Hoofdstuk 1

--Yuna--
Een geschreeuw vulde de ruimte. En ik wist niet waarvandaan.
Mijn ogen konden niet open en deden veel pijn.
Een gekraak was te horen en er vormde rare tintelingen rond mijn pols. Door de pijn schoten mijn ogen eindelijk open. Ik keek op naar een grote zwarte gestalte. Hij hield iets boven mijn gezicht en maakte een beweging het in mij te steken.
Ik schreeuwde het uit en schrok wakker.

--Edith--
Ik hoorde een schreeuw naast mij en besefte dat mijn zusje weer een nachtmerrie had gehad, het was de laatste tijd gebruikelijk en ik gaf haar daar echt de schuld niet over. Onze verdienste gingen slecht er kwam dus weinig geld binnen van de optredes die wij bespeelde.
Onze violen waren beschadigd geraakt na al die lange tijd dat wij al op straat leefde.
Wij sliepen onder een brug, letterlijk.
Maar het was stil en eigenlijk rustgevend, omdat voor ons het water lag.
'Gaat het?'' Ik keek haar kant op. Zij reageerde niet.
Ze was misschien nog in een waas. een soort van bijdroom.

--Tyro--
De reden waarom ik deze winkel in liep was simpel. Ik zou echt wat eten moeten verkrijgen.
Syra was dit keer met mij meegegaan. Misschien was het dit keer een geslaagde missie.
We bespraken de plannen en we begonnen aan onze operatie.
Syra wandelde eerst de winkel in en keek gewoon rustig rond, kort erna zorgde zij voor de afleiding door met de verkoper te praten.
Ik wandelde rustig binnen en keek eerst rustig rond. Normaal gesproken zou ik dit soort dingen alleen doen, maar dan was de kans veel groter dat het zou falen.
Ik pakte simpel iets uit de schappen en wandelde zonder het te laten zien de winkels uit. Naar mijn weten was het gelukt en wandelde naar het afgesproken punt. Syra rende langs mij met politie achter haar aan, de politie rende mij ook voorbij.
Ik wist niet wat er was gebeurd, maar ik was veilig. Vrienden zijn toch nooit echte vrienden.