Chapter 27

Ze zat tussen Draco en Pansy in, wachtend tot Snape aan zou komen.
'Hij komt... 3, 2, 1, nu!' fluisterde ze zachtjes.
Hij kwam inderdaad op dat moment het lokaal instormen, door de deur met een klap open te gooien. Iedereen zweeg en keek met grote ogen naar de leraar.
Ze draaide zich om en zag Harry Potter met een apart gezicht naar hem kijken. Harry keek haar kant op en vlug draaide ze zich om.
Ze zal vast net als Draco zijn, arrogant en gemeen. Ze is heel apart.
Harry leek haar niet echt te mogen, ze maakte zich er verder niet druk om en luisterde naar Snape's verhaal.
Al snel werd Harry Potter's naam genoemd, die druk aan het schrijven was. Na een paar vragen, die ze wel wist, omdat het meisje naast Harry het antwoord telkens in gedachtes hield. Harry kon ze niet beantwoorden en werd op zijn plaats gezet, wat gegniffel opleverde aan de Slytherin-kant.
Na de les liep ze met Draco hand in hand naar de Grote Zaal. Een korte dag en een blokuur Potions zorgde dat ze nu alweer vrij waren. Draco praatte haar snel bij over de andere lessen en liet haar de aantekeningen zien die hij tijdens de les had gemaakt. Ze was ze net over aan het schrijven toen iemand op haar schouder tikte.
'Hallo, ik ben Marcus Hork, ik zit in het vierde jaar. Als een van de Gryffindors of die andere sukkelige afdelingen gemeen tegen je doet, moet je het gewoon zeggen. Tegen Slytherin kunnen ze niet op.' Marcus stak zijn hand uit, die ze aanpakte en kort schudde. Marcus liep weer weg en Draco keek haar glunderend aan, met een blik van "zie je wel, ik zei het toch!"
Ze gingen naar haar kamer om het huiswerk te maken. Het was niet moeilijk, maar wel veel. Tegen de avond zaten hun handen onder de inktspetters en was het huiswerk af.
'Draco, zullen we naar het meer? Buiten?' vroeg ze.
Draco keek op en knikte blij. Tijdens het lopen vroeg hij; 'Heb je nog steeds last van de gedachtes?'
Ze knikte. 'Wel een beetje minder, lijkt het.'
Buiten troffen ze Harry Potter en Ron Weasly aan die stukjes brood naar de inktvis in het meer gooiden.
'Kijk wie we hier hebben,' zei Draco arrogant. 'Thuis gooien jullie het eten niet weg, jullie hebben toch geen geld om genoeg voor iedereen te kopen.'
Ron sprong overeind en stormde op Draco af, maar Violet ging tussen hen instaan.
Harry kwam naast Ron staan. 'Ah, het meisje met de paarse gave. Zo noemen ze je toch? Het koningspaar van Slytherin, Draco Malfoy en Violet Prince.'
'De jongen die bleef leven, maar niks van de toverwereld afweet. Ik heb echt medelijden met je dat je zo genoemd word,' beet ze terug.
Harry wist er niks op te zeggen en trok Ron met zich mee, toen hij zich omdraaide en wegliep.
'Die was goed,' zei Draco. Hij sloeg zijn armen om haar heen en drukte haar stevig tegen zich aan.
'Zullen we naar het Verboden Bos gaan?' vroeg ze uitdagend.
'Maar dat is verboden! En er zijn weerwolven en vampieren en andere dodelijk wezens en...' Draco leek het niet eens te zijn met dat plan.
'Wat merk ik nou? Ben je bang?'
'Nee, natuurlijk niet. Alleen ik hou niet zo van bomen,' zei Draco.
Ze zuchtte en pakte Draco's hand. Samen liepen ze weer terug naar het kasteel. Halverwege kwamen ze Snape tegen.
'Mevrouw Prince, kan ik je even spreken?' vroeg die.
Ze knikte en liet Draco's hand los. Daarna volgde ze haar oom naar zijn kamer.
'Hoe gaat het nu met die gedachtes, Violet?'
'Wel goed, volgens mij is het minder geworden dan gister,' zei ze.
'Goed.' Snape knikte even.
Er viel een ongemakkelijke stilte tussen hen beide, tot de deur openging en Dumbledore de kamer inliep.
'Oh, stoor ik?' vroeg hij.
Beide schudden ze hun hoofd. Ze zag aan het gezicht van haar oom dat hij niet wou dat Dumbledore de kamer inkwam.
'Severus, ik wou je even spreken,' zei Dumbledore.
Snape schudde zijn hoofd en liep de kamer uit. Verbaasd keek ze hem na en rende achter hem aan.
'Waar ga je heen?' vroeg ze, terwijl ze moest rennen om hem bij te houden.
'Nergens Violet, ga naar bed.' Zijn stem liet haar stil staan en ze keek toe hoe hij verder liep.
Stil liep ze naar de leerlingkamer van Slytherin waar Draco met Crabbe, Goyle en Pansy op haar wachtte.
'Hee,' zei Pansy opgewekt.
Draco sprong overeind en knuffelde haar.
Ze duwde hem weg. 'Ik ga naar bed, slaap lekker.'
Draco liep haar achterna. 'Wat is er gebeurd bij Snape?'
'Niks Draco, ik ben moe en ga nu naar bed. Laat me met rust.' Ze deed de deur van haar kamer voor zijn neus dicht en plofte op haar bed.
Zonder te weten waarom begon ze zachtjes te snikken, terwijl ze zichzelf oprolde tot een bolletje. Ze greep Bommel en drukte die tegen zich aan.