Things will never be the same again.... { Cristiano Ronaldo and Fernando Torres } -->

Ondertussen bij jou….

“Nee ik zie daar ook niets fout in, maar je moet het ook in zijn standpunt bezien, het is en blijft je ex, jullie hebben het uitgemaakt omdat hij ging studeren in Amerika, dat weet Cristiano ook allemaal, dit is nog maar één van de eerste keren dat je Charlie terugziet, toch normaal van Cristiano dat hij onzeker is, hij heeft misschien wel erg overdreven gereageerd, maar dat komt ook wel omdat hij heel veel van je houd en geeft”.

Je bent sprakeloos, Aleandro heeft het zo goed uitgelegd, eigenlijk mag je blij zijn dat Cristiano zo kwaad werd, zo weet je heel zeker dat hij van je houd. Maar nu moet je er nog voor kunnen zorgen dat hij er ook in gelooft dat jij en Charlie daadwerkelijk niet terug iets hebben, maar hoe…. . *tring tring* Je schrikt op van de bel. “Ik ga wel”. Niet veel later staat Aleandro terug in de deuropening.

“Uhm zus… er wil iemand jou spreken”. Je schrikt op wanneer je broer Cristiano hem laat passeren. “Ik laat jullie alleen” en Aleandro sluit je kamerdeur. Cristiano gaat ook op je bed zitten. “Cristiano ik weet niet hoe…”. Hij legt een vinger op je lippen, “ Jij moet helemaal niets , ik ben net diegene die iets moet, ik heb me daarnet als een klootzak gedragen, ik had nooit zo mogen doen… “.

“Ik moet net blij zijn dat je zo deed, je toonde dat je echt van me hield en met niet kwijt wou”, je voelt dat je ogen zicht vullen met tranen, maar dat zie je nu ook bij Cristiano , je schrikt er zelfs een beetje van. “Ik hou ontzettend veel van jou”. “Ik ook van jou, alleen maar van jou en niet van… “. “ Dat weet ik, dat wist ik al de hele tijd, ik had vanaf het begin al enkel naar mijn hart moeten luisteren”, onderbreekt hij jou, dit vond je zo lief gezegd. Je pakt hem vast en merkt dat hij je nog steviger vastpakt, wanneer jullie elkaar loslaten, geven jullie elkaar een zoen.

Jullie zitten nog niet zolang bij Aleandro in de woonkamer, wanneer je moeder binnenkomt. “Owh wat doen jullie hier zo midden in de week?”. “Naja ze wouden jou verrassen, maar ja dan ben jij weg hé”. Je kijkt je broer dankbaar aan, je had liever dat je moeder hier niets vanaf wist, ze heeft het nooit al echt voor Cristiano gehad. Je broer merkt dat je hem dankbaar bent en hij knipoogt naar jou.