Jaylyn Cameron

Embry heeft gelijk aangeboden om te helpen met mijn slaapkamer. Hoe komt Jared erop dat ik de kamer van onze ouders kan nemen. Goed, ik wil niet in mijn eigen slaapkamer meer blijven. Zelfs veranderen, zou niet echt helpen. Ik kijk rond in mijn kamer, die ingericht is met de kleuren bruin en paars. Samen met een collage van foto's boven mijn bed.
“Voel je je nog veilig in je slaapkamer?” Een paar armen worden om me heen geslagen. Warme en sterke armen. Voor een moment doe ik mijn ogen dicht en leun ik tegen hem aan.
“Nee, maar ik heb veel herinneringen in deze kamer.” Ik draai me om in zijn armen. “Ik heb een keer met Jared een weddenschap gehad die hij verloor. Als ik zou winnen, zou ik hem opmaken en ik won ook.”
“Heb je daar een foto van,” lacht Embry. Knikkend ga ik op mijn bed zitten en kijk ik naar de foto's.
“Hier.” Ik wijs de foto aan en komt hij naast me zitten.
“O geweldig,” gierend laat hij zich op zijn rug vallen. “Om welke weddenschap ging dat?”
“Om klifduiken. Hij dacht dat ik het niet zou doen,” grinnik ik. “Dat was vlak voor ik naar de universiteit zou gaan.”
“Je foto's verhuizen gewoon mee. De echte herinneringen bewaar je in je hart, Lyn. Maar als je inderdaad de kamer van je ouders neemt, is beter om eerst daar te beginnen.” Embry gaat op zijn zij liggen en kan ik zijn hand op mijn buik voelen. Voorzichtig trekt hij mijn shirt iets omhoog zodat hij bij mijn buik kan en hou ik mijn adem in. Zacht begint hij te tekenen met zijn vinger. Iets dat een soort brandend gevoel achterlaat op mijn huid en kijk ik hem aan. Een andere slaapkamer voor mij en Embry. Nieuwe herinneringen van hem en mij samen. Het idee begint me langzaam wel aan te staan. Ik leg mijn hand in zijn nek en trek ik zijn hoofd omlaag voor een kus. Wanneer ik zijn lippen op de mijne voel, doe ik mijn mond open voor hem. Meteen verdiepen we de zoen.

Reageer (1)

  • Altaria

    Dit komt wel goed!

    8 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen