Hoofdstuk 6: Het eerste Contest!

Na nog een paar uur te hebben gelopen, zagen Anna, Plusle en Peter eindelijk een gebouw. Het leek op een Contest Hall. ‘We hebben het gehaald!’ zei Anna. Vol van enthousiasme rende ze verder. Plusle rende achter Anna aan. Peter bleef staan en keek een beetje in het rond. Hij was duidelijk opzoek naar iets. Toen hij was gestopt met rondkijken, liep hij een andere kant op dan Anna.

Een paar minuten later kwamen Anna en Plusle aan bij de Contest Hall. ‘Wat is het hier groot!’ riep Anna. Ze liep naar de balie. ‘Ik wil me graag inschrijven voor een Contest!’ zei Anna. ‘Is goed, mag ik je Contest Pass zien?’ vroeg de vrouw achter de balie. ‘Contest Pass?’ vroeg Anna. ‘Ik heb geen Contest Pass.’ ‘Oh, dat is niet erg.’ zei de vrouw achter de balie. ‘Ik kan je er één geven.’ ‘Bedankt!’ zei Anna. ‘Ik heb alleen een paar gegevens van je nodig.’ zei de vrouw. ‘Wat dan?’ vroeg Anna. ‘Ik moet je naam weten, je leeftijd en waar je vandaan komt.’ zei de vrouw. ‘Mijn naam is Anna, ik ben 10 jaar en ik kom uit Littleroot Town.’ zei Anna. ‘Oké.’ zei de vrouw. Ze zette alle gegevens in de computer.

Even later was de Pass klaar. De vrouw ga de pas aan Anna. ‘Nu kan ik je registreren.’ zei de vrouw. ‘Oké, het is gelukt. Je kan mee doen aan het Contest. Het Contest begint over een paar uur.’ ‘Yes!’ riep Anna. ‘Het is me gelukt!’ Ze liep de Contest Hall uit. Daar botste ze bijna tegen een meisje op. ‘Gaat het?’ vroeg Anna. Het meisje keek Anna arrogant aan en liep de Contest Hall in. ‘Wie was dat?’ vroeg Anna. Plusle haalde haar schouders op. ‘Na ja, laten we gaan oefenen.’ zei Anna.

Toen Anna klaar was met oefenen duurde het niet lang meer voordat het Contest begon. Anna en Plusle liepen weer terug naar de Contest Hall. Anna had besloten om voor haar eerste Contest haar Ralts te gebruiken. Vijf minuten later kwamen ze aan in de kleedkamer waar ze zich klaar konden maken voor het Contest. Anna besloot om een roze jurk aan te doen met witte schoenen en handschoenen. In haar oren had ze stervormige oorbellen.

Niet veel later begon het Contest. ‘Hallo!’ riep de presentatrice. ‘Ik ben jullie gastvrouw van vandaag! Ik heet jullie hartelijk welkom bij het Contest van Rustboro City. De eerste coördinator die jullie te zien krijgen heet Vanessa. Geef allemaal een groot applaus voor Essa!’ Op het podium verscheen een jong meisje. Ze had donkerbruin haar en haar houd was licht getint. Anna bekeek haar eens goed. Toen pas drong het tot haar door dat Essa het meisje was waar ze tegen aan was gelopen. Essa’s optreden waren zeer goed, en ze was door naar de volgende ronde. Nadat er nog drie andere coördinaten waren geweest, was Anna aan de beurt. ‘Dames en heren! Geef een groot applaus voor Anna!’ zei de Presentatrice. Voorzichtig liep Anna het podium op. Ze was best wel nerveus. Ze liet Ralts uit haar Poké-ball komen. Ralts voelde aan dat Anna nerveus was, en probeerde haar gerust te stellen. Dat lukte en Anna was al iets minder nerveus. Ze liet Ralts de combinatie doen die ze samen hadden geoefend. Het publiek en de Jury stond versteld, Anna was door naar de volgende ronde.

