Chapter 072

Ik doe mijn helm af en kijk naar het huis voor me. Embry zet de motor op de standaard en slaat zijn armen om mij heen. Deze avond is veel te snel over gegaan. Genietend van de stilte, sta ik in zijn armen en sla ik mijn armen om zijn nek.
“Ergens in deze week wil ik je voorstellen aan mijn moeder,” fluistert Embry en krijg ik een kus.
“Echt waar?” Ik wist dat hij er zelf over wilde beginnen.
“Ja, we kennen elkaar twee weken,” antwoord hij knikkend. Even kijkt hij naar het huis en daarna terug naar mij.
“Het gaat snel,” glimlach ik. Dat we elkaar al twee weken kennen. Volgens mij zelfs wat langer.
“Ik wilde je wat vragen,” begint hij. “Jaylyn Cameron, wil je mijn vriendin zijn?” Overdondert door zijn woorden, zie ik dat hij een doosje laat zien. Waar een ketting in ligt.
“Ja,” antwoord ik en haalt hij de ketting eruit. Waar een steentje aan hangt dat grijs is met een glans. Sprakeloos doe ik mijn haren omhoog zodat hij het om kan doen. Ongelofelijk. Dat hij dit voor mij gekocht heeft. Hij draait me om en is het te zien dat hij blij is. Zonder iets te zeggen, druk ik mijn lippen op die van hem. De zoen is nu teder en liefdevol. Na een tijdje laten we elkaar los.
“Staat je fantastisch.” Zijn stem is zacht.
“Wat voor steentje is het,” wil ik nieuwsgierig weten.
“Een parel,” zegt hij.
“Het is prachtig.” Ik heb nog nooit sieraden van een man gekregen. Dat hij me nu met zo'n ketting officieel als zijn vriendin wil vragen.
“Dat is de vrouw die hem draagt,” glimlacht hij en kust hij me weer.
“Weltrusten.” Ik kan de glans zien in zijn ogen. Vandaag officieel zijn vriendin en de ketting bewijst het. Het liefst wil ik hem niet zo lang missen.
“Weltrusten lieverd,” grijnst Embry. “Over een tijdje wil ik wel blijven voor de nacht. We zijn net officieel bij elkaar.”
“Weet ik maar ik mis je snel. Zelfs in de nacht,” beken ik.
“Ik jou ook. Wanneer wij het willen en ik meen het dat ik je eerst aan mijn moeder voor wil stellen.” Hij omhelst me en geniet ik ervan.
“Enig idee wanneer je me voor wil stellen,” mompel ik en ligt mijn hoofd in zijn nek. Tegelijk gaan zijn handen net onder mijn shirt naar mijn rug. Om ze daar te laten liggen.
“Hm, misschien morgen of overmorgen,” zegt Embry zacht. “Ga naar bed, lieverd. Ik zie je morgen.” Opnieuw een tedere zoen en na een paar minuten laten we elkaar los.