021

Gelach vult de gehuurde villa van Alex en zijn vrienden. Giechelend duw ik mijn gezicht tegen Alex zijn schouder aan. Wat zijn dit een stelletje idioten, maar dat vind ik stiekem net zo leuk. 'Je had zijn gezicht moeten zien Heather! God Alex weet echt wel wat feesten is, maar toen ging het echt te ver! Hij was helemaal van de kaart!' schreeuwt Marc het lachend uit en verlegen kijkt Alex mij met een pruilend lipje aan. 'Ik was gewoon zat, meer niet...' 'Je was straalbezopen!' giert Carter het uit en giechelend druk ik een kusje op Alex zijn wang. Hij ziet er nu echt zo schattig uit, als hij mij zo verlegen aankijkt. Je zou hem wel een euro geven. 'Ik heb honger, wat zullen we eten?' brengt Louis even later uit wanneer hij zich helemaal uitrekt en recht gaat staan. 'Pizza lijkt mij het beste, denk je niet schat?' Marc richt zijn blik op zijn vriendinnetje en lachend begint Winter met haar hoofd te schudden. 'Straks verander je nog eens in een pizza, maar dat lijkt mij nu inderdaad wel het beste.' vragend kijk ik richting Alex die naar mij toe buigt om iets in mijn oor te fluisteren. 'Marc houdt nogal van pizza. Hij eet bijna elke dag pizza of toch op zijn minst een stukje.' lachend schud ik mijn hoofd en leun tegen Alex aan. Ik moet een gaap onderdrukken. Ik ben al zo lang wakker vandaag, en opeens krijg ik de slag van de hamer, echt niet het goede moment. 'Wil je dat ik je naar huis breng?' klinkt bezorgd uit Alex zijn mond maar wild schud ik mijn hoofd en blijkbaar zijn de anderen het er ook niet mee eens. 'Wat?!' roept Louis uit. 'Je gaat toch nog niet weg?' klinkt Carter smekend. 'Het begint net leuk te worden!' zucht Marc en ik begin zachtjes te lachen. 'Nee ik blijf nog, ik ben alleen wat moe. Ik moest vroeg opstaan om te werken.' 'Oooh.' klinkt al snel in koor en ik voel heel zacht hoe Alex zijn hand langs mijn rug glijdt. 'Als je wilt kun je hier blijven slapen hoor, je kan wel iets van mij lenen.' dankbaar kijk ik Alex aan en druk een heel lief kusje op zijn lippen. Opnieuw kietelt zijn stoppelbaardje zacht langs mij lippen en een hoop rillingen zoeken een weg langs mijn ruggegraat. 'Alles oké?' ik knik zacht en knijp in Alex zijn hand.
De andere jongens zijn ondertussen al druk in de weer met het bestellen van pizza's wanneer Winter naast Alex en mij komt zitten. 'Niet op mijn vriendje en die twee andere mongolen letten.' brengt ze kirrend uit. 'Ze zijn vaak nogal...' 'Luid, jongensachtig...' vult Alex haar lachend aan en meteen trekt ze een wenkbrauw op. 'Nou laten we maar niet over jou beginnen Alex, soms kan je ook met hen mee doen.' 'Maar ik ben wel vaak volwassen.' Meteen trekt Winter haar wenkbrauw opnieuw haar wenkbrauw op en Alex knipoogt naar haar. Om de één of andere gekke reden voel ik mij nu wel best thuis hier. Ik word niet vreemd bekeken. Niemand veroordeelt me, wel voorlopig toch niet. Niet veel later klinkt de bel van de voordeur. Als een stelletje gekken rennen de jongens naar de deur en trekken die in één simpele beweging open. 'Pizza!' riep Marc en haalde meteen wat geld uit om de delivery guy te betalen. Niet veel later zitten we met zijn allen te smullen van een hele hoop pizza's. Ik eet samen met Ashton mee want zelf eet ik namelijk niet heel erg veel. 'Wat vind jij tot nu toe van ons?' klinkt opeens vragend uit de mond van Louis. Een glimlachje verschijnt op mijn gezicht en ik ga wat rechter zitten. 'Ik vind het hier echt leuk en voel mij hier ontzettend welkom.' 'Ben je ook!' roept Carter vrolijk en verlegen kijk ik Alex aan. Een glimlachje speelt op zijn gezicht en zachtjes buigt hij naar mij toe. 'Ik zei je toch dat ze je leuk zouden vinden.'

---

Hii girls,

Zoals jullie merken ben ik terug beginnen schrijven! Nou dat heeft eigenlijk een simpele reden. Een erg lange tijd was ik helemaal opgeslorpt door school, ik zag het bos door de bomen niet meer en tijdens de studeerperiode of hoe wij het noemen de blok, ben ik helemaal beginnen panikeren en heb besloten met school te stoppen (ook door wat andere redenen). In september begin ik iets helemaal anders, maar dat betekent nu dat ik een tijdje niets te doen heb. Daarom ben ik ook weer gaan schrijven. Nu ik eindelijk wat meer tot mijzelf gekomen ben en mij terug wat beter voel, kunnen eindelijk mijn creatieve sluizen terug geopend worden.

Hopelijk zijn jullie er blij mee!

En bij een nieuwe start, hoort natuurlijk ook een nieuw verhaal.

Hopelijk vinden jullie het wat!

Alvast veel bedankt!

Veel liefs en dikke kus!

Silke

http://www.quizlet.nl/stories/155141/good-lovin-ashton-irwin/