Chapter 050

Met moeite neem ik afscheid van Embry. Het idee dat ik hem heel de nacht moet missen, doet zeer. Zijn armen liggen om me heen en kan ik zijn lippen op de mijne voelen. Voor een liefdevolle zoen. Hij laat me los en kan ik weer de belofte in zijn ogen zien. De belofte om op mij te wachten.
“Ik zie je morgen weer.” Glimlacht hij. “Weltrusten Lyn.” Een korte kus op mijn wang volgt.
“Weltrusten,” zeg ik terug.
“Als mijn avondronde erop zit, gaan we een keer naar de bioscoop. Jij en ik.” Grijnst hij.
“Lijkt me leuk.” Voor de laatste keer krijg ik een kus.
“Nu moet ik opschieten. Anders geeft Quil me nog een grote mond.” Hij loopt richting de bossen en doet hij zijn shirt uit. “Hou jij het maar bij je.” Hij gooit zijn shirt naar mij toe en vang ik het op. Vanzelf gaat mijn blik over zijn ontbloot bovenlijf. Hm, sixpack. “Tot morgenochtend.” Daarna verdwijnt hij en ga ik terug naar binnen.
“Hm, ik denk dat ik al weet hoe jij vannacht in bed ligt.” Merkt Jared op en heeft hij blijkbaar al die tijd in de keuken gestaan.
“Je kan op zijn minst doen alsof je niks hoort.” Verontwaardigt leg ik het shirt over mijn schouder en neem ik nog wat te drinken.
“Laat je me weten wanneer hij de nacht kan blijven. Dan kan ik er voor zorgen dat ik ergens anders ben. Die dingen wil ik niet horen.” Gaat Jared rustig door.
“Weltrusten.” Zucht ik en drink ik mijn glas leeg. Om vervolgens naar mijn kamer te gaan.
“Weltrusten zus.” Grinnikt hij en kan ik hem nog horen. In mijn slaapkamer kleed ik me om en trek ik Embry's shirt aan. Dat net groot genoeg is en tot halverwege mijn dijbenen komt. Ik word vanzelf wel wakker. Voor wat frisse lucht, zet ik mijn raam open en doe ik de gordijnen dicht. Waarna ik in bed kruip en doe ik mijn nachtlampje uit.