Pov Amber

Ik begon te geloven dat de jongens ons helpte. Ik deed mijn haar en make-up en keek Gustav aan. Veel zeide we niet tegen elkaar maar de hoop die in me zat
de hoop dat ik gered was van Tom. Ik keek door het raam en zach naar de vogels die vrij waren. Ik wou dat ik eve vrij was.
Gustav geef me wat om te eten en hongerig eet ik het op.
"wat ga je doen als Tom hier plots staat" vraag ik "die vind ons niet" lacht hij. Die was er wel heel gerust in.
" maar je bent toch bevriend met hun ik snap je bedoelingen niet" zeg ik verwart Gustav kijkt me aan en geeft me een glimlach.
" kijk ik en Georg vinden het niet oke dat ze jou en die andere hebben ontvoerd en dwingde om te trouwen" zegt hij en kijkt naar de grond.
" maar hoe heb je ons gevonden " vraag ik hem " ze hadden ons gebeld dat jullie weg waren en Georg wou meteen jullie zoeken" lacht hij lief
" wat gelukt is" knik ik.
Ik kijk terug door het raam en zucht. Wat zal er ons staan te wachten.

Reageer (1)

  • roseblack

    verder verder verder
    :D:D:D

    8 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen