6. I'd send a postcard to you, dear

Gelijk toen Cayden terug kwam, merkte ik dat het niet goed was. Gelijk stond ik stil en staarde haar aan. Schatterlachend kwam ze naast me naast. Heel even leek ze op die mensen die ik aan wiet kapot heb zien gaan, héél even maar. Snel drukte ik die gedachte weg.En ik glimlachte terug. "Hebben je ouders er problemen mee als ik rook?" Ik schudde mijn hoofd. Cayden stak een sigaret op. Ik haalde mijn fototoestel uit mijn broekzak. Op elke foto die ik maakte had Cayden scheve ogen. Ik porde haar. Cayden begon te lachen. Ik pakte haar ketting af. Toen ik hem vast had, staarde ik naar het ding dat ik in mijn hand had. Langzaam trok ik mijn wenkbrauw omhoog en streek met mijn hand over de zilveren wietplant die ik in handen had. "Nee nee nee, het is niet wat je denkt" Cayden schoot gelijk in verdediging. "Het hoort bij mijn oufit, ik ben reagge." Ze gebaarde naar haar muts met dreadlocks en haar bril met ronde glazen. Ik haalde mijn schouders op. Ik geloofde haar wel. Maar desondanks het feit dat ik haar geloofde, stond ze nog steeds stoned naast me. Zachtjes zuchtte ik en besloot gewoon van de optocht te genieten, die sneller dan ik wilde voorbij ging. Cayden nam afscheid.