Hoofdstuk 2: Zo sluw als een Rattata

Tim en Jacco lopen over het rustige bos pad door het mooie Viridian Forest. Alleen er is een klein probleempje er is niks te doen geen pokemon te zien. En de bomen komen inmiddels hun neus uit. Tim gaat al na 500 meter lopen verveeld op een steen zitten en legt zijn tas op de grond. Hij rommelt na een tijdje in zijn tas en haalt er een boterham uit met een paar grote happen erin! “He welke idioot heeft er aan mijn boterham gezeten!” Jacco grijnst. “Dat zal je zelf wel weer zijn geweest, jou geheugen past in een vingerhoed dus dat is nog is een logische verklaring ook.” Tim begint met Stoïcijns en geïrriteerde blik voor zich uit te kijken en zegt: “Wil je een verkoeling?” Automatisch komt Tims Squirtle uit zijn Pokebal en vuurt een bubbel af. Jacco valt achterover en met druipend haar en een geïrriteerde blik gaat hij op een steen zitten. Hij legt zijn tas neer en zucht. Plots ziet Tim wat. Een pokemon probeert een stuk boterham uit Jacco’s tas te pikken. “Hé jij daar blijf met je vieze fikken van dat brood af!” De pokemon kijkt op en Jacco pakt zijn pokédex: “Rattata de rat pokémon. Rattata komen aan hun voedsel door eten van domme reizigers. Te stelen.” Jacco begint rood te worden. “Whaat dom! Ik krijg hem wel die Rattata!” Jacco springt met een duik op de Rattata af. Die springt behendig op een paaltje en springt verder het bos in. “Pak hem!” roept Tim. En ze rennen de Rattata achterna.

Een Kwartier later zijn ze Rattata uit het oog verloren. Wel zien, ze een paar Rattata vallen staan en een klem. Plots klinkt er een huilerig: “Rattataha!” en wat gehuil van iets Rattata achtigs. Ze lopen door de bossen en zien een huisje met een jongen die zucht. Ze lopen naar de jongen toe die zijn hoofd schut. Dan ziet de jongen Tim en Jacco. “Oh hoi.” Tim zucht en zegt. “Heb jij een volwassen Rattata gezien, hij heeft ons brood gepikt.” De jongen zucht voor de zoveelste keer en ze lopen het huis binnen, ze gaan aan een tafel zitten en de jongen zegt: “Jullie zijn de zoveelste al, ik zal het uitleggen. Er woont hier in de buurt een Rattata familie met jongen. En aangezien er mensen zijn die Rattata haten hebben ze vallen neer gelegd zodat ze op de plekken met veel voedsel geen eten meer kunnen zoeken. Dus moeten ze van reizigers stelen.” Tim slikt, zo iets had hij niet echt verwacht. “Kom dan gaan we naar het hol.” Hij stond op net als Tim en Jacco en ze liepen naar buiten. Ze liepen naar een paar struiken en daar zagen ze het. Een Rattata probeerde de drie baby’s te voeden. Alleen er was wat mis. Twee baby’s sloegen de ander en pakten zijn eten af.

“Nou kom jongens jullie kunnen hier overnachten.” zei de jongen. “Mooi!” zei Jacco. De jongen wees de plek aan waar twee bedden stonden. Ze legden hun tassen neer en kropen in bed. Jacco in de linker, Tim in de rechter. Jacco doezelde al gouw in een diepe slaap. Tim daarin tegen niet, die kon de slaap maar niet vatten. Hij lag steeds te denken aan wat hij tegen die Rattata had gezegd terwijl hij baby’s moest voeden. Een traan rolde uit Tims ogen over zijn wangen op het bed. Hij moest en zou zijn excuses gaan aanbieden bij de Rattata. Hij grijnsde en na een tijdje lag ook hij te ronken.

De volgende morgen zaten ze aan tafel aan het ontbijt en Tim zei: “Jacco we hebben nog al tegen die Rattata gescholden zullen we onze excuses gaan aanbieden?” Tim keek Jacco streng aan. “Ja dat doen we!” zei Jacco. De jongen knikten en met zijn drieën gingen ze naar buiten. Ze liepen naar het hol en Ze zeiden tegelijk op een schuldige toon: “Sorry Rattata dat we je hebben uitgescholden.” De Rattata knikte zijn hoofd. Plots sprong er een kleine Rattata uit het hol en sprintte naar buiten. De jongen riep: “O nee dat is de gepeste Rattata!” Snel renden ze drie jongens opzoek naar de plek waar de Rattata heen renden. Plots stak er een wind op en ze kwamen bij een snel stromende rivier. En die wind was niet natuurlijk maar van een helikopter en nog het ergste was dat Rattata in een net zat en Ruben dat net vast hield. Ruben grijnsde en sprong in de helikopter. De Helikoper vloog omhoog en het net met de baby Rattata aan een touw er onder bungelend. “Oké dus je wilt het zo spelen. Nu Charmander!” roept Jacco “Nu Squirtle!” roept Tim en dan roepen ze tegelijk: “Nu combinatie aanval!” Charmander opent zijn bek en kleine rode vlammetjes schieten op het net af, Squirtle opent ook zijn bek en glanzende bubbel schieten naar het net. Onderweg beginnen de aanvallen om elkaar heen te draaien. En ze rammen het net! Maar er gebeurt niets! “Haha dit net is besteding tegen vuur, water ,normaal en vlieg aanvallen.” Zegt Ruben lachend. Tim gaat mokkend op een steen zitten. “Hij heeft gewonnen.” De jongen denkt daar heel anders over. Hij werpt een pokébal op en een grote sterke Raticate komt er uit. “Nu Raticate doe je Metalen klauw” zegt de jongen. “Een Raticate wat is dat nou weer?” zegt Tim. Hij pakt zijn pokedex en hoort: “Raticate de rat pokemon en de geëvolueerde vorm van Rattata. Raticate gebruikt zijn lange snorharen om te navigeren en om zijn evenwicht te bewaren. Als hij ze kwijt raakt wordt hij daardoor een stuk langzamer. Zijn snorharen blijven altijd groeien, dus knaagt hij er af en toe op zodat ze even lang blijven.” Raticate’s ene klauw krijgt een grijze gloed en met een flinke haal snijdt Raticate het touw door waar het net aanhangt. Het net met de baby Rattata scheurt met een rot gang naar beneden. Tim leunt naar achter, springt op een steen, zet af en duikt richting het net. Hij vangt het en valt op de grond. Rattata kijkt Tim met glinsterende oogjes aan, en Tim kijkt met glinsterende oogjes terug. De jongen grinnikt: “We hadden nog een nieuwe trainer of familie nodig voor Rattata, en die hebben we gevonden.” De kleiner Rattata springt op Tims hoofd en loopt verder tot Tims middel. Daar hangt Tims pokébal riem. Rattata springt op een van de Pokeballs en wordt er in opgezogen. Tim staat op en pakt de pokébal van zijn riem. “Ik heb mijn tweede pokémon!” Hij houd de pokebal voor zich uit en Squirtle roept vrolijk vanaf Tims schouder: “Squirtle, Squirt!”
“Goed zo nu wordt hij niet meer gepest hoeft de moeder minder eten te zoeken. Tim en Jacco knikken en lopen verder. Het avontuur tegemoet!