#030

Het is al midden in de kerstvakantie en de tijd vliegt voorbij. Ik trek mijn schaatsen aan. Jullie wouden heel graag een dagje schaatsen met z’n alle alleen vond Molly dat in het begin niet zo een goed idee. Na lang zeuren hebben jullie het toch voor elkaar gekregen. Ik ben opgegroeid in een weeshuis in Londen dus had Molly er alle vertrouwen in dat ik iedereen weer veilig thuis bracht. Wel moesten we voor de zekerheid onze toverstaf meenemen want je wist maar nooit wat er zou gebeuren. Ik hoor al een hoop lawaai op de schaatsbaan, ik kijk op en ik zie dat Fred en George al rondjes aan het schaatsen zijn en net als bij alles wat ze doen daar dikke pret bij beleven. Ik kijk naast mij waar Ron zit, hij staat op en steekt zijn hand uit naar mij. Ik pak hem aan en trek mijzelf aan hem op. Ik ben niet zo een goede schaatser, ik heb het nog maar een paar keer gedaan. Ik pak Ron zijn arm stevig vast als we langzaam beginnen met schaatsen.
‘Kan je niet schaatsen?’ Hoor ik Fred zeggen terwijl hij snel voorbij schaatst. Ik steek mijn tong naar hem uit. In een keer voel ik hoe ik mee word getrokken, maar het is niet door Ron.
‘HARRY LAAT MIJ GAAN!’ schreeuw ik uit terwijl Harry alleen nog maar harder begint te lachen.
‘Rosa komt goed, vertrouw op mij.’ Ik probeer uit alle macht mij los te maken uit zijn greep, waardoor ik mijn evenwicht verlies en op het ijs val omdat Harry mij nog vast heeft trek ik hem mee en belandt hij boven op mij. Ik hoor verderop Fred, George en Ron lachen. ‘Ik krijg jullie nog wel!’ Roep ik naar ze. Ginny en Hermelien komen mijn kant op geschaatst en trekken mij omhoog, ik klamp mij vast aan Hermelien. Ginny helpt Harry overeind, ik zie hoe ze rood wordt en Harry wordt er ook ongemakkelijk van.
‘De casanova.’ Fluister ik zachtjes tegen Hermelien. Hermelien zou nu eigenlijk samen met Victor zijn, maar omdat ze alles nog eens had overdacht leek het haar toch beter het contact te verbreken tussen haar en Victor. Hermelien giechelt en trekt mij mee en al schaatsend voegt Ginny zich weer bij ons toe.
‘Gaat lekker Gin!’ zeg ik terwijl ik haar een knipoog geef, ik zie hoe haar hoofd vuurrood wordt. ‘Al knappe mannen gespot, dames?’ probeer ik het gespreksonderwerp te veranderen. We schaatsten nog een aantal rondjes terwijl we mannen aan het keuren zijn, en de jongens ons steeds op volle snelheid inhalen. Ik voel twee armen om mijn middel en ik sla een klein gilletje. Ik laat Hermelien haar hand los, die ik nog steeds krampachtig vast hield, en sla mijn hand voor mijn mond.
‘En wie is de leukste man hier?’ Aan de stem hoor ik dat het Ron is. Ik probeer mezelf zo goed als het kan, zonder te vallen om te draaien.
‘Jij natuurlijk.’ Ik geef hem een knipoog, en druk een kus op zijn mond.