~1.1

'Allemachtig, wat een drukte!' Overal zag ik mensen met gewaden. Ik keek naar beneden en gelukkig had ik niet langer mijn pyjama aan, maar een broek en een shirt. Twee tovenaars waren in een hevig gevecht verwikkeld, toen één van de ruziemakers plots verdween. Een stofwolkje stoof op van de plek waar hij verdwenen was. Ik zag winkels waar bezemstelen werden verkocht, winkels met toverstokken en niet te vergeten: ik zag een prachtig gebouw. Heel erg groot. Ik wist gelijk wat het was, Goudgrijp! Ik verwonderde me nog eens over de pracht en praal die er vanaf straalde en liep door. Ik slenterde door de Wegisweg, volop alles aan het bekijken. Opeens kwam er een vrouw op me af. Ze was in een zwart gewaad gekleed en had haar mantel over haar arm hangen. Haar haar zat losjes in een staart.
      'Ah, jij bent vast Meredith Lester!'
      'Ehh, ja, dat ben ik...' stotterde ik. Hoe wist ze mijn naam?
      'Ik heb wat met je te bespreken. Zullen we naar de Lekke Ketel gaan?' Ik had niks anders te doen en op een of andere manier kwam ze heel vertrouwd over. We liepen naar de Lekke Ketel. Ik liep wat beduusd achter de vrouw aan. Ze opende een deur en ging aan een slonzig tafeltje zitten. De vrouw bestelde een iets te drinken en vroeg of ik ook iets wilde.
      'Nee, dankuwel.'
      Het eerste wat ze deed, was een brief uit haar tas halen. Het was een gelige envelop, waarop met groene inkt was geschreven: Meridith Lester, De zolder, Acacialaan 3, Inverness.
Ik liet een stilte vallen. Er kwam iets bij me opdagen, maar dat was te absurd voor woorden. Nee, deze brief was verkeerd: ik kon nooit een heks zijn. Bovendien was ik al dertien jaar oud, ik... De vrouw nam een slokje van haar koffie en begon:
      'Ik weet dat het vreemd klinkt, maar je bent een heks en het komt allemaal goed. Ik ben Marva Lanson. We hebben je speciaal een jaar later de brief gegeven dan normaal, omdat we je je hele jeugd gevolgd hebben. Je bent een soort van experiment.'
      'Wacht even. Ik ben een experiment? Wat?' Verbouwereerd keek ik haar aan.
      'Luister nou maar, dan ik zal het uitleggen. Toen je net in het ziekenhuis geboren was, heb ik me samen met professor Anderling verwisseld met dreuzelmensen, zodat iedereen ons aanzag voor twee zusters. Dit hadden we al eerder gedaan bij iemand anders. We wisten dus ongeveer hoe het moest. Zij haalde het eerste jaar makkelijk. We hebben het nog een keer gedaan, om te kijken of iemand in het tweede jaar kon instromen. Jij was uitverkoren. We hebben je betoverd en je bij je ouders gelaten. We hebben je hele jeugd gevolgd om te kijken of je je anders gedroeg. Het ging heel goed met je en we waren heel erg blij dat je je nooit alleen hebt gevoeld, of heel erg anders. Het werd tijd om het je te vertellen. Je bent een heks. Je gaat instromen in het tweede jaar van Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-pocus.'
Ik voelde het duizelen, want dit kon niet waar zijn.
      'Nee, nee, dat kan gewoon niet. Waarom willen jullie eigenlijk experimenteren?'
      'Sommige ouders kiezen ervoor om hun kind thuisonderwijs te geven. Als zij erachter komen dat het toch wat te hoog gegrepen is, willen ze het kind graag naar Zweinstein sturen. Maar vaak kan het kind beter toveren dan de eerstejaars, dus willen we het laten instromen in het tweede jaar. Wij zijn ermee bezig dat mogelijk te maken. Er zit een logica achter: kinderen die van thuisonderwijs hebben genoten, zijn voor 95 procent Ravenklauwers. Hun ouders zijn vaak bang dat ze op Zweinstein te weinig uitdaging krijgen. Jij bent overduidelijk ook een Ravenklauwer. We gaan kijken wat je allemaal mist aan kennis of niet snapt als je plotseling in het tweede jaar komt.'
Ik wilde het op de een of andere manier niet geloven. Mijn droom, mijn grootste droom kwam uit. Ik kneep mezelf en het voelde echt.
      'Maar, maar, maar...' Ik ging er helemaal van stotteren. 'Heb ik dan wel geld?'
      'Ja, hoor,' antwoordde Marva. 'Je ouders hebben je veel meer zakgeld gegeven dan je ooit gekregen hebt. Dat geld hebben we opgeslagen bij Goudgrijp. Ik heb ook nog een persoon uitgekozen om met je jouw spullen te kopen. Zij komt over een paar minuutjes.'