Hoofdstuk 15: De komst van een held

Terwijl Anna bezig was om met Piplup tegen wat wilde Pokémon te vechten, zag Plusle in de bosjes iets glinsterends liggen. Nieuwsgierig liep ze er naar toe. Het was een Shiny Stone. Plusle bracht het naar haar trainer toe. ‘Wat is dit?’ vroeg Anna verbaast. Ze keek naar de steen. ‘Wow!’ zei ze. ‘Hij is echt prachtig! Plusle, waar heb je deze gevonden?’ Plusle wees naar de bosjes. ‘Best een rare plek voor een Shiny Stone.’ zei Anna. Toen kwam Roselia uit haar Poké-ball. Ze zag de Shiny Stone, pakte hem van Anna af en… evolueerde in een Roserade! ‘Roselia… eh… Roserade!’ zei Anna. ‘Wow, nooit geweten dat je een Roselia op deze manier moest evolueren! Nou, ik heb eindelijk weer eens een geëvolueerde Pokémon!’ Ze liet Roserade terugkeren in haar Poké-ball en ging verder met trainen.

Toen ze klaar waren met trainen gingen ze verder. Het begon al laat te worden. ‘We moeten snel een plek vinden om te slapen.’ zei Coby. ‘We kunnen toch ook gewoon buiten slapen?’ vroeg Anna verbaast. ‘Het is prachtig weer!’ Ze had haar zin nog niet af gemaakt of het begon al te stortregenen. ‘Dat wou ik net zeggen.’ zei Coby. ‘Aan de wolken te zien zou het gaan regenen.’ ‘Waarom zei je dat niet wat eerder?’ vroeg Anna. ‘Dat wou ik… laat ook maar.’ zei Coby geïrriteerd. ‘Laten we ons nu focussen op het vinden van beschutting.’ ‘Ik zag een tijdje geleden een gebouw in de verte.’ zei Mewtwo. ‘Laten we daar gaan kijken.’ ‘Goed idee.’ zei Anna. ‘Ik ben het nu al zat om hier te staan verkleumen!’

Niet veel later kwamen ze aan bij het gebouw. Het bleek een Day Care te zijn. Een man deed open. ‘Kunnen we hier misschien schuilen voor de storm?’ vroeg Anna. ‘Natuurlijk!’ zei de man. Hij liet hun binnen. ‘Bedankt!’ zei Coby. ‘Geen probleem!’ zei de man. ‘Ik help graag trainers in nood! Als jullie willen kunnen jullie hier ook blijven slapen!’ ‘Oké!’ zei Anna.

Die avond ging iedereen al gauw slapen. Anna en Coby voelden zich niet op hun gemak bij de man thuis, dus gingen ze al snel slapen. Maar nog voordat ze echt in slaap waren hoorden ze een harde knal. De bliksem was ingeslagen, en had voor een stroomstoring gezorgd. De man kwam haastig aangerend. ‘De kas!’ schreeuwde hij. ‘De eieren zijn in gevaar!’ ‘Waar heeft u het over?’ vroeg Coby slaperig. ‘Ik heb een kas vol met Pokémon eieren.’ zei de man. ‘Ze worden constant op goede temperatuur gehouden, maar om dat te doen is er wel stroom nodig!’ ‘Foute boel!’ zei Anna. ‘Ik heb een idee!’ zei Coby. ‘Anna, laten we onze elektrische Pokémon voor stroom laten zorgen!’ ‘Goed idee!’ zei Anna.

Even later waren Coby’s Luxio, Anna’s Luxio, Plusle en Potencial druk bezig met het produceren van energie. ‘Voor nu zijn de eieren veilig.’ zei de man. ‘Maar we moeten de elektriciteit weer aan de praat zien te krijgen!’ ‘Is er niet ergens een elektriciteitsbron?’ vroeg Coby. ‘Ja, maar die is in de kelder.’ zei de man. ‘En daar zijn veel wilde Pokémon, het is moeilijk om daar lang te blijven.’ Toen kwam er vanuit het niets een wilde Bibarel aan. Die pakte zo een ei en rende er mee weg. ‘Nee!’ zei de man. ‘Ik ga er achteraan!’ zei Coby. ‘Mewtwo, kom mee!’ Coby en Mewtwo renden achter de wilde Bibarel aan, terwijl Anna achterbleef om op de rest van de eieren te beschermen.

