One.

Moe zak ik neer op de bank. Weer een dag overleeft. 'How was work?' vraagt Scott als hij naast me op de bank ploft. 'Busy.' mompel ik en sluit mijn ogen even. 'I made pasta.' mompelt Scott en veegt een verdwaalt plukje haar weg. 'Oew.' murmel ik en blijf gewoon zitten. Vandaag was het zo druk op het werk, het heeft me gewoon al mijn energie gekost. 'Do you want your food?' vraagt Scott. Ik mompel een vage ja en voel dan de bank terug veren. Scott is blijkbaar opgestaan en warmt mijn eten op. De schat. 'Do you want something to drink?' roept scott vanuit de keuken. 'Wine please!' roep ik terug en open mijn ogen langzaam. Ik duw mezelf overeind en trap de hoge hakken uit, die door moeten gaan voor werkschoenen. 'Here.' en naast me staat Scott met mijn boord overheerlijke pasta. Ik neem het gretig aan en neem een hap. 'Hmm.' murmel ik en sluit genietend mijn ogen. Scott zijn pasta is de best uit heel Mullingar, nee de hele wereld! 'Yeah?' grinnikt Scott als hij een slok neemt van zijn bier. Ik knik en glimlach naar hem. 'I made it with love.' grinnikt Scott en veeg mijn mondhoek af met zijn duim. Gretig eet ik verder en luister aandachtig naar Scott zijn verhaal. Blijkbaar hebben we beide een verschrikkelijk drukke dag achter de rug alleen heeft hij ook nog eens boodschappen gedaan en gekookt.
'Thanks.' mompel ik als ik het boord op de tafel zet en mijn wijnglas vast pak. 'Anytime.' glimlacht Scott en drukt een kus op mijn wang. Ik glimlach en druk mijn lippen snel op zijn mond voordat hij terugzakt in de bank. Hij glimlacht en zucht dan. 'What are your plans for tomorrow?' vraagt Scott en aait over mijn rug. 'Rosalie is coming over.' mompel ik nadenkend. 'And I have to work.' Scott knikt en mompelt dan iets wat ik niet versta. Ik kijk naar Scott terwijl hij met zijn ogen dicht op de bank zit. Al vier jaar zijn we samen en sinds twee jaar wonen we samen. Ik was niet gelijk verliefd toen ik hem zag maar hij vulde het gapende gat in mijn borstkas, hij liet me Niall vergeten. Ik zucht en kruip tegen hem aan. Niall. Vijf jaar geleden ging hij weg en liet nooit meer iets van zich horen, zijn ouders lopen me vaak gewoon zonder gedag te zeggen voorbij. Eerst deed dat zeer, ik kwam al sinds kleins af aan bij hun langs en nu negeren ze me zomaar zonder reden. Tranen branden in mijn ogen en snel sta ik op van de bank. 'Where are you going?' vraagt Scott. 'Shower.' mompel ik en loop richting de badkamer. Scott weet dat ik het moeilijk heb met het hele Niall verhaal. Hij begrijpt het en laat me het op mijn eigen manier verwerken. Al word hij soms wel boos op me, ik moet hem vergeten en me focussen op mijn toekomst met Scott. Zuchtend draai ik de kraan open en ontdoe me van mijn kleding. Ik stap snel onder de douche en laat de warme stralen al mijn zorgen weg spoelen.
In een groot t-shirt van Scott loop ik terug de woonkamer in. 'Hi.' zegt Scott en trekt me naast hem neer op de bank. 'Hi.' mompel ik en kruip dichter tegen hem aan. 'I love you.' mompelt Scott tegen mijn haar. Ik glimlach en druk mijn lippen tegen zijn wang aan. 'I love you too.' mompel ik en zak weer terug tegen hem aan. 'But we need to talk.' mompelt Scott en laat me los. Snel veer ik omhoog en kijk hem aan. 'Olivia, I do love you and I love our time together but.' even valt hij stil en tranen wellen op in mijn ogen. Hij gaat bij me weg, natuurlijk gaat hij bij me weg. Hij is niet achterlijk, hij weet dat ik van iemand anders houd en nooit helemaal ze zijne zou zijn. Een luide snik verlaat mijn mond en even kijkt hij me bezorgd aan. 'I can't do this anymore.' mompelt Scott en staat dan op de bank. Helemaal verlamd blijf ik zitten en zie hem de kamer uit lopen. Deze vier jaar heeft hem vele grijze haren gekost en slapeloze nachten. Ik begrijp zijn besluit om weg te gaan bij me maar ik kan hem niet laten gaan. Snel loop ik de slaapkamer in waar Scott zijn koffer staat in te pakken. 'Please don't leave.' zeg ik luid waardoor hij opkijkt. 'You will never love me like you loved hem!' roept Scott boos. Ik krimp een beetje in elkaar, ik wist niet dat hij zo kwaad op me was. 'I love you and I always will, but this is killing me,' zegt hij iets zachter, zijn stem breekt en als ik hem terug aan kijk zie ik tranen over zijn gezicht lopen. 'I am done.' mompelt hij en pakt zijn koffer verder in.
Alleen zit ik op de bank in een leeg huis. Scott is weg, hij haat me en het ergste is dat ik wel van hem houd. Alleen heeft hij gelijk, ik zou nooit van Scott houden zoals ik van Niall houd. Een zucht verlaat mijn lippen en langzaam duw ik mezelf overeind, ik ben moe van deze dag. Niet alleen was het verschrikkelijk druk op het werk maar ook nog eens in mijn privéleven. Ik ben Scott kwijt, de man waar ik vier jaar mee samen was. De man die ik nodig had om de pijn uit te sluiten, nu is hij weg en keer de pijn langzaam terug. Als ik de laatste lamp uitdoe loop ik richting de slaapkamer, de kamer waar ik nog geen vierentwintig uur geleden naast Scott lag en dankbaar was dat hij er nog steeds was, na al die tijd. Maar nu is hij weg, voorgoed. Ik laat me op het bed ploffen en kruip snel onder de dekens. Zonder Scott voelt dit huis kil aan net als mijn leven.