Toen Anna terug kwam in de kleedkamer, stond Essa al op haar te wachten. ‘Niet slecht!’ zei Essa. ‘Jouw optreden was ook niet slecht!’ zei Anna. ‘Ik ben Essa!’ zei Essa. ‘Maar in werkelijkheid heet ik Vanessa.’ ‘Mijn naam is Anna.’ zei Anna. ‘Leuk je te ontmoeten.’ zei Essa. ‘Mee eens.’ zei Anna. ‘Maar hoezo noem je jezelf Essa terwijl je in werkelijkheid Vanessa heet?’ ‘Oh dat was een schrijffoutje.’ zei Anna. ‘Oh.’ zei Anna. De pauze begon en Anna en Essa gingen in een cafétje dichtbij wat eten. Tot Anna’s verbazing kon Essa super veel eten op. ‘Waar laat je al dat eten?’ vroeg Anna. ‘In mijn maag. Wat dacht jij dan?’ zei Essa. Anna begon te lachen en na een tijdje begon ook Essa te lachen. ‘Laten we maar weer terug gaan.’ zei Anna. ‘Ja inderdaad.’ zei Essa

Even later begon de tweede ronde. In deze ronde moesten alle overgebleven coördinaten tegen elkaar vechten. Anna en Essa versloegen met gemak alle ander coördinaten en stonden in de finale tegenover elkaar. ‘We zijn dan wel net vrienden geworden.’ zei Essa. ‘Maar toch ga ik je dik inmaken.’ ‘Dat zullen we nog wel zien.’ zei Anna. Anna gebruikte Ralts en Essa gebruikte een Poochyena. Theoretisch gezien is Ralts in het nadeel, maar dat maakte Anna niet veel uit. Ze moest en zou dit Contest winnen. Het gevecht begon. Anna liet haar Ralts telkens Teleporteren zodat de Poochyena haar niet aan zou zien komen. Maar de Poochyena was alert, en elke aanval die Ralts deed ontweek hij. Toen Ralts niet oplette liet Essa haar Poochyena snel Bite doen. ‘Ralts kijk uit!’ riep Anna nog. Maar het was te laat. De Poochyena raakte Ralts met Bite en Ralts viel bewusteloos op de grond. ‘We hebben een winnaar!’ riep de presentatrice. Anna liep van het podium af. Essa bleef staan. Van de presentatrice kreeg ze een lintje overhandigt.

Het Contest was afgelopen. Anna had zich snel omgekleed en liep de Contest Hall uit. Ze was nog niet eens tien meter van de Contest Hall weg toen ze werd tegengehouden. ‘Dat was een goed gevecht.’ zei Essa. ‘Ja klopt.’ zei Anna. ‘Nog gefeliciteerd met je overwining.’ ‘Dankjewel.’ zei Essa. ‘Ik zie je bij het volgende Contest wel weer.’ Essa liep weg. ‘O, ja. Het volgende Contest!’ zei Anna. ‘Waar is het volgende Contest. Anna pakte de kaart van Hoenn. ‘Plusle, onze volgende bestemming is: Slateport City!’ Plusle sprong op Anna’s schouder en samen liepen ze verder.

Toen Anna en Plusle aankwamen in Rustboro City, werden ze alweer tegengehouden, dit keer door Peter. ‘Anna!’ riep hij. Anna draaide zich om. ‘O, hallo Peter.’ zei ze. ‘Kom je mee naar de range?’ vroeg Peter. ‘Ja, is goed.’ zei Anna. Ze liep achter Peter aan naar de range toe. Bij de ingang van de range stond een bekend persoon. ‘Papa?’ vroeg Anna. ‘Anna!’ zei Anna’s vader. ‘Ik ben zo blij dat je hier bent.’ zei Anna. Ze liep naar haar vader toe en gaf hem een knuffel. ‘Wil jij voor mijn Pokémon gaan zorgen?’ vroeg Anna. ‘Ik vind het goed!’ zei Anna’s vader. Ze liepen de range in om hem te bekijken. Het was een groot gebied met allemaal gras, bomen en water. ‘Dus hier gaan mijn Pokémon leven!’ zei Anna. ‘Ja inderdaad!’ zei Anna’s vader. ‘Nu ik dit weet, kan ik gerust verder met mijn reis.’ zei Anna. ‘Veel plezier.’ zei Anna’s vader. Anna liep weer van de range weg. Nu kon ze echt haar reis vervolgen naar Dewford Town.