‘Waar is die rot Bibarel heen gerend?’ vroeg Coby kwaad. ‘Geen idee.’ zei Mewtwo. ‘Maar we vinden hem wel.’ ‘Ik ga dat ding zó vermoorden!’ zei Coby. ‘Ik haat Bibarel net zo erg als ik Bidoof haat!’ ‘Ik denk niet dat die Bibarel iets met het ei gaat doen.’ zei Mewtwo. ‘Bibarel eten geen eieren. Sowieso eten ze geen vlees, ze zijn vegetarisch.’ ‘Maakt me niks uit.’ zei Coby. ‘Dat ding heeft een onschuldige Pokémon die nog niet eens geboren is gevangen.’ ‘Daar heb je een punt.’ zei Mewtwo. De Bibarel kwam langs hun rennen, met het ei nog in zijn bek. ‘Daar is hij!’ zei Coby. ‘Er achter aan!’

Het duurde niet lang voordat ze de Bibarel te pakken hadden. ‘Zo, nu hebben we je!’ zei Coby. Ze gooide een Poké-ball over hem heen. ‘Nu ga je naar mijn bos toe, waar je een hele slechte tijd zult hebben!’ ‘Zo, we hebben het ei.’ zei Mewtwo. ‘Laten we maar teruggaan naar de anderen, voordat er meer wilde Pokémon komen.’ Maar het ei rolde naar beneden, van een trap af. ‘Dit kun je toch niet menen!’ zei Coby geïrriteerd. Ze rende snel achter het ei aan. ‘Wacht op mij!’ riep Mewtwo nog snel. Maar het was al te laat. Coby was al de kelder in gerend.

Toen Coby het ei eindelijk te pakken had, merkte ze dat ze gescheiden was geraakt van Mewtwo. En alsof dat niet al erg genoeg was, kwam het ei ook nog eens uit. Het was een kleine Roselia. ‘Huh?’ zei Coby verbaast. ‘Wacht, nee! Het ei is uitgekomen! Slechte timing!’ De Roselia keek Coby verbaast aan. ‘Eh… Hi…’ zei Coby ongemakkelijk. Ze was niet echt goed met jonge Pokémon. ‘Ik ben Coby, en… we zitten in een kelder.’ ‘Kelder?’ vroeg de Roselia. ‘Wacht, kan jij praten?’ vroeg Coby geschokt. ‘Ik bedoel, echt praten?’ ‘Dat kan toch iedereen?’ vroeg de Roselia. ‘Niet echt.’ zei Coby. ‘Pokémon kunnen niet praten, en degene die dat kunnen doen dat via telepathie.’ ‘Echt?’ vroeg de Roselia. ‘Waarom kan ik dan praten?’ ‘Moet je niet aan mij vragen.’ zei Coby. ‘Ik vind het al raar dat je meteen zo goed kan praten, terwijl je pas een paar minuten oud bent.’ ‘Dat is inderdaad vreemd.’ zei de Roselia. ‘Maar hoe heet ik eigenlijk? Heb ik een naam?’ ‘Nee.’ zei Coby. ‘Je bent nog maar net geboren, weet je nog?’ ‘Ja, natuurlijk weet ik dat!’ zei de Roselia. ‘Maar ik ga je voor nu maar even Roselia noemen.’ ‘Is goed!’ zei Roselia. ‘Weet je, nu we toch in de kelder zijn kunnen we net zo goed op zoek gaan naar de energiebron.’ zei Coby. ‘Anders kunnen de eieren niet meer warm gehouden worden!’

