** 007

De vlucht heeft uiteindelijk meer dan vijf uur geduurd en om de tijd te doden, heb ik een kleine schaakspel uit mijn schoudertas gehaald. Waar ik Demetri mee verrast heb. Terwijl de meeste lagen te slapen, heb ik tegen hem gespeeld. Zoals wel vaker heb ik mogen beginnen want hij geeft mij de witte pionnen. Nu lopen we over het luchthaven van Vnoekovo.
“Het is beter dat we een huurauto nemen om naar Moskou te gaan. Als we lopend weg gaan, trekken we de aandacht.” Mompelt Demetri naast me en knik ik alleen.
“Ben je vaker in Moskou geweest of niet?” Ik begrijp heel goed dat hij weet wat hij doet. Als een spoorzoeker zal hij over heel de wereld geweest zijn. Als er iemand is die veel gereisd heeft, is het Demetri wel dus snap ik dat ik er goed aan doe om naar hem te luisteren.
“Ja.” Knikt hij. “Eerst een huurauto en een motel kamer nemen. Daarna kunnen we de stad in.”
“Weet je waar een motel is?” Wil ik weten.
“Ja, motel Minskiy,” antwoord hij. “Dat ligt aan de rand van de stad en is ongeveer drie kwartier rijden.”
“Door Aro moeten we nu wel een kamer delen.” Ik kijk hem niet aan. Geen idee hoe hij zou reageren. “Zou hij dat gedaan hebben zodat we niet te veel geld uitgeven, denk je?” Tegelijk kan ik de uitgang zien.
“Ik zou niet weten wat Aro's beweegredenen zijn om te suggereren dat we getrouwd zijn voor deze wereldreis.” Schud hij zijn hoofd. “En over geld hoeven we ons geen zorgen te maken. Jij verdient ook je eigen geld als Volturi wachter. Al moet je in het eerste jaar jezelf bewijzen voordat je een salaris krijgt.”
“Ik ben benieuwd hoeveel ik dan krijg straks.” Grijns ik.
“Dat is aan je leeftijd, ervaring en rang verbonden.” Legt Demetri uit. “Je salaris zal ongetwijfeld rond de achttienhonderd liggen per maand.”
“Zo dat is niet mis.” Reageer ik zacht. Wacht even, hoeveel verdient hijzelf dan wel niet als je salaris aan je leeftijd, ervaring en rang verbonden is? Die vraag kan ik onmogelijk hardop vragen. Hij zou daar nooit antwoord op geven. Behalve dat, hij is een paar duizend jaar oud, hij heeft genoeg ervaring en dan zijn rang. Demetri staat dan niet zo hoog maar dat maakt hij goed met zijn jarenlange ervaring. Wanneer we buiten staan, loopt Demetri naar een taxi. Hij had het er toch over om een huurauto te nemen. “Eerst het motel en daar bel ik voor een huurauto.” Hoor ik hem zeggen en moet hij mijn gezicht gezien hebben.