022

'Hé kom je mee?' verbaasd kijk ik op en Alex staat voor mij recht met zijn hand naar mij toe gereikt. Verlegen leg ik mijn hand in die van hem en sta recht. De avond was gevallen maar buiten was het nog warm, nou ja relatief warm. 'Kom volg mij, ik wil je iets tonen.' hand in hand wandelen Alex en ik door de schuifdeur naar buiten. De lucht wordt gevuld met de geur van chloor, die vast afkomstig is van het zwembad die nou, recht voor ons ligt. We slenteren samen langs het zwembad, richting de tuin. Zo gaan we ook steeds verder van de lichten die uit de villa komen. Het wordt steeds donkerder en daardoor kan je een prachtige sterrenhemel zien recht boven ons. 'Wauw.' breng ik zachtjes uit en staar naar hemel. 'Ik weet het.' grijnst Alex zachtjes en neemt mij mee naar het gras en haalt twee dekentjes uit een ton. Eentje legt hij op de grond. 'Mevrouw...' lacht Alex en lachend draai ik met mijn ogen. 'Jij bent niet te geloven Alex.' ik ga op het dekentje zitten en niet veel later voel ik hoe Alex het andere deken over mij legt. Verlegen kijk ik Alex aan en daarna zakt hij naast mij neer op de grond. Een kleine glimlach speelt op zijn lippen wanneer ik dichter tegen hem aan kruip. Mijn hoofd leg ik tegen zijn schouder en staar naar de sterrenhemel. Het lijkt wel alsof de sterren deze avond extra fel schijnen, zo duidelijkk zichtbaar zijn ze. Alex zijn arm ligt al snel om mij heen en al snel volgt een kus op mijn wang. Gegiechel ontsnapt uit mijn mond en ik kruip nog dichter tegen Alex aan. Hoe vreemd het ook klinkt dit was enorm romantisch. De sterren die dansen aan de hemel zorgden voor een rustgevende sfeer, maar tegelijkertijd ook voor een zeer romantische sfeer. De maan verschijnt vanachter een wolk en schijnt fel op mijn gezicht. Verlegen gluur ik naast mij naar het gezicht van Alex. Ook hij kijkt naar mij en zachtjes fonkelden zijn ogen, alsof ze samen met de sterren in de hemel aan het dansen waren. Ik kan maar niet weg kijken van zijn hazelnootbruine ogen en ook Alex heeft moeite om van mijn ogen weg te kijken. 'Heather...' zachtjes buigt hij wat dichter naar mij toe, ik voel zijn warme, zoete adem op mijn blote huid. Alsof zijn adem een drug is die ik nodig heb, buig ik ook zachtjes naar Alex toe. Mijn ogen sluiten langzaam aan van zelf. Mijn hart doet overuren. Moet heel hard pompen om overal nog bloed te kunnen krijgen. Mijn hoofd tolt, alsof elke nodige ademhaling van mij afgenomen wordt en ik geen zuurstof meer krijg. Maar nog steeds adem ik, als is mijn ademhaling sneller dan daarvoor. Ik bevind mij in een trance en eerlijk gezegd heb ik geen behoefte om eruit te komen. Het lijkt alsof ik op een wolk zweef, gewichtloos bent, terwijl ik nog stevig op de grond zit. Ik voel Alex zijn neus tegen die van mij. Ik wil mijn ogen openen, maar doe het niet. Als snel voel ik zijn zachte warme lippen op die van mij en meteen ontploft een bom van vlinders in mijn buik. Heel voorzichtig kus ik Alex terug terwijl mijn handen een weg zoeken langs zijn borst om even later in zijn hals te rusten. De vingertoppen van Alex onderzoeken mijn zijde. Heel zachtjes gaan ze naar boven en naar beneden. Houden ze uiteindelijk halt bij mijn heupen. Al snel grijpt Alex mijn heupen vast en trekt mij zachtjes dichter tegen hem aan, meer bepaald op zijn schoot. Onze lippen raken verwikkeld in een heus liefdesspel en zijn niet meteen van plan het liefdesspel stop te zetten. Ik sla nu volledig mijn armen rond zijn nek en Alex zijn handen beheren mij heupen. Kon deze avond maar nooit eindigen....