Doomed |13

‘Blijf van haar af!’ klinkt een zware stem. De man word ruw van me af getrokken en een paar akelige geluide klinken na. Niet veel later hoor ik iemand weg rennen. ‘Gaat het Hailey? Wat is er gebeurd?’ Na een paar seconden dringt het tot me door dat deze stem me bekend voorkomt, maar van wie was hij nou ook al weer?
‘Hailey?’ klinkt de bezorgde stem opnieuw. Ik hoor wat gefrommel en niet veel later word er een jas over mijn schouders gehangen. Langzaam dringt de geur van de jas tot me door. ‘Liam?’ Vraag ik zachtjes. ‘Ja ik ben het, Liam. Wat is er gebeurd? Wacht ik neem je mee naar binnen, ik woon aan het eind van de straat.’ Zonder op antwoord te wachten slaat hij een arm om mij heen en duwt hij me een beetje naar voren zodat ik met hem meeloop.
Na een paar minuten staat hij stil en haalt hij een sleutel uit zijn broekzak. Hij maakt zachtjes de deur open en begeleid mij mee naar binnen. ‘hier staat de bank, ga maar even zitten dan haal ik wat water voor je.’ Met mijn handen zoek ik de bank en ga er dan voorzichtig op zitten. Wat moet ik Liam nou weer vertellen? Ja mijn zogenaamde moeder was boos omdat ik te laat was en heeft daarom samen met mijn nep zus mijn arm onder gekrast en me toen opgesloten op zolder waarna ik uit het raam ben gesprongen en vervolgens een pedo tegenkwam? Ik zucht en sluit mijn ogen.
Liam drukt een glas water in mijn hand en gaat naast mij zitten. ‘Wat is er gebeurd Hailey? Heb je ruzie met een iemand? Heb je problemen met een straat bende? Dat kunnen we wel voor je oplossen hoor dat is geen probleem? Hoe gaat het trouwens? Er zit bloed op je hoofd, en wat is er met je arm en waarom loop je mank?’ ratelt de bezorgde stem van Liam.
‘het is niets. Ik was gewoon gestruikeld bij een iets te hoge stoeprand en toen viel ik met mijn hoofd op de grond, maar het valt wel mee.’ vertel ik in een poging om een logisch verhaal op te hangen. ‘en je arm?’ Vraagt hij verdacht. ‘Ohw, nja er lag glas.’
Okay wauw dat was echt de slechtste leugen ooit vloek ik in mijn hoofd.
Ik hoor Liam zuchten en ik merk dat hij het hier maar bij laat, gelukkig. ‘Zal ik een nieuw verbandje om je arm doen? het bloed komt er namelijk een beetje doorheen.’ Vraagt Liam lief. Ik twijfel even of ik nou ja of nee moet zeggen. Er moet eigenlijk wel een verbandje om maar ik kan het hem moeilijk laten doen want dan ziet hij meteen dat het geen glas was. ‘Waarschijnlijk ga je nee zeggen maar weet je wat? Je hebt geen keus.’ Grinnikt Liam. Nog voor dat ik iets kan zeggen staat hij al op en gaat hij opzoek naar verband.
Lichtelijk in paniek probeer ik een oplossing te zoeken, wat moet ik nu doen?