15. It's a Hard-Knock Life

TRISTAN:
Nadat ik een laatste schap met yoghurt gevuld had liet ik me neer zakken op de grond. Erin kwam naar me toe, en ze zag er niet blij uit. ‘Sta recht, wat moeten de klanten wel niet denken?’ vroeg ze. ‘Dat ik de tijd van mijn leven heb, overduidelijk’ zei ik. ‘Je gedraagt je echt stom, Izzy’ zei ze. ‘Hoe vaak moet ik het nog zeggen? Ik ben Izzy niet’ zei ik. ‘Ga je dat ook tegen hem zeggen?’ vroeg Erin en wenkte naar de winkelmanager, die onze richting uit kwam. Ik zuchtte. ‘Hey Isolde’ zei hij vrolijk. ‘Hallo’ zei ik, zo geforceerd mogelijk. ‘Je ziet er niet te pips uit. Wat is er, heb je te hard gevierd?’ vroeg hij. ‘Wat heb ik gevierd?’ vroeg ik verward. ‘Je verjaardag? Daarom had je gisteren toch een vrije dag gepakt?’ vroeg hij. ‘Oh! Juist! Ik ben verjaard. Hoe leuk’ zei ik. ‘Goed dan, ik zal je verder laten werken’ zei hij. ‘Meneer Park, u das’ zei Erin toen. En alhoewel het me eerst niet op viel, zag ik dat hij zijn das omgekeerd aan had. ‘Toch niet weer?’ vroeg hij maar keek me toen verwachtingsvol aan. ‘Ze heeft gelijk’ zei ik omdat ik niet wist wat hij van me wou. Hij keek teleurgesteld en ging toen weg. ‘Wat is er mis met jou?’ vroeg Erin geïrriteerd. ‘Wat?’ vroeg ik. ‘Normaal ben je er als de eerste bij om zijn das te corrigeren’ zei ze. ‘Ik ben er zeker van dat Izzy heel graag met de das van haar baas speelt maar hoe verwacht je dat ik dat weet?’ vroeg ik. ‘Goed dan, als jij je bonus wilt mislopen. Ik kan die tien extra dollar wel gebruiken die jij krijgt als werknemer van de maand. Maar ik dacht dat jij hem wou sparen voor je verrassing’ zei ze. ‘Welke verrassing?’ vroeg ik. ‘Die vliegtickets naar Spanje zodat je ouders je grootouders kunnen bezoeken?’ vroeg ze. ‘Hoezo?’ vroeg ik. ‘Laat maar’ zei ze en beende toen weg. Tegen mijn zin opende ik de volgende doos yoghurt.

IZZY:
‘Hier’ zei Alfie en overhandigde mij Tristans smartphone. ‘Ik heb dankzij Roger Erika’s nummer gekregen. Hij vroeg al of ik met haar uit wou gaan. In geen honderd jaar!’ zei hij. ‘Great, bedankt’ zei ik en belde het nummer op. ‘Hallo, met Erika Matthews’ zei ze en ik kreeg war flashbacks. ‘Ja, hey. Het is Tristan hier’ zei ik en zette de luidspreker aan want ik voelde me zelfs niet veilig tijdens een telefoongesprek. ‘Oh, hey. Heb je me gemist?’ vroeg ze. Alfie knikte. ‘Als je dat pak terug wilt wel’ fluisterde hij. ‘Ja, heel hard’ loog ik. ‘Mooi zo’ zei ze. ‘Anyway, ik vroeg me af of je dat pak maandag mee wou nemen naar de set’ zei ik. ‘Goed, dat wil ik wel doen voor je. Als je me deze keer meer laat doen dan gisteren’ zei ze. ‘Dat is chantage!’ zei ik. ‘Absoluut’ zei ze en ik kon me al inbeelden wat voor een enge grijns ze op haar gezicht had. Alfie kwam naar me toe en ritste de telefoon uit mijn handen. ‘Hey, Erika. Neem dat pak gewoon mee of we klagen je aan. Tot dan!’ zei Alfie en legde af. ‘Oh, god’ kreunde ik. ‘I need a drink’ zei hij.
Dus trokken we onszelf terug op Tristans dakterras. ‘Holy shit, wat een mooi uitzicht’ zei ik terwijl ik aan de ene kant uitkeek op de Hollywood Hills en aan de andere kant op Los Angeles. ‘Dit kun je wel gewoon worden, hé?’ vroeg Alfie, waarna hij een slok van zijn biertje nam. ‘Absoluut. Ik vind het plots niet zo heel erg dat ik in dit lichaam vast zit’ zei ik. ‘Tristan zit hier niet zo veel hoor. Hij is dan misschien verwaand, maar hij brengt hier maar een paar weken per jaar door’ zei Alfie. ‘Ik zeg ook niet dat ik Tristan een enorme klootzak vind. Zoals je zegt, het is waarschijnlijk alleen de laatste tijd dat hij zo doet’ zei ik. ‘Volgens mij wil je amper geloven dat hij gemeen is’ zei hij. ‘Hoe bedoel je?’ vroeg ik. ‘Omdat je hem in je hoofd opgebouwd hebt tot iemand perfect’ zei hij. Ik wou niet laten merken dat hij gelijk had maar hij bleef me aankijken. ‘Ik dacht, omdat ik genoeg interviews en bloopers had gezien, dat ik hem kende’ zei ik. ‘Ik wil je niet slecht laten voelen! Helemaal niet. Ik vond de voorbije dagen net heel leuk. In een entourage zitten kan heel eentonig zijn. Jij brengt een beetje leven in de brouwerij’ zei Alfie. ‘Echt?’ vroeg ik. ‘Absoluut’ zei hij. ‘En wat als ik er niets van bak? Ik kan bijvoorbeeld helemaal niet acteren en zoals je al gezien hebt ben ik een hopeloos geval op de rode loper’ zei ik. ‘We vinden er wel iets op’ zei Alfie.