Wat als... Het geen volle maan was geworden in The Prisoner Of Azkaban?

Snape zweefde nog steeds in de lucht. Verbaasd keek minister Fudge er naar.
'Wat is er met hem gebeurd?' vroeg die.
'Hij werd aangevallen door Peter Pettigrew,' loog Harry.
'Oh,' was het enige wat Fudge zei. 'En dus jullie beweren dat Sirius Black onschuldig is en Peter Pettigrew nog leeft en zijn eigen dood in scene heeft gebracht?'
Harry knikte hevig en keek naar het groepje wat bijelkaar zat.
'Het is waar,' piepte Peter. 'Sorry.'
Harry snapte de man niet, die sorry was overbodig. Hij was de reden dat zijn ouders dood waren! Eigenlijk was het Voldemort, maar de schuld lag bij Peter Pettigrew.
'Ik wil even met Sirius Black praten,' zei Fudge.

Sirius keek op toen Fudge naar hem toe liep.
'Sirius, je bent onschuldig, maar ik wil wel weten hoe je bent ontsnapt.'
Hij was even stil, terwijl hij de minister aankeek. 'Tja, doorzettingsvermogen. Ik ben bang dat ik het zelf ook niet meer zo goed weet, minister.'
'Oh, we zullen Peter aan de dementors geven, je hebt een plek om te leven?'
'Ja, maar minister? Gaan de dementors Peter een kus geven?' vroeg hij.
'Waarschijnlijk wel.' De minister liep naar Peter en wou de boeien losmaken.
'Niet doen minister, dan ontsnapt hij,' waarschuwde Remus.
Terwijl de minister wegliep om dementors te halen, liep Sirius naar Harry.
'Je bent vrij!' zei Harry enthousiast. 'Waar ga je nu heen?'
'Naar huis. Harry, ik wil je wat vragen. Je woont nu bij je oom en tante, maar wanneer ik officieel onschuldig ben, wil je dan misschien bij me wonen?'
Hij zag de verbaasde uitdrukking verschijnen op het gezicht van Harry. 'Ik snap het als je het fijner vind bij je oom en tante, maar...'
'Nee! Het is te gek, wanneer kan ik komen? Deze vakantie al?' Harry werd nog enthousiaster.
Hij schoot in de lach bij het zien van de over-enthousiaste Harry en sloot de jongen in zijn armen. Hij was een vrij man.

(En dan? Peter Pettigrew kan nu Voldemort niet vinden...)

Een jaar later bij de laatste opdracht van het Triwizard Tournament.

Alle deelnemers waren al in het doolhof vertrokken. Fleur Delacour, Victor Kruml en Cedric Diggory.
'Wie moet er van jou winnen?' vroeg Harry zachtjes aan Ron.
'Ik hoop dat Victor Kruml wint, maar Cedric mag ook winnen.'
'Mij maakt het op zich niet zoveel uit,' mompelde hij. 'En jij?' vroeg hij aan Hermoine.
'Nou... Kruml mag van mij wel winnen,' zei Hermoine zachtjes en haar wangen kleurden bij het licht van de fakkels een beetje rood.
Ze zagen dat Fleur het doolhof uit werd gedragen, daarna volgde Kruml.
'Ik hoop dat Cedric de cup vind en niet gewond raakt, waardoor niemand de cup wint,' zei Harry.
'Het doolhof moet heel gevaarlijk zijn als zelfs Kruml er uit wil.'
Harry knikte. Iedereen was al weer zachtjes aan het smoezen toen Cedric opeens verscheen met de cup in zijn handen en een brede grijns op zijn gezicht.
Iedereen op de tribune barstte in luid gejuich uit. De vader van Cedric vloog zijn zoon om de hals, waardoor ze beide op de grond vielen.
Harry juichte ook, hij zou vanavond gelijk een uil naar Sirius sturen, want die wilde graag weten hoe het was afgelopen.
De zomervakantie was beter dan ooit, sinds hij bij Sirius woonde. Veel beter dan bij de Dursleys.

Word ook niet vervolgd.