Chapter 057

Ik heb expres gewacht tot Lyn in slaap is gevallen. Dat ze slecht geslapen heeft, is te zien. Dankzij haar ben ik rustig gebleven maar nu begint mijn bloed weer te koken als ik denk aan wat Paul gedaan heeft. Net op dat moment hoor ik iets beneden. Jared moet terug zijn. Mooi, ik wil haar niet alleen laten. Voorzichtig ga ik van het bed en schrijf ik een briefje voor haar. Daarna loop ik naar beneden.
“Jared.” Ik zie hem in de keuken. “Je zus slaapt momenteel. Weet je waar Paul is of moet ik naar Sam gaan?”
“Je wil Paul zelf pakken,” begrijpt hij gelijk. “Dat recht heb je wel. Ik heb Paul in de bossen gezien. Hij heeft zijn ronde.” Ik weet genoeg en ga ik naar buiten. “Embry, het is beter dat je eerst naar Sam gaat. Hij zal jou de mogelijkheid geven om Paul iets aan te doen. Wel zo eerlijk omdat hij aan Lyn zat.”
“Het zou wel beter zijn maar het liefst wil ik nu gelijk achter hem aan gaan.” Ik weet dat het verstandiger is om eerst naar Sam te gaan.
“Als je nu gelijk gaat, zullen je gedachten je verraden. Doe het via Sam en hij ziet het niet aankomen. In feite overtreed hij de regel om een inprentee iets aan te doen. Gooi die regel voor Sam's voeten en hij zal je gelijk geven,” knikt Jared met een glimlach.
“Bedankt voor het advies.” Hij heeft gelijk. Als een wolf hebben we telepathie. Paul zou gelijk weten dat ik hem wil pakken voor wat hij bij Lyn gedaan heeft. Uit angst dat hij me kan verwonden heb ik op hem gereageerd. Ik kan het haar nog horen zeggen. Angst kan gekke dingen doen. Ze kent Emily en het verhaal met Sam. Lyn zou me nooit opzettelijk bedriegen. Daar is ze te vriendelijk en eerlijk voor. Zo snel als ik kan, ren ik naar Sam toe.
“Hey Embry.” Emily glimlacht naar me als ik binnen kom. Bijna iedereen is er blijkbaar. “Je ben nog net op tijd. Er is nog één muffin over.” Ze wijst naar de schaal.
“Dank je wel. Sam, heb je even.” Ik pak de laatste muffin en kijk naar Sam.
“Ga je gang. Jared heeft al gebeld,” zegt hij. “Ik ken de situatie en Paul kent de regels.” Uiteraard dat hij gebeld heeft. Vreemd vind ik het niet.
“Waar gaat dit over,” komt het van Quil.
“Het is dat je het een keer kan horen van mij of Jared als we wolf zijn.” Met een zucht, laat ik me op een stoel vallen. “Paul heeft afgelopen nacht ingebroken bij Lyn en hij drong zich op aan haar.”
“Dat gaat te ver, echt waar,” reageert Jake.
“Hij begint en hij heeft haar al twee keer gezoend. Uit angst reageerde ze op hem omdat ze hem niet kwaad wil hebben,” ga ik verder.
“Ze is doodsbang dat hij haar verwond.” Seth schijnt net zo boos te zijn.
“Klopt,” knik ik. Als ik de muffin op heb, sta ik op.
“Wacht even, hij komt er zo aan,” knipoogt Sam naar me. “Hij verwacht niet dat je hem hier aanvalt.”
“Correctie, hij verwacht niet dat jij het goedkeurt,” grinnikt Leah. “Ik ben al blij dat ik er ben want dit wil ik niet missen.”
“Hij komt eraan.” Seth draait zijn hoofd naar de openstaande deur. Ik ga net naast de deur staan zodat Paul me niet kan zien. De rest negeert me en weet ik dat een van hun mij wel een teken geeft als hij dichtbij is. Net op dat moment, knikt Seth naar me en ga ik in de deuropening staan. Paul lijkt van me te schrikken want hij doet een stap achteruit. Doordat ik hem zie, borrelt de woede vanzelf op en grom ik naar hem.
“Niet jij ook al.” Paul klinkt geïrriteerd. Over heel mijn lichaam begin ik te trillen en voor ik het weet, sta ik al op vier poten.
“Hij staat eigenlijk in zijn recht om het voor haar op te nemen. Je zat aan Lyn, zijn inprent. Je kent de regels, Paul.” Dat is Sam's stem en val ik uit naar Paul. Een beet is schijnbaar genoeg dat hij transformeert. Ik sluit hem zelfs in mijn gedachten buiten en ga ik hem te lijf. Met het voornemen om minstens tien keer mijn tanden in hem te zetten.