nooit bedriegen en dat weet je.”
Het volgende moment wordt er op de deur geklopt. Wat Liam blijkt te zijn en zet hij koffie neer voor mij en Louis.
“Dank je, Liam, ga op tijd naar huis. Je stage dag voor vandaag zit erop,” zegt Louis. Het is te zien dat ze dan vriendschappelijk afscheid nemen. “Ongetwijfeld dat Niall wel iets lekkers heeft staan voor je.” Nu rolt Louis met zijn ogen.
Die Liam lacht nu. Wat een leuke en warme lach is. “Vast, ik zal dan proberen om iets voor je te bewaren. Anders eet Niall alles op. Tot half zes.”
Louis gebaard nog dat Liam weg kan en gaat de deur weer dicht. “Zo, Zayn,” begint hij dan zakelijk. Net als dat hij zijn handen in elkaar vouwt. “Hij is negentien jaar en niet bereikbaar voor jou. Vergeet het maar, ik zie hoe je naar hem kijkt. Hij is mijn zoon, en die van Niall.”
Ik haal mijn schouders op. “Dus, met negentien jaar is hij volwassen om zijn eigen beslissingen te maken. Maar daarvoor ben ik hier niet,” grijns ik.

In de dagen die volgen, zie ik Liam elke dag en weet ik dat ik steeds meer naar de jongeman begint te verlangen. Vandaar dat ik hem ook veel beter ken door de korte gesprekken bij de koffie automaat of de printer. Ondanks dat Louis me gewaarschuwd heeft om uit Liam's buurt te blijven, luister ik daar niet naar.
“Oh, sorry,” zegt de bekende stem van Liam en probeert hij langs me te gaan in de deuropening van het kopieerhok.
Waardoor ik zijn lichaam tegen het mijne voel gaan. Een fijn gevoel en windt het me wel wat op. “Geeft niet.” Ik knipoog naar hem en hoor ik de printer ratelen. Vast de papieren die ik nodig heb. Voor de rest van de dag, zie ik soms een glimp van Liam en ben ik nog niet vergeten dat hij wat verlegen bloosde door de eerdere lichaamscontact dat we even hadden bij de printer.
“Ik hou het voor gezien,” zucht Louis. “Ik krijg onderhand koppijn...”
Lachend laat ik hem niet uitpraten. “Ik zie je ook in je ogen wrijven, Lou, misschien moet jij je ogen eens nalaten kijken. Wie weet gaat het beter als je een leesbril hebt, want dit is de derde dag op een rij dag jij hoofdpijn hebt.” Zelf sta ik op en pak ik mijn laptop in. “Ga ook eens op tijd naar bed en blijf met je klauwen van Niall af. Een goede nachtrust kan wonderen doen. Dus alvast weltrusten...”
“Zeg, ik heb ten minste een partner,” gromt hij knorrig.
Waardoor ik hem nu helemaal uitlach. “Alles is nog mogelijk voor mij.”
Nu schudt Louis zijn hoofd. “Ja, ja, al heb je zelf al de kroeg doorgestreept voor jezelf. Het nachtleven is ook niet alles meer voor jou. Maar wat wil je ook, als je zelf je eigen baas bent.”
Ik trek een wenkbrauw op. “Dat doet me niks, Lou. Ik zie je morgen.”
“Hmm, zeg tegen Liam dat hij ook weg kan. Geen lange dagen voor hem,” knikt Louis vermoeid.
“Ha, voor jou hetzelfde, ouwe.” Ik schiet in de lach door het gezicht dat Louis trekt en loop ik het kantoor uit. “Kom op, Liam, voordat die ouwe van je nog gekker wordt dan hij is. Jouw dag zit er ook op.”
Liam komt lachend overeind en rekt hij zich uit. “Zo noem ik hem soms ook.”
Mijn ogen worden wat omlaag getrokken als Liam's shirt strak om zijn lichaam spant door de beweging. Sixpack, als ik het niet dacht. “Gauw wegwezen.” Terwijl we weglopen, hoor ik nog een vloekende Louis maar leg ik mijn arm om Liam heen als we naar de lift lopen. “Dag ouwe,” grijns ik.
Louis' ogen schieten vuur en weet ik waarom. Ga je niet lukken, maat, dit ga je verliezen. Vooral omdat ik weet dat Liam ook wel interesse heeft.
“Ehm, Zayn, mijn auto is bij de garage voor de APK. Zou ik met jou mee kunnen rijden,” vraagt Liam aan me.
Gelijk knik ik. “Natuurlijk, geen probleem.” Nog beter, ik probeer het gewoon. In het ergste geval wijst hij me af maar ik heb er het volste vertrouwen in dat dat niet gaat gebeuren.
Na anderhalf uur, inclusief een half uur vast gestaan te hebben in de file, parkeer ik mijn auto voor het huis van Louis en Niall. Het is soms dan stil geweest maar wel een aangename stilte. Hoewel we eerst nog gelachen hebben om Louis en hoe hij reageerde op 'ouwe'. Net als dat alles voor hem goed gaat op school. “Nou, jij bent weer veilig en wel thuis.” Ik klik zijn gordel los voordat hij het zelf kan doen.
“Ja, dank je wel daarvoor.”
Altijd erg behulpzaam, bescheiden en vriendelijk. “Graag gedaan.” Zonder er ook maar over na te denken, druk ik mijn lippen op de zijne.
Liam is duidelijk verbaasd maar hij duwt me niet weg. Bijna alsof hij er even van moest bekomen, bijt ik op zijn onderlip en begint hij me terug te kussen.
Yes, ik wist het. Dan geniet ik er nog meer van want ik voel zijn tong om de mijne. Waarin het totaal geen gevecht is om de dominantie want die heb ik en daar heeft Liam zeker geen moeite mee. Tegen mijn zin in, laat ik de jongeman los en kan ik het verlangen in zijn ogen zien. Meer omdat het een weerspiegeling is van mijn verlangen naar hem. “Je moet maar naar binnen gaan. Anders sta ik niet in voor de gevolgen.”
“Dat zou ik anders niet erg vinden,” reageert Liam wat buiten adem. “Mijn voorkeur ging toch al uit naar mannen in plaats van vrouwen.” Opeens is hij degene die mij een kus geeft. “Ik zie je morgen,” glimlacht hij dan en stapt hij uit de auto.
Ik mag dan glimlachen maar bij hem is de grijns niet te missen. Hij wilt mij dus ook. Dan ben ik het niet alleen. Met die gedachte rijd ik weg en kan ik in de achteruitkijkspiegel zien dat Liam mij nakijkt. Tot morgen, babe.

