Hoofdstuk 16: De Ralts tweeling

De volgende ochtend was iedereen al gauw op. Coby had het ontbijt al klaar gemaakt. Terwijl Anna aan de tafel zat te eten vroeg ze: ‘Hoe past zo’n hele tafel eigenlijk in je tas?’ ‘Geen idee.’ zei Coby. ‘Ik stop hem erin, en hij past gewoon.’ ‘Vreemd.’ zei Anna. ‘Eng vreemd.’ ‘Je moet er maar niet te lang over nadenken.’ zei Coby. ‘Misschien is dat gewoon de logica van deze wereld.’ ‘Het zal wel.’ zei Anna en ze ging verder met eten.

Even later kwamen Coby en Anna aan bij Mt. Coronet. ‘Niet weer een grot!!!’ zei Anna. ‘Hoezo?’ vroeg Coby. ‘Zo erg is een grot toch niet?’ ‘Herinner je de vorige grot dan niet meer?’ vroeg Anna. ‘Weet je nog? Toen je Regigigas ving? De grot die we per ongeluk in lieten storten?’ ‘Natuurlijk weet ik niet meer!’ zei Coby. ‘Ik heb zoveel grotten laten instorten dat ik de tel ben kwijtgeraakt!’ ‘Wacht, wat?’ zei Anna. ‘Laat ook maar.’ zei Coby. ‘Laten we maar naar binnen gaan, dan zijn we er sneller weer uit.’ In de grot liepen ze tegen een man op. ‘Kijk uit je doppen!’ zei de man. ‘Kijk zelf uit!’ zei Coby. ‘Jij liep tegen ons op!’ ‘Het maakt toch niet uit.’ zei de man. ‘Het zal niet lang meer duren voordat deze wereld er niet meer is! Ik moet deze Pokémon nu naar het lab brengen.’ Hij liep weg. ‘Nare man.’ zei Anna. ‘Hele nare man.’ Toen hoorden ze van achter een rots een vreemd geluid. Ze gingen kijken en vonden een zak, met daarin twee jonge Ralts!

‘Wat zielig!’ zei Anna. ‘Wie doet zoiets nou met zulke schattige Ralts?’ ‘Die man van net misschien?’ zei Coby. ‘Hij zei iets over twee Pokémon naar het lab brengen.’ ‘Misschien heeft hij de ouders van deze Ralts.’ zei Anna. ‘Zou kunnen.’ zei Coby. ‘Maar het is al te laat om achter hem aan te gaan. Hij is vast al lang weg. We moeten deze Ralts zo snel mogelijk naar het Poké-center brengen. Ze zien er slecht uit.’

Via Route 208 gingen ze meteen naar Hearthome City toe. De Ralts waren in slechte conditie, maar Coby en Anna wisten op tijd bij het Poké-center te komen. Zuster Joy onderzocht de Ralts, en verzorgde ze. Het duurde niet lang voordat beide Ralts weer volledig gezond waren. ‘Jullie zijn hier net op tijd gekomen.’ zei zuster Joy. ‘Als deze Ralts nog langer in die zak hadden gezeten zouden ze gestikt zijn. Ik heb dit misdrijf al bij de politie aangegeven, en er wordt werk van gemaakt.’ ‘Bedankt zuster Joy!’ zei Coby. ‘We weten al wie het heeft gedaan, het was een man met stekelig, blauw haar en een alien-achtig pak aan.’ Nadat Coby dit had gezegd kwam Luxio uit zijn Poké-ball. Hij zag er kwaad uit. ‘Hm?’ zei Coby. ‘Wat is er? Wacht, die man… Een alien outfit! Die man was een team Galactic lid!’ ‘Waar heb je het over?’ vroeg zuster Joy. ‘Oh, niks hoor!’ zei Coby. ‘Gewoon een klein gesprekje met mijn Luxio. ‘O, oké!’ zei zuster Joy. ‘Jullie kunnen de Ralts meenemen. De politie heeft gezegd dat jullie ze beter bij jullie kunnen houden. Het is geen slim idee om ze terug te zetten in het wild, omdat ze nog zo jong zijn.’ ‘Begrepen!’ zei Coby. ‘Ik weet zeker dat Anna dit leuk nieuws zal vinden!’

