Proloog

ik hou mijn adem in. de zenuwen gieren de mijn lijf. ik probeer alles te vergeten door mijn ogen te sluiten. 'het is maar een droom, Em je bent aan het dromen!' zeg ik hardop. maar als ik mijn ogen open doe staar ik nog steeds in de diepte van de reuze concert zaal. uitverkocht. was mij verteld. ik dacht dat het niet beter kon zijn, maar ik weet niet wat ik hier van moet denken. het is hier vreselijk benauwd. de felle lampen schijnen in mijn gezicht en de mensen in de zaal staren vol verwachting naar mij.