Why do you wanna help me out of my problems ( Tom lovestory ) 153

Nadat je klaar was met het opvullen van het gezicht nam je een grijze spuitbus. Je schudde eerst eens en spoot eens op een kartonnetje zodat je niet je werk zou verpesten. Meteen begon je met de schaduw te maken. Regelmatig keek je eens van wat verder om te zien of de schaduwtinten wel klopten. Regelmatig hoorde je van achter jullie wel eens gejuich voor iemand van jullie. Je nam weer een witte spuitbus en maakte dit keer de vorm van de neus en het eerste oog. Je ging even achteruit staan om te zien of je oog scheef stond en begon daarna aan de lippen. Je zou eerst dit oog doen en later het andere. Je vulde heel het oog met de witte spuitbus en nam daarna een zwarte spuitbus. Je maakte de rand van het oog en besloot om de eerste wenkbrauw dan maar te maken. Je nam terug je grijze spuitbus en een opstapje en begon met de eerste wenkbrauw. Daarna begon je met het andere oog en deed je net hetzelfde als bij het vorige oog. Toen ook de zwarte verf was gedaan, begon je met de andere wenkbrauw. De cameraman kuchte eens waardoor je opkeek en de cameraman wees naar de camera. Je lachte eens in de lens en stak je duim op waarna je verder ging met de neus. Je maakte ook daar de schaduwen zodat het mooier werd en je werk klopte. Dan begon je met de schaduw rond de ogen. Waarna je de zwarte bus nam en echt begon met het opvullen van het eerste oog. Je zag de cameraman dichter komen en inzoomen op hoe je met het oog bezig was. Je blies af en toe eens zodat er geen druppels zouden worden gevormd. Daarna begon je met de lippen. Iets wat het moeilijkste onderdeel voor je was. Je begon met het opvullen en keek regelmatig kritisch naar je werk. Je deed daarna weer een stuk van de ogen zodat ook deze laag kon drogen. Daarna nam je jou eerste kleur. Blauw. Je begon met de bandana te omlijnen en kleurde deze ook in. Vervolgens voegde je de schaduw toe. Je werkte goed door en na een tijdje was je bezig met het laatste stuk van het haar en de kap. Daarna moest je enkel nog maar het allerlaatste stukje vullen van het tweede oog. Je had al van sinds je begon een glimlach op je gezicht maar nu je heel duidelijk kon zien wie je had gemaakt, kon niets of niemand die glimlach nog wegslaan. Zelfs als je niet zou winnen was je ongelooflijk trots op je werk. Dit was je beste werk ooit. Toen je klaar was zette je nog snel je naam erop en hoorde toen dat de laatste 5 minuten zouden ingaan. Presentator: “Ik krijg zojuist het teken dat onze eerste kandidaat klaar is of moet ik zeggen kandidate! Kom maar even opzij staan.” Je ging naar opzij toe waar de presentator met al een cameraman stonden te wachten. Presentator: “Je vloog er meteen in, had je al meteen in gedachten wat je zou maken.” Jij: “Ze hadden nog maar juist het thema vertelt toen ik het al wist.” Presentator: “Nu maak je ons wel benieuwd!” Jij: “Toch zal je nog even moeten wachten.” Daarna kwam Chris bij jullie staan en vroeg ook de presentator iets aan hem. Tenslotte kwam Jason ook erbij staan die nog een paar vragen kreeg en toen was het weer tijd voor het grote verdict. Het moment van de waarheid.