Chapter 017

Geen minuut later kan ik zware voetstappen horen. Samen met meerdere geluiden. Jared is dus niet alleen. Volg je neus, broer en je vind mij. Je weet heel goed dat ik niet zo ver af wilde dwalen. Dat komt puur door mijn hobby voor fotograferen. Daar doe ik niemand pijn mee. Of dat ik regels verbreek.
“Lyn,” zegt Jared's bekende stem en voel ik een paar armen om me heen. “Laat haar met rust.” Hij staat op eens voor me en blijf ik vlak achter hem. Vanzelf sla ik mijn armen om hem heen. Om hem zo te laten weten dat ik niks mankeer. Niemand kent mij. Niemand die ook weet dat ik hun geheim ken. Jared mag hier niet zomaar veranderen.
“Ik ben oké.” Mompel ik en kijk ik naar de vampieren voor me. Waar mijn broer nu tussen staat. Samen met Seth.
“Ze komt hier niet meer.” Jared draait zich half om naar mij en laat ik hem mijn camera zien.
“Ik doe niemand iets aan en sinds wanneer verbreek ik regels met fotograferen?” Wil ik weten. Vooral omdat hij boos kijkt. “Laat maar, privé terrein. Ik heb geen hekken gezien of iets anders wat aangeeft dat ik me op verboden terrein bevind.”
“Niet nu en niet hier. We gaan naar huis.” Het is te zien dat hij bezorgd en boos tegelijk is. Vooral opgelucht omdat de vampieren me niks gedaan hebben. Ik knik alleen en slaat Jared een arm om me heen.
“Vertel haar de regels.” Hoor ik een de mannelijke vampier zeggen.
“Kop dicht Emmet.” Gromt iemand en besef ik me dat het Paul is. “Ze kent nog niet alle regels.” Vanuit mijn ooghoeken kan ik Sam zien met nog een paar anderen.
“Ga naar huis. Ik kom er zo aan.” Zelfs Sam lijkt boos te zijn.
“Is goed.” Geeft Jared antwoord en lopen we weg. Deze keer hou ik mijn mond dicht omdat ik weet dat zijn vrienden nog elk woord kan horen.