Ondertussen waren beide Luxio te uitgeput om nog elektriciteit te produceren. ‘Ze kunnen echt niet meer.’ zei Anna bezorgd. ‘Nu zijn alleen Plusle en Potencial nog over!’ ‘De eieren worden steeds kouder.’ zei de man. ‘Als die vriendin van jou niet opschiet, dan zullen al deze ongeboren Pokémon sterven.’
Intussen hadden Coby en Roselia de energiebron gevonden. ‘Dat ziet er niet goed uit.’ zei Roselia. De bron zag er verbrand uit. ‘Hoe gaan we dit ooit repareren?’ vroeg Coby bezorgd. ‘Dat gaat moeilijk worden.’ zei Roselia. ‘Heel moeilijk.’ Plotseling sloeg de bliksem weer in, precies op dezelfde plek. Deze keer was het alleen veel erger. De hele kelder vloog in brand, terwijl Coby en Roselia er nog waren. ‘Nee!’ zei Coby. ‘Dit is foute boel! Hele foute boel!’ Roselia was uit Coby’s armen gevallen. ‘Oef!’ zei ze. Ze stond op. ‘Ik heb een idee!’ zei Roselia. Ze gebruikte een aanval, een onbekende aanval. Het leek op een water aanval. Het zorgde ervoor dat het vuur gedoofd werd. Coby keek verbaast naar Roselia. ‘Hoe heb je die aanval kunnen gebruiken?’ vroeg ze. ‘Geen idee.’ zei Roselia. ‘Het gebeurde gewoon.’ ‘Vreemd.’ zei Coby. ‘Heel vreemd. Maar het heeft wel geholpen! Het vuur is gedoofd! Roselia, je bent een held! Je hebt mijn leven gered!’ ‘Geen dank.’ zei Roselia. ‘Ik heb zelf ook geen idee wat er gebeurde. Wie weet was het heel anders afgelopen.’ ‘Daar gaan we maar niet aan denken.’ zei Coby. ‘Het is goed afgelopen, en dat is wat telt. Als we nu maar een manier hadden om de bron te repareren…’ ‘Daar kan ik ook mee helpen!’ zei Roselia. Ze gebruikte haar speciale aanval weer, alleen leek het er deze keer op dat ze een elektrisch type aanval gebruikte. Meteen sprongen de lichten weer aan. ‘Zo!’ zei Roselia. ‘Alles is nu weer goed, toch?’ ‘Je bent een vreemde Roselia.’ zei Coby. ‘Laten we maar terug naar boven gaan, iedereen zal wel ongerust zijn.’

Het duurde niet lang voordat Coby en Roselia terug waren bij de groep. Mewtwo was terug gegaan naar de anderen, nadat hij Coby uit het oog was verloren. Hij was blij dat Coby niks mankeerde. Coby vertelde niemand over de gebeurtenissen in de kelder, maar vertelde wel dat het ei was uitgekomen, en dat Roselia kan praten. ‘Dit is heel merkwaardig.’ zei de man. ‘Ik heb nog nooit een pratende Pokémon gezien.’ ‘Het is dus echt heel vreemd.’ zei Roselia. ‘Valt wel mee.’ zei Anna. ‘Laatst hebben we nog een pratende Meowth gezien.’ ‘Echt?’ vroeg Roselia. ‘Dan ben ik dus toch niet de enige!’ Toen begon Roselia zich opeens vreemd te gedragen. Ze liep naar Anna’s tas toe en begon er in te graaien. ‘Hé!’ zei Anna boos. ‘Laat dat!’ Maar Roselia had de Shiny Stone gevonden, en was al geëvolueerd in een Roserade. ‘Serieus?’ zei Anna. ‘Net zoals mijn Roserade?’ Roselia, die nu een Roserade was, liep naar Coby toe. ‘Mag ik jou Pokémon zijn?’ vroeg ze. ‘Ehhh…’ zei Coby. Ze keek naar de man. ‘Je mag haar wel hebben.’ zei de man. ‘De trainer die haar ei hier bracht, zei dat hij het niet terug wou hebben. Hij had al genoeg Pokémon.’ ‘Dat is dan besloten!’ zei Coby. ‘Welkom bij het team! Maar ik denk dat ik je een andere naam ga geven, want zoals je kunt zien heb ik al een Pokémon die Roserade heet. Ik weet het al, ik ga je Hero noemen!’ ‘Hero…’ zei Hero. ‘Ik vind het wel iets hebben. Oké! Vanaf nu sta ik bekend als Hero!’ Coby gooide een Poké-ball over Hero heen. ‘Zo!’ zei Coby. ‘We hebben een nieuw teamlid!’
De volgende ochtend was de storm gaan liggen. De man had Anna ook nog een ei gegeven, als dank voor alles wat ze gedaan hadden. Met hun nieuwe teamleden gingen Coby en Anna verder met hun reis!