Foto bij Chapter 039

Jaylyn Cameron

O jee, denk ik bij mezelf. Nu mag ik soms voor drie koken. Ik wist dat Jared veel kan eten maar als Embry blijft, moet ik dubbel zoveel koken. Misschien geen gek idee dat hij mee moet betalen in de boodschappen. Eerst even aankijken, neem ik me voor. Rond etenstijd is Jared terug gekomen en hebben we met zijn drieën gegeten. Daardoor weet ik dat het wel goed komt tussen die twee. Hooguit dat hij Embry duidelijk wil maken dat hij op mij moet wachten. Ehm Jared, je heb zelf gezegd dat hij alleen wil zien dat ik gelukkig ben. Voorlopig zullen we alleen goede vrienden zijn, die elkaar af en toe kussen. Ik voel het bloed naar mijn wangen gaan. Nadat de afwas gedaan is, heeft Jared gemompeld dat hij weg gaat. Waardoor ik alleen ben met Embry.
“Je kan zeggen wat je wil maar Jared is zeker begaan met je.” Embry komt naast me zitten met een kop koffie. “Hij is en blijft je broer. Daardoor heeft hij het recht om voor je op te komen.”
“Weet ik wel maar hij moet niet vergeten dat ik mijn eigen leven leid,” zucht ik.
“Dat komt wel goed,” glimlacht hij. Voor ik het weet, geeft hij me een kus op mijn wang. Ik heb het idee dat ik nu als een idioot blijf grijnzen.
“Wil je een film zien?” Ik kijk hem aan.
“Welke films heb je,” grijnst hij en zie ik een glinstering in zijn ogen.
“Laat maar,” mompel ik en kus ik hem. Om te zien dat hij nu begint te grijnzen. Dan voel ik zijn sterke armen en beland ik op zijn schoot, die film kan me nu gestolen worden. Zeker aangezien hij me lichte kusjes blijft geven. Even lach ik. “Wat denk je van een korte ondervraging?”
“Op welke manier,” wil hij weten. “Mag ik jou ondervragen of jij mij?”
“Allebei maar ik wil eerst beginnen.” Vrolijk kijk ik hem aan en knikt hij alleen. “Ouders en naam?”
“Alleen mijn moeder Tiffany,” antwoord hij.
“Weet ze het,” is mijn volgende vraag.
“Nee,”schud hij zijn hoofd.
“Zou je willen dat ze het weet?”
“Nee, het is te belangrijk dat het geheim blijft. Anders kunnen we ons werk niet doen om het reservaat en de mensen te beschermen.” Hij lijkt zeker van zijn zaak te zijn. Ik begrijp ook dat het wel voor ruzie kan zorgen.
“Wanneer ben je verandert en hoe oud ben je nu?”
“Op mijn zestiende en ben nu twintig,” geeft Embry antwoord.
“Ooit een vriendin gehad?”
“Nee.” Opnieuw schud hij zijn hoofd.
“Zou je ooit bij je vrienden om advies vragen over bepaalde dingen?”
“Nooit, sommige dingen wil ik zelf ontdekken en anders met jou ontdekken,” reageert hij fel.
“Kiezen, muziek of film?”
“Muziek,” is zijn reactie.
“Auto of motor?”
“Motor,” lacht Embry. “Ik sleutel soms aan motors.” Dat had ik niet achter hem gezocht. “Misschien dat je een keer achterop wil? Wanneer mag ik jou ondervragen?”
“Grappen uithalen of weddenschappen maken?”
“Allebei.” De lach is in zijn ogen te zien.
“Kussen of zoenen?” Ik hou mijn hoofd iets scheef. In plaats van iets te zeggen, kust hij me en deze keer op mijn lippen. Zijn armen liggen om me heen en voel ik zijn handen op mijn rug. Tijdens de kus, leg ik mijn armen om zijn nek en merk ik dat hij om meer vraagt. Ik doe mijn lippen vaneen voor hem en verdiepen we de zoen. Om hem na een paar minuten los te laten.
“Is dat een antwoord.” Zijn stem klinkt zacht.
“Woonkamer of slaapkamer?” Ik kijk hem aan.
“Slaapkamer, meer privacy.” Zijn ogen lijken wel zwart te zijn.
“Wil je Jared terugpakken ja of nee?”
“Absoluut,” grinnikt hij.
“Weet dat ik niet zo snel wil gaan.” Ik loop hem voor naar boven. “Maar je heb wel gelijk dat we meer privacy hebben in mijn slaapkamer.” Ik doe de deur open en laat Embry binnen.
“Hoe wil je je broer terugpakken?”
“Hoe slaap jij in bed,” wil ik eerst weten.
“In mijn boxer,” geeft hij antwoord. “En jij?”
“In een nachthemd.” Ik wiebel met mijn wenkbrauwen. “Eén nachtje en niet verder dan zoenen.” Maak ik hem duidelijk.
“Als je zo je broer terug wil pakken, ben ik er helemaal voor.” Hij kust me weer en trekt me mee naar mijn bed. Wat comfortabeler is.

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen