Chapter 19

Na de boodschappen was Dumbledore terug naar Hogwarts gegaan en gingen Violet en hijzelf naar huis. Violet hield het plastic zakje waarin haar koektrommel, met koekjes, zat stevig vast. Toen ze thuis waren opende Violet de trommel en pakte een koekje die ze aan hem gaf, om daarna nog een koekje te pakken om zelf op te eten. Daarna deed ze de trommel dicht en legde hem in de kast. Samen gingen ze op de bank zitten en Violet had een boekje gepakt. Hij zou haar vandaag leren lezen schrijven, als ze wou. Eerst lezen, anders wist ze niet wat ze schreef. Waarschijnlijk was ze er nog te jong voor, alleen proberen kon geen kwaad.
Ongeveer twee uur later kon ze haar eigen naam schrijven, maar verder wou ze niks doen. Hij begreep het wel, ze was tenslotte nog maar vier jaar oud.

Toen ze zes jaar oud was, wou ze pas weer schrijven en kon ze de gedachtes van hem, Draco, Narcissa en Lucius blokkeren. Soms als ze in de winkel waren had ze als ze thuiskwamen hoofdpijn. Verder ging het goed. Op haar tiende verhaardag hadden zij en Draco een relatie. In augustus, toen ze elf was, gebeurde het speciale, voor tovenaars redelijk gewone. Ze kreeg een brief voor Hogwarts. En hadden zij en Draco nog steeds een relatie.

Hij zat rustig een boek te lezen toen hij Violet van de trap hoorde rennen.
'Violet, rustig, zelfs de buren kunnen je horen,' zei hij.
'Nee, dat doen ze niet,' zei Violet die de kamer in kwam stormen. 'Kijk! Kijk!' Ze gooide een geopende envelop op zijn schoot.
'Wat is het?' Hij sloeg zijn boek dicht en pakte de envelop op. Het was een brief van Hogwarts. Hij haalde de brief eruit en las de inhoud:

Beste, Violet Prince,

Hierbij delen wij mede dat u geselecteerd bent om les te volgen op Hogwarts.
De Hogwartsexpress vertrekt op 1 september, dit jaar, om 11 uur.
Wij hopen u op Hogwarts te zien.

Professor McGonagall, plaatsvervangend hoofd van Hogwarts.

De lijst met benodigdheden:

Hij hoefde die lijst niet te zien, hij deed de brief terug in de envelop en keek Violet aan.
'Dat is geweldig mijn schat, wanneer wil je de spullen halen? Of misschien wil je met Draco afspreken?'
'Draco heeft dus ook een brief gekregen, en hij wil de donderdag voor we gaan naar Diagon Alley,' zei ze.
'Dat is goed, ga je met Draco en zijn ouders mee of mag ik mee? Ik moet zaterdag weg, dus dan kun je misschien dan met ze meegaan na het kopen van de spullen.'
'Nee, je mag ook mee en dan kun je gewoon met oom Lucius en tante Cissy praten enzo.' Blijkbaar hadden Draco en zij het allemaal via uilenpost bedacht.
'Mag ik dan ook een uil? Want nu stuurt Draco telkens zijn uil, maar een eigen uil is ook leuk.' Ze keek hem smekend aan.
'We kijken wel even, goed? En doe nu maar even kalm. Dus de donderdag voor we gaan, dat is precies over een week.'
'Ja, dan is het zover! Ik ben zo opgewonden!' Ze danste door het huis.
'Zullen we wandelen in het park? Even een frisse neus halen?' vroeg hij.
Violet knikte en liep naar de gang, toen hij haar voorbeeld volgde kreeg hij een jas over zich heen gehangen.
'Dat is jouw jas, maar waar is mijn jas? Oom? Weet jij het?'
Hij haalde de jas van zich af en deed hem aan, hij keek Violet verbaasd aan. 'Jouw jas ligt op de bank, ik ruim hem niet de hele tijd voor je op hoor.'
Violet rende de woonkamer in en kwam terug met haar jas. Ze deed de deur open en wachtte tot hij ook buiten was.
Ze liepen even door het park en passeerden een dikke mevrouw die in zichzelf aan het mompelen was. Violet begon zachtjes te lachen en keek naar de mevrouw.
'Oom, weetje, ze dacht, ik hoop dat iemand ziet dat ik ben afgevallen, ik heb nog wel mijn oude jas aan,' zei ze giechelend.
'Waarom moet je dan lachen?'
'Omdat je het niet ziet,' zei Violet.
'Ah, kom laten we doorlopen, straks voelt die mevrouw zich minder blij, omdat jij lacht.'
Violet knikte en samen versnelden ze hun pas. De dikke mevrouw ver achter zich latend.