Het was besloten. Coby kreeg de blauwe Ralts en Anna de groene. Ze stelden hun nieuwe Pokémon aan de rest van hun team voor. Het leek erop dat Darkrai en Coby’s Ralts goed met elkaar op konden schieten. Blozend keken ze naar elkaar. ‘Ik weet al wie die man was.’ zei Coby. ‘Hij is een lid van team Galactic!’ ‘Die aliens?’ vroeg Anna. ‘Die we al twee keer eerder tegen zijn gekomen?’ ‘Inderdaad.’ zei Coby. ‘Misschien is hij nog op Route 208, laten we er snel naartoe gaan!’

Eenmaal op de Route zochten ze overal, maar ze konden de man niet vinden. ‘Dit is hopeloos.’ zei Anna. ‘Die alien is vast al lang weg!’ ‘Je hebt gelijk.’ zei Coby teleurgesteld. ‘Laten we maar teruggaan naar Hearthome City. Maar nog voordat ze de Route af waren kwamen ze Cassidy en Butch tegen. ‘We zijn weer terug!’ riep Butch. ‘Het was best moeilijk, want we hadden de politie op onze hielen. Ze zijn er achter gekomen dat dat schip van ons was.’ ‘Eigen schuld.’ zei Coby. ‘Jullie probeerden onze Pokémon te stelen!’ ‘We hebben de politie af weten te schudden, dus nu gaan we weer pogingen doen om jullie Pokémon te stelen!’ zei Cassidy. ‘Probeer het maar Bitch!’ zei Anna. ‘Voor de laatste keer, het is Butch!’ zei Butch kwaad. ‘Ik had het tegen Cassidy.’ zei Anna. ‘Hé!’ zei Cassidy. Coby liet Luxio tegen de Raticate van Cassidy vechten, en evolueerde toen in een Luxray! ‘Eindelijk!’ zei Coby. ‘Het werd wel eens tijd dat Luxio ging evolueren!’ ‘Nee!’ zei Cassidy. ‘Niet weer! Raticate, wij moeten echt eens gaan trainen!’ Het gevecht had een enorme stofwolk gecreëerd, die de aandacht van een agent Jenny kreeg. ‘Wat is hier aan de hand?’ riep ze. ‘Foute boel!’ zei Butch. Hij en Cassidy renden gauw weg. ‘Wie waren dat?’ vroeg agent Jenny. ‘O, gewoon twee gekken die Pokémon van anderen stelen.’ zei Coby. ‘Ik ga meteen achter ze aan!’ zei agent Jenny. ‘Ze gingen die kant op!’ zei Anna. Ze wees in de richting waar de schurken net waren gerend. ‘Bedankt voor de tip!’ zei agent Jenny. Ze sprong op haar motor en reed achter team Rocket aan. ‘Zo, dat is ook weer voorbij!’ zei Coby. ‘Laten we maar teruggaan naar het Poké-center!’

Coby en Anna hadden besloten om hun team te veranderen. Coby stuurde Luxray en Golbat naar haar bos toe, en deed Hero en Ralts in haar team. Anna deed Roserade naar haar range toe, en maakte plaats voor haar Ralts. Die wou ze tot een Gallade gaan trainen. ‘In deze stad zijn een gym en ook een contest hal.’ zei Coby. ‘Ik heb zo’n gevoel dat we hier wel een tijdje zullen blijven!’ ‘Zucht!’ zei Anna. ‘Als ik het contest van deze keer ten minste win!’ ‘Laten we nu nog even gaan trainen!’ zei Coby. Zij en Anna renden naar buiten, want de komende dagen zouden er veel wedstrijden plaatsvinden!