Chapter 089
Embry Call
Met een gelukkig gevoel, kijk ik naar Lyn die slapend naast me ligt. Nooit had ik voor mogelijk gehouden dat het zo kon zijn. Afgelopen nacht heeft ze met aanrakingen laten weten wat ze voelt. Hoe ze me haar liefde gegeven heeft. Net als haar hart en ziel. Ik strijk licht haar haar uit haar gezicht. De manier waarop ze me van alles beloofd heeft. Een nacht die ik nooit meer zal vergeten. Ik voel me zelfs bijna vredig. Zelfs nu kan ik de ketting om haar nek zien. Ik sla mijn arm om haar heen en trek haar tegen me aan. Even maakt Lyn een zacht geluidje en kus ik haar licht. Waar ze blijkbaar wakker van wordt.
“Zeg me niet dat je weg moet.” Haar stem klinkt nog slaapdronken en vind ik het heerlijk om haar zo te zien. Precies zoals ik haar het liefst ziet. Zo is ze echt.
“Nee, het is nog vroeg,” antwoord ik zacht en kus ik haar weer. Vanzelf doet ze haar mond open voor me en trek ik haar bovenop me. Daardoor valt haar lange haar naar voren en laat ik haar los. “Goeden morgen schoonheid.” Ik haal een hand door haar haren.
“Goeden morgen,” fluistert ze en begint ze mijn hals te kussen. Om steeds lager te gaan. Dit is inderdaad heerlijk wakker worden. Ik laat mijn handen door haar haren gaan terwijl ze een licht spoor van kusjes achterlaat op mijn borstkas. Genietend doe ik mijn ogen dicht.
Als ik voor de tweede keer wakker word, lig ik op mijn rug en met Lyn tegen me aan. Haar hoofd ligt zelfs nog op mijn schouder. Precies zoals we in slaap gevallen zijn en dan om zo weer wakker te worden. Juist op dat moment kan ik geluiden beneden horen. Jared. Hoe laat is het dan? Voorzichtig draai ik mijn hoofd naar de wekker. Die aangeeft dat het negen uur geweest is. Bijna half tien zelfs. Uitslapen en wakker worden naast mijn vriendin. Een beter begin van de dag bestaat gewoon niet.
“Jared, weet jij waar Embry is? Ik krijg hem niet te pakken,” hoor ik beneden en herken ik Sam. Inwendig lach ik hem uit. Toen Lyn sliep, heb ik mijn telefoon snel uitgezet. Geen stoorzenders deze keer.
“Geen idee. Hij was er nog toen ik naar bed ging gisteravond,” is Jared's antwoord. Dus je heb mijn schoenen niet gezien beneden in de hal. Wat maakt het ook uit. Wacht even, dan heb je ook niks gehoord van ons. Mooi, dat betekend dat we hem niet speciaal uit huis hoeven te gooien.
“Wie is er beneden,” mompelt Lyn.
“Sam en je broer.” Ik geef haar een kus op haar voorhoofd. “Sam is hier omdat hij mij zoekt en dat komt omdat ik mijn telefoon uitgezet heb.”
“Moet je dan vaker doen,” lacht ze zacht en tilt ze haar hoofd op.
“Zal ik doen.” Ik streel haar wang terwijl Lyn haar hoofd naar mij buigt. Voor een liefdevolle zoen. “Goeden morgen lieverd,” grijns ik.
“Goeden morgen schat.” De manier waarop ze dat zegt. Ik wil vaker naast haar wakker worden. In ieder geval de weekenden.
“Dat is het zeker. Maar je broer is bezig met het ontbijt.” Als er iets ons nu kan storen, is het haar broer wel.
“Geef hier, voordat je de eieren nog laat verbranden. Je zus leert je toch hoe je moet koken of niet soms,” horen we beneden en heb ik moeite om niet hardop te lachen. Sam heeft het duidelijk overgenomen. Lyn's ogen lachen eveneens en legt ze haar hoofd tegen mijn borstkas. Een lichte kus volgt snel.
“Zullen we hem een hartverzakking geven?” Ze trekt haar wenkbrauwen even op en knik ik. Niemand had verwacht dat ik heel de nacht zou blijven.
Er zijn nog geen reacties.