Chapter 22

1 september

Ze knuffelde tante Cissy nog even en stapte toen met Draco de trein in. Vanuit het raampje zwaaiden ze nog naar Lucius en Narcissa. Alleen Narcissa zwaaide terug en Lucius knikte even met zijn hoofd. De trein begon te rijden en al gauw verdween het station uit het zicht. Draco had al twee vrienden gemaakt, Crabbe en Goyle.
Zij zat naast Draco en keek naar buiten. Draco daarentegen was aan het praten met Crabbe en Goyle.
Weet je wie ook in de trein zit! Harry Potter! De jongen die bleef leven.
'Draco, ze zeggen dat Harry Potter dit jaar ook op Hogwarts zit, zullen we kijken of hij in de trein is,' zei ze.
Draco keek haar verbaasd aan en knikte toen. Toen ze alle vier opstonden bedacht ze iets: 'Nu is er een lege coupé, en niemand past erop.'
Alsof ze een toverwoord had gezegd, kwam er plots een meisje de coupé inlopen. 'Hallo, is hier nog plek? Ik ben Pansy Parkinson. Pure-blood, mijn familie heeft allemaal in Slytherin gezeten.'
Draco keek Violet aan en draaide zich naar Pansy. 'Hallo, ik ben Draco Malfoy en dit is mijn vriendinnetje Violet Prince. Deze twee jongens, Crabbe en Goyle, zijn mijn vrienden. Onze familie heeft ook allemaal in Slytherin gezeten.' Hij stak zijn hand uit en schudde Pansy's hand.
'Hoi' zei Pansy tegen haar.
Ze stak haar hand uit, ze was blij dat er ook nog een meisje bij hun "vriendengroepje" kwam.
'Pansy, we komen zo terug, wil jij in de tussentijd even op de coupé letten, alsjeblieft?' vroeg ze.
Pansy keek een beetje beteuterd, maar knikte toen en ging op een van de banken zitten. Draco liep de coupé uit en pakte haar hand. Crabbe en Goyle liepen erachteraan. Ze keken de coupés in door de glazen deuren. Ze zag en "hoorde" hem niet, terwijl de gedachtes van andere kinderen in haar hoofd zoemden. Ze stopte plots en een onoplettende Goyle botste tegen haar op.
'Kijk, daar is hij.' Ze wees op een jongen met zwart haar die verwonderd naar een plaatje van een chocokikker keek. Tegenover hem zat een jongen met een handgebreide trui aan en vuurrood haar.
Draco opende de coupé en keek Harry Potter gemeen grijzend aan. 'Ze zeggen dat Harry Potter hier in de trein zit, ik ben Draco Malfoy. Dit is mijn vriendinnetje Violet Prince en dit zijn mijn vrienden Crabbe en Goyle.'
'Ga weg, Malfoy,' zei de roodharige jongen.
'Rood haar, oude kleren, je moet een Weasly zijn. Hebben jouw ouders ooit van voorbehoedsmiddelen gehoord?'
'Hoeveel heb je betaald aan dat meisje zodat ze jouw liefje werd,' zei Ron Weasly.
Haar mond viel open en ze liep boos de coupé uit.
'Violet!' riep Draco.
Ze negeerde hem en liep de coupé, waar Pansy zat, in. Ze veegde haar tranen weg, maar Pansy had ze toch gezien.
'Hee, wat is er?' Ze keek haar bezorgd aan en legde een hand op haar knie.
'Ron Weasly zei dat ik de hoer van Draco was, in andere woorden, maar zo bedoelde hij het wel,' snikte ze.
Draco kwam de coupé ingerend en ging gelijk naast haar zitten en sloeg zijn armen om haar heen. 'Ssssh, trek het je niet aan lieverd, je bent geweldig. We melden het wel bij professor Snape, hij is hoofd van Slytherin en we komen zeker in Slytherin.' Hij drukte een kus op haar wang en negeerde Crabbe en Goyle die de coupé inkwamen.
Ze knikte zachtjes en knuffelde Draco terug. Ze hield van hem, gewoon om wie hij was.
'Weasly's zijn niet slim, hoe kon hij nou weten dat wij elkaar al ons hele leven kennen.' Draco keek haar aan en veegde haar tranen weg.
'Kennen jullie elkaar al jullie hele leven?' vroeg Pansy verbaasd.
Beide knikten ze.
Ze ging naast Pansy zitten en begon een gesprek. Draco ging daarom ook maar weer praten met Crabbe en Goyle.
'Ik hoop dat we bijelkaar op de slaapzaal komen,' zei Pansy opgewekt. Ze knikte, het klikte wel met Pansy.
