Chapter 014

Vrij snel kan ik een man zien die naar het huis komt. Net als Jared heeft hij zwart kort haar, donkere ogen en een gespierd lichaam. Een zelfde ronde tatoeage op zijn rechter bovenarm. Mijn blik gaat kort over de man. Een bloot bovenlijf, korte broek en sportschoenen. Zo sneuvelt er vast weinig kleding. Op het laatste moment, voordat de man tussen de bomen vandaan komt, trekt hij een shirt aan.
“Hij wil jou vast zien en doet hij aardig door een shirt aan te trekken.” Mompelt Jared in mijn oor en geeft hij me een kus op mijn wang.
“Ik voel me gevleid.” Knipoog ik naar hem.
“Jared?” De man komt de veranda op gelopen.
“Ja, Sam dit is Lyn. Lyn dit is Sam.” Stelt hij me voor aan de man.
“Jaylyn eigenlijk. Vrienden noemen me Lyn.” Glimlach ik naar de man.
“Dus dit is je mysterieuze vriendin. Leuk om je te ontmoeten.” Sam steekt zijn hand uit en schud ik die kort.
“Ik heb wel iets over jou gehoord ook.” Grijns ik.
“Toch niet te negatief, hoop ik. Anders moet ik mijn best gaan doen om je van mening te laten veranderen.” Lacht Sam en begrijp ik meteen dat de man wel wat humor heeft.
“Valt mee, de enige die zijn best