Zeker nog twee weken gaat het zo door. Elk moment die er is, weet ik een kus te stelen bij Liam. Weliswaar zo dat Louis het niet weet. Hoewel ik niet weet hoe het er bij hun thuis aan toe gaat. Zouden ze door hebben dat Liam en ik iets hebben? We hebben zelfs, hij onder het mom van naar zijn vrienden te gaan, uit kunnen gaan. Nu staan we beide in de lift, wachtend tot de liftdeuren dicht zijn. Louis is niet blij dat Liam en ik tegelijk vertrekken. Pas als de deuren dicht zijn, laat ik mijn tas vallen en duw ik Liam met zijn rug tegen de muur.
Zoenend hoor ik hem kreunen en laat ik hem even los. “Zayn,” hijgt hij wat en kus ik zijn hals.
“Denk je dat je morgen naar mij kan komen of niet,” wil ik weten. Als dat zo is, zal hij wat gaan beleven. Ik sta onderhand op springen en wil die vent zo graag in mijn bed.
Liam's handen bevinden zich op mijn heupen en, ongeduldig dat hij lijkt te zijn, trekt hij mijn overhemd los om mijn buik te kunnen voelen. “Ik zeg wel dat ik vanavond nog met Harry afgesproken heb. Hij wilt me wel helpen en dan ben ik er straks al,” mompelt hij terwijl ik zijn shirt uit zijn broek trek.
“Weet je het zeker?” Ik wrijf mijn heup over de zijne.
“Ja,” komt het nu als gefluister over zijn lippen. “Ik weet het zeker.” Opnieuw dat Liam kreunt en komt het omdat ik mijn hand onder zijn shirt omhoog laat gaan.
Ik til mijn hoofd op naar hem. “Ik wacht op je,” zeg ik tegen hem en kijk ik hem aan. Plagend trek ik me op het laatste moment terug van zijn lippen. “Je hebt mijn telefoonnummer.” Ik druk mijn lippen zonder waarschuwing vlak onder zijn oor voor een kus en bijt ik op het stukje huid. Samen dat ik voor de tweede keer mijn heup over de zijne beweeg.
Liam schokt even en kreunend, steekt hij zijn hand in mijn haar. “Ik... ik laat het...”
Nu laat ik hem los. Ik moet wel voordat de liftdeuren weer open gaan. “Laat me weten als je in de buurt bent.” Voorlopig moet ik wachten tot hij naar mij komt en druk ik nog een keer mijn lippen op de zijne. Nu voor een gepassioneerde tongzoen van niet meer dan een minuut en laat ik hem los. Snel weet ik mezelf weer onder controle te krijgen en strijk ik een losse pluk terug naar achteren. Wat ook keurig op tijd is want de lift is in de garage aangekomen. “Tot vanavond.” Ik stap uit de lift en kijk ik naar Liam, die er verhit uitziet en behoorlijk buiten adem is van onze zoensessie. Dit is nog niks. Wacht maar tot we wel alles kunnen doen met elkaar.

