Chapter 084

Het is onvoorstelbaar dat Lyn mij heeft kunnen kalmeren. Wel nam ze een behoorlijk groot risico want ik had net zo goed wel kunnen veranderen. In plaats daarvan is het trillen volledig gestopt en heb ik er van genoten om haar in mijn armen te hebben. Zelf zijn we bij Sam en zit Lyn tussen mij en Embry in op de bank. Hoewel ze met Embry is, ben ik mijn gevoelens voor haar nog niet vergeten. Niet dat dat mogelijk is.
“Rob kreeg Paul behoorlijk kwaad dat hij stond te trillen,” hoor ik naast me en vertelt Lyn zelf wat er gebeurd is. Haar vriendelijke en warme stem zou ik altijd herkennen.
“Met een risico voor zichzelf, heeft ze Paul weten te kalmeren. Het risico om ontdekt te worden, was te groot voor haar,” zegt Embry.
“Wat?” Sam is zeker verbaasd en verbijsterd.
“Ik heb niet alles gezien maar toen ik bij haar huis was, zag ik alleen dat Paul zijn armen om haar heen had.” Embry wijst naar mij.
“Dankbaarheid,” reageer ik snel. “Het scheelde niet veel of ik was verandert en tegen beter weten in, sloeg zij haar armen om mij heen. In een poging om mij te kalmeren.”
“Als ik dat niet gedaan had, was jij verandert terwijl Rob nog in de buurt was,” schud Lyn haar hoofd. “Dan waren jullie ontdekt en kan ik jullie kwijt raken. Jullie zijn meer dan alleen vrienden voor mij. Eerder familie en dat geld voor jullie allemaal.”
“Dat weet ik van je, Lyn,” glimlacht Sam. “Je ben een vriendin van ons allemaal. Dat komt niet alleen door Embry maar ook door Jared. Je hoort erbij.”
“Zullen wij er vandoor gaan?” Embry kijkt duidelijk naar Lyn en voel ik iets van jaloezie.
“Ik wil jullie anders niet wegjagen. Emily heeft muffins gebakken,” grijnst Sam.
“Ehm, die van haar zijn lekkerder,” schud Embry zijn hoofd en trekt hij Lyn omhoog. Om daarna samen weg te lopen en kijk ik hun na.
“Paul,” begint Sam en blijf ik naar Lyn kijken. Een gave strakke zwarte broek en een groen shirtje dat haar figuur benadrukt. “Paul, ik zit hier voor je.”
“Dat weet ik,” zucht ik en kan ik Lyn nog even zien voordat ze verdwijnt met Embry. “Ik moet zeggen dat ik er zelf niet veel van snap. Ze heeft me gekalmeerd terwijl ik elk moment kon veranderen.” Ik draai mijn hoofd terug. “Als ik haar verwond had, zou ik me dat nooit vergeven.”
“Het komt door je eigen gevoelens voor haar. Net als dat je wist dat je moest kalmeren zodat je haar niet zou verwonden.” Sam haalt zijn schouders op. “Iets wat zij ook doorhad, denk ik, en daarom nam ze het risico om je op die manier te kalmeren.”
“Misschien.” Mijn gevoelens voor haar zijn nooit weg gegaan en wil ik haar vaker zien. Geen idee, hoe ik dat moet doen. Ik weet wel dat ze een andere slaapkamer heeft want ik ben soms 's nachts nog langs gegaan. Eén keer ben ik zelfs naar binnen gegaan via het open raam maar de kamer was leeg. Dankzij mij is ze van kamer verandert. Waarom heb ik me toen ook opgedrongen? Dat is niet de manier om een vrouw te krijgen.
“Zie je het zelf dan niet, Paul?” Door Sam's stem kijk ik op. Wat moet ik zien dan? Wees niet zo cryptisch en zeg gewoon waar je aan denk. Daar heb je anders nooit moeite mee.
“Dat ziet hij niet omdat hij zulke dingen nooit eerder meegemaakt heeft,” komt Emily ertussen. “Als jij ooit een vriendin wil, zul je over je gevoelens moeten praten. Alleen moet je Lyn met rust laten want ze is met Embry.” Ik kijk van haar naar Sam en terug. Wat nou weer?
“Alsof Jake nog niet genoeg is, heeft hij een obsessie,” grinnikt Sam. “Vind je het gek dat iedereen je pest door je gevoelens voor Lyn.” Hier hoef ik niet naar te luisteren. Ik sta op en voor ik weg loop, grijp ik twee muffins van de schaal.
“Paul, laat ook wat voor de anderen over,” reageert Emily achter me.
“Laat gaan, het is een kleine troost want de vrouw die hij wil, zal hij nooit krijgen,” kan ik Sam horen zeggen.