** 013

Eerst was het een vluchtige kus van Demetri. Ik weet niet wat het is maar er zat slechts een seconde tussen of ik voel zijn lippen opnieuw. Deze keer zachter, teder en zelfs iets wat plagend. Genietend doe ik mijn ogen dicht terwijl hij zijn lippen op de mijne drukt. De kus gaat nog even door en, na een minuut of zo, voel ik voorzichtig zijn tong. Wat me verdoofd en doe ik mijn lippen vaneen. Waarop Demetri me hartstochtelijk zoent. Het zorgt voor een aangenaam gevoel. Wanneer ik hem los laat, blijken mijn handen op zijn buik te liggen en voel ik zijn buikspieren. Wat verdacht veel op een sixpack lijkt. Zelf doet hij een stap achteruit. Blair, hij is een casanova. De dag dat Demetri zich aan één vrouw bind, is de dag dat ik vegetarisch zal worden. Ik kan weer de waarschuwing, annex belofte, van Heidi horen. Het mag niet. Het kan niet. We werken allebei bij de Volturi. Aro, Marcus en Caius zouden het nooit toestaan. Waar ben ik mee bezig?
“Ik weet niet wat me bezielde.” Mompel ik en kijk ik weg.
“Ik zal kijken of het wil lukken met gekleurde lenzen.” Demetri doet een paar stappen achteruit. “Wil je hier blijven tot ik terug ben? Ik hoef alleen iemand te bellen en dat doe ik niet hier.”
“Een van je connecties die ook een vriend is voor je.” Begrijp ik eruit en knik ik. “Ik zal hier blijven en dat komt deze keer omdat je het anders formuleert. Net als dat je het vraagt.” Geef ik antwoord. Ik kan wel gaan lezen want ik heb een boek meegenomen voor tijdens de vlucht. Ten slotte moet ik soms wel wat te doen hebben aangezien ik geen nachtrust en slaap meer nodig heb.
“Dank je, ik denk dat ik binnen een kwartier terug ben.” Demetri geeft me verrassend genoeg een lichte kus op mijn wang en vertrekt hij. Waar ik op dit moment blij mee ben en ga ik weer op de stoel zitten. O my, Aro hoeft mijn hand maar vast te houden en hij kan er achter komen dat we elkaar gezoend hebben. Godsamme. Waarom heeft Demetri dat gedaan? Ik weet gewoon dat ik die zoen gewoon niet meer zal vergeten. Alweer galmen de woorden in mijn hoofd van Heidi over dat hij een casanova is en dat hij zich nooit aan iemand zou binden. Dit kan nooit goed zijn. Ik trek mijn benen op en leg ik mijn hoofd neer. In een poging om Demetri's lippen te vergeten maar dat lijkt nu averechts te werken. Als ik er al aan denk, kan ik zijn lippen weer voelen. Zijn smaak proeven. Hoe zacht zijn lippen zijn. Ik kreun gefrustreerd. Hoe moet het nu tussen hem en mij? We zijn vrienden van elkaar. Meer niet. Misschien moet ik hem dat straks duidelijk maken. De leiders zullen nooit een relatie tussen twee wachters goedkeuren.