Chapter 031

Opnieuw neemt de woede het over en begin ik te trillen. Paul heeft het recht niet om achter mijn zus aan te zitten als hij niet ingeprent is. Waarom doet hij zulke dingen? Het is al begonnen door in mijn slaapkamer te gluren. Voor ik het weet, transformeer ik en sta ik op vier poten. Hij moet met zijn poten van haar af blijven. Het liefst zelfs ver uit de buurt blijven.
Jared, wat doe jij nou, hoor ik in mijn hoofd en herken ik Quil.
Toegeven aan mijn woede. Paul zit duidelijk achter mijn vriendin aan.
Heb jij een vriendin? Is ze je inprent? Dat is weer Embry.
Ja, nee, Paul moet gewoon uit haar buurt blijven. Wat pas vreemd is, is dat Paul wel om Lyn geeft maar hij is niet op haar ingeprent. Hoe verklaar je dat dan?
Is Paul soms zijn verstand verloren. Quil is weer te horen.
Duidelijk ja, geef ik antwoord. Sam, ben je er ook of niet? Er komt geen antwoord.
Nee, alleen Quil en ik, reageert Embry.
Ik ben net onderweg naar je, Jared, komt dan de rustige stem van Sam. Mooi, het gaat over Paul. Door wat Lyn me verteld heeft, licht ik hem in voordat hij bij mijn huis is. De beelden komen vanzelf en weet ik dat Embry en Quil meekijken.
Wauw, ze is mooi. En jouw vriendin? Bofkont, ik zou willen dat ik zo'n mooie meid vind, is de gedachte van Embry.
Jared, ben je genoeg afgekoeld. Ik ben bijna bij je huis.
Bijna, Sam. Lyn is thuis dus je kan naar binnen. Wees wel voorzichtig want ik weet dat je haar ook wat wil vragen. Ik kom eraan, laat ik hem weten.
Dan zie ik je zo. Vervolgens wordt het wat rustiger in mijn hoofd en weet ik dat Sam terug verandert is. Ik zie jullie morgen op het strand.
Doe rustig aan, ik zou ook flippen als Paul achter mijn meissie aanzit. Je kan Sam vast overhalen dat je geen ronde met hem hoeft te lopen morgenochtend, vang ik Embry's gedachte op. Geen slecht idee. Ik moet hem nu echt even niet zien. Daarna verander ik terug en ligt er een broek bij de bomen voor me. Lyn. Ik heb ook niet echt de moeite genomen om mijn broek uit te trekken.