Toen het donkerder werd, trokken ze hun schoolgewaden aan. Draco pakte haar puntmuts en zette hem op haar hoofd. Ze giechelde en zette Draco's puntmuts op Draco's hoofd.
Ook Crabbe en Goyle zetten hun puntmutsen op en Pansy kon ook niet achterblijven. Zo zaten ze allemaal even te grinniken om elkaar.
'Jullie lijken net kabouters,' zei Pansy.
'Jij ook, lachte Draco.
Zelf had ze even genoeg gelachen. De gedachtes van iedereen in de coupé en die van anderen in de trein, zoemden in haar hoofd. Draco leek het te merken en trok haar op zijn schoot.
'Gaat het?' vroeg hij zachtjes.
Ze schudde zachtjes haar hoofd en drukte haar handen tegen haar slapen. 'Het is gewoon zo irritant,' mompelde ze. 'Je kan het niet in één keer uitzetten, ik heb er lang over gedaan bij jullie.'
De rest in de coupé was stil en keek het stel verbaasd aan. 'Ze heeft gewoon een beetje hoofdpijn, vanochtend ookal,' legde Draco even uit, een deel gelogen.
Toen de trein stopte, stapten ze allemaal uit. Draco hield haar hand vast en zij trok Pansy mee aan haar pols, om elkaar niet kwijt te raken. Buiten de trein was het erger, nu ving ze alle gedachtes van bijna alle studenten van Hogwarts op. Ze neuriede zachtjes een melodietje om ze niet te "horen," alleen het was bijna onmogelijk. Ze zoemden door haar eigen gedachtes heen.
'Eerstejaars! Hierheen!' Een reusachtige man stak boven alle kinderen uit en zwaaide met een lantaarn, terwijl hij de nieuwelingen bij een riep.
'Die man is groot,' fluisterde Pansy in haar oor. Ze knikte en keek met grote ogen naar de bebaarde man.
Toen alle nieuwelingen bij hem waren, ging hij hen voor naar kleine bootjes.
'Vijf per bootje!' riep de man.
Blij stapten ze alle vijf in een bootje. De bootjes gingen uit zichzelf varen, toen iedereen in een bootje zat. Toen ze de bocht om vaarden werd een reusachtig kasteel zichtbaar. Iedereen keek met open mond naar het kasteel.
Blij keek ze naar Draco en Pansy, die hun ogen op het kasteel hadden.
Na nog een paar minuten stapten ze uit en mochten ze het gebouw binnen. Eerst moesten ze even wachten, toen mochten ze een reusachtige zaal in.
Zij keek naar de tafel waar de leraren aanzaten en zag haar oom al snel zitten, op het hoekje. Ze lachtte naar hem en hij knikte bijna onzichtbaar terug.
De streng uitziende vrouw zette een krukje en een hoed op de verhoging. Ze hoorde Harry Potter denken; Moeten we een konijn uit de hoed toveren?
Zelf wist ze het ook niet, tot de hoed openscheurde en een lied begon te zingen.
Na het lied begon de vrouw op te roepen. Ze lette er niet op, tot ze Draco's naam hoorde. 'Succes,' fluisterde ze.
Draco knikte en liep naar het krukje, nog voor de hoed helemaal op zijn hoofd zat riep hij al: 'Slytherin!'
Zelfvoldaan ging Draco naast Crabbe zitten, Goyle zat er tegenover.
'Parkinson, Pansy!' riep de vrouw.
Ze glimlachte naar Pansy en keek toe hoe die naar de Slytherin tafel liep.
'Potter, Harry!' De hele zaal werd opeens doodstil. Ze zag de zwart-harige jongen uit de trein, nerveus de verhoging oplopen.
Na een tijdje riep de hoed: 'Gryffindor!'
'Prince, Violet!'
Ze schrok toen ze haar eigen naam hoorde. Ze zag dat Snape zijn rug iets rechtte en haar bemoedigend toeknikte. Ze ging op het krukje zitten en de hoed zakte over haar ogen.
'Hmmm, moeilijke keuze. Opgegroeid bij Slytherins, maar geboren als Gryffindor. Je hebt het beide in je, net als Harry Potter. Alleen jij hebt je voorkeur aan Slytherin. Als we Potter een plezier mogen doen, kan dat ook bij jou. Slytherin!'
Opgelucht voelde ze hoe de hoed van haar hoofd werd gehaald. Ze rende naar de Slytherin tafel en plofte tussen Draco en Pansy in. Pansy knuffelde haar enthousiast en Draco drukte blij een kus op haar wang. 'Geweldig! Ik zei het toch, je hoort gewoon hier.'
Blij knikte ze en nadat alle leerlingen waren geweest, verscheen het eten op tafel.
Het schooljaar was begonnen.