De teleurstelling is groot als Liam die avond niet zomaar weg kan. Afgezien dat hij zijn huiswerk wel uit kan stellen tot zondag, komt het door zijn vriend. Harry, zijn beste vriend, had juist een avondje gepland met zijn zus en was het niet mogelijk dat hij Liam een alibi kon geven. In plaats daarvan stuur ik berichten naar Liam waarin ik zet wat ik met hem ga doen als hij naar mij kan komen. Weet hij alvast wat hij kan verwachten. Ach, het is vast en zeker niet de eerste keer dat hij niet kan komen. In dat geval kan ik nog even doorwerken en daarna gaan sporten. Dat gaat anders ook niet altijd.

De volgende dag is voor mij een normale zaterdag dat ik vaak de boodschappen haal en het huishouden doe. In de namiddag komt voor mij de verrassing pas als de bel gaat, want ik verwacht niemand. Louis, of Niall, willen in het weekend juist tijd voor elkaar en daar heb ik echt respect voor. Doordat ik twee uur gesport heb, ben ik letterlijk net onder de douche vandaan en wikkel ik snel een handdoek om mijn middel. Niet iemand van mijn vrienden want ik ben juist de laatste die single is. Hopelijk niet voor lang meer. Ik haal nog een hand door mijn haren. Misschien maar wat korter knippen. Het is wat aan de lange kant. Als ik de deur open doe, zie ik Liam staan.
“Het spijt me echt dat het niet ging gisteravond,” begint hij gelijk.
Grijnzend doe ik een stap opzij om hem binnen te laten. “Geeft toch niet,” reageer ik en is het te zien dat Liam naar mij staart. “Je hebt mazzel dat ik net klaar was met douchen. Ik heb net twee uur gesport.” Met mijn wenkbrauwen opgetrokken, kijk ik hem aan. “Je zal nog wel meer zien als we naar bed gaan. Maar dat wil je zelf net zo graag.”
Liam knikt langzaam. “Zeker na al die berichtjes, die je me gisteren stuurde.”
Lief dat zijn wangen wat verkleuren. “Moet ik me nog aankleden, of wilde je gelijk die handdoek weg trekken,” wil ik weten.
Nu wordt Liam nog roder. “Ik wil dan wel maar...”
“Is het echt je eerste keer of alleen de eerste keer met een man,” vraag ik aan hem. In ieder geval dat het de eerste keer zal zijn met een man voor hem. Dat is te merken.
Hij ontwijkt mijn ogen. “De eerste keer met een man,” antwoord Liam zacht.
“Ik zal echt wel voorzichtig zijn,” mompel ik tevreden over het feit dat ik dan zijn eerste bent. “Hoe lang kun je blijven?” Ik druk een kus in zijn hals.
Genietend bijt hij op zijn lip. “Ik kan de nacht blijven. Harry vond het niet erg dat ik zogenaamd bij hem blijf slapen,” kreunt hij.
Mijn handen zijn intussen al bezig met het losmaken van de knoopjes van zijn geblokte overhemd. “Ik zal Harry dan wel een bedankje sturen,” glimlach ik en schuif ik zijn overhemd nu van zijn schouders. Om nu mijn lippen op de zijne te drukken en trek ik hem tegen me aan. Wat gelijk veranderd in een heerlijke zoen en til ik hem op. “Sla je benen om mijn middel,” zeg ik op een moment dat ik zijn lippen even los laat.

Word vervolgd...