Nicole.
Toen we eindelijk vertrokken, nadat ik nog wat geld had meegekregen, begon Justin meteen over wat mam daarstraks had gezegd.
'Zo,'zei hij, 'jouw familie kende mij al lang? Hoe kenden ze mij dan?'
'Oh,'zei ik terwijl ik nonchalant probeerde te blijven. 'Mijn nichtje vind je geweldig en zo.'
'Mmh... Ik had anders ook wel een beetje het idee dat jij fan van me was of zo?'
Ik werd rood. 'Nou, uhm... Ik vind sommige van je liedjes wel goed, ja.'
Hij grijnsde. 'Welke dan zoal?'
'Mmh... First dance. En Down to earth. En One time natuurlijk. En Set a place at your table. En Bigger en One less lonely girl.'
'Vind je Baby en Favorite girl en Love me geen goede liedjes?'vroeg hij.
'Nou, tuurlijk wel. Maar...'
Natuurlijk vond ik dat goede liedjes! En Common denominator, Never let you go en Where are you now ook. Ik wilde alleen niet laten zien dat ik zoveel van zijn muziek kende. Hij had vast genoeg fans die alles van zijn liedjes wisten en alles over hém wilden weten.
'Maar?' Hij keek me vragend aan.
'Nou, gewoon. Niets. Zeg, vertel eens over die Nicole?'vroeg ik om hem af te leiden, en omdat ik ook wel nieuwsgierig was. Had hij een vriendin?
'Nou, ze is mijn vriendin. Ik ben haar tegengekomen op een concert toen ze eens mocht meehelpen met haar tante. Toen werden we goede vrienden.'
Mmh... Hij hàd dus een vriendin. Waarom schreven de boekjes daar nooit iets over, zodat ik nu niet zo verrast zou zijn. Als ik al een beetje hoop had gehad, verdween die nu helemaal. Ik vervloekte alle vriendinnen die Justin ooit al had gehad en de tante van die Nicole. Als zij toen thuis was gebleven had Justin nu nog geen vriendin. Shit
Justin's pov:
Hoe moest ik uitleggen wat Nicole en ik waren? Beste vrienden? Nee. Zo ver waren we niet. We waren gewoon vrienden. Ze was een gewone vriendin. Het was puur toeval geweest dat we elkaar hadden ontmoet. Puur toeval én een beetje geluk. Zij reisde vaak mee met haar tante en ik trad vaak op bij haar tante. Dus was ze er vaak als ik er ook was.
Het kon ook zijn dat ze er vanavond zou zijn. Dat wist ik eigenlijk niet. Normaal stuurde ik even een sms om het te vragen of zij stuurde een sms dat ze daar was en naar dat concert kwam, maar ik had nog geen sms gehad.
Net toen ik dat dacht voelde ik mijn gsm in mijn broekzak trillen.
*TrrrTrrrTrrrTrrr*
'Wat is dat?'vroeg Chloë.
'Mijn gsm.' Ik pakte hem snel en keek even wie het was. Net zoals ik had gedacht. Nicole.
Ze zat in Duitsland. Ik moest niet bij haar tante optreden, maar ze kwam wél naar mijn concert. Dat was fijn.
Hee Justin, zit nu in Berlijn met tante.
Kom vanavond naar uu optreden hoor!
Zie je daar.
PS: In welke hotel zit je?
X
Ik lachte. Toevallig dat ze net een sms stuurde toen ik eraan zat te denken.
'En? Wie is het?'vroeg Chloë nieuwsgierig.
'Nicole.'
'Oh,'mompelde ze. Ze klonk een beetje jaloers, maar ik kon me niet voorstellen waarom.
Nicolie,
Zit in "Amsterdam Class".
Kom ik je vanavond tegen?
Chloë keek nieuwsgierig mee op het schermpje, dus zette ik er geen kus onder. Ik wilde duidelijk maken dat Nicole en ik niets meer waren dan vrienden.
Ik stopte mijn gsm terug in mijn broekzak.
'Mag ik eens kijken?'vroeg Chloë.
Ik keek haar verbaasd aan. Ze gebaarde naar mijn gsm.
'Tuurlijk!' Ik gaf snel mijn gsm aan haar.
Reageer (1)
ze is jaloer maar justin heeft niks met die ene nicole dus wat is de probleem gewoon verkering vragen en klaar is kees:$
1 decennium geledenzoo denk ik er over
gewoon simpel