Hoofdstuk 22

Als we binnen zijn zoeken we een groot bord met een kaart, en gaan we kijken naar alle attracties. ‘Willen jullie naar het sprookjesbos?’ vraagt Daan, waarop Rein antwoord: ‘Nee daar zijn we te oud voor toch?’. ‘Nee dat is juist leuk! en trouwens dan kunnen we naar de kabouters gaan, de familie van Rein’ zegt Owen. We moeten lachen en Rein zegt: ‘ja haha grappig. Maar wat vinden de dames ervan?’ . Hij kijkt naar ons en wacht op een antwoord. ‘Nee kom we gaan wel, dan kunnen we goals foto’s maken.’ zegt Martha en ze pakt Owen’s hand. We lopen naar het sprookjesbos en maken heel veel foto’s . Ik maak heel veel foto’s, want ik heb mijn goede camera bij me. ‘Ja deze is echt zo leuk! deze is insta-waardig.’ zeg ik tegen Rein en Indy. ‘Ja jullie hebben altijd leuke foto’s samen’ zegt Hannah, waarop Daan reageert: ‘Dan gaan wij nu ook samen hele leuke foto’s maken’, en hij gaat op een paddestoel zitten en zegt dat Hannah op zijn schoot moet komen zitten. Natuurlijk doet ze dat en ondertussen begint Daan haar te kietelen waardoor ze moet lachen. Als de foto’s gemaakt zijn vraagt Hannah aan mij: ‘Wil jij niet een keer met Nils op de foto?’ , ’ja kan’ zeg ik. ‘Geef hier dat ding’ zegt Hannah en ze pakt mijn camera. ‘Waar is die man eigenlijk?’ vraag ik, want ik zie Nils nergens. ‘bel hem anders’ zegt Indy. ik pak mijn telefoon en klik op zijn foto. De telefoon gaat over, maar hij neemt niet op. ‘Hij neemt niet op’ zeg ik. Ik wil weglopen maar ik voel van achter handen om me heen, die van Nils. Ik draai me om en kijk in zijn gezicht, ‘Ik heb een verassing voor je’ zegt hij. Ik lach en hij loopt naar Owen toe, Owen heeft 2 grote suikerspinnen vast. Nils pakt er een en geeft hem aan mij, en hij zingt: ‘You are not invisible girl’ . ‘Ah dankje zo lief’ zeg ik, en ik geef hem een knuffel. Owen heeft ook voor Martha een suikerspin, en hij heeft hem aan haar. ‘En nu krijgen wij niks?’ zegt Indy met een pruillip, ‘Wel, let’s get some food’ zegt Rein en we gaan met z’n allen naar een restaurant. De anderen bestellen ook eten, terwijl ik en Martha nog aan onze suikerspin zitten. Hannah besteld een wafel en Indy een appeltaart met slagroom. ‘willen jullie niks?’ vraag ik aan de jongens, waarop Nils antwoord: ‘Ik mag wel een hapje van jou toch?’ En hij neemt een hap van mijn suikerspin. ‘He! ik had niet eens gezegd dat het mocht, dief’ . Nils trekt een pruillip en ik moet lachen. ‘he jongens ik heb nog wel zin in een panini, maar die verkopen ze hier niet’ zegt Owen, ‘Waren die niet bij de vliegende Hollander enzo?’ vraagt Daan. ‘Ja klopt, als jullie hier wachten ga ik er een halen. Wilt er iemand mee?’ vraagt Owen, en Nils steekt zijn hand op.

heyy, ik ga vanaf nu alleen verder op wattpad, want dat is iets fijner en dan hoef ik het niet meer op 2 sites te zetten. de link van het boek is: https://www.wattpad.com/216776562-is-this-even-possible-ft-mainstreet-hoofdstuk-22 . volg me ook even, en hopelijk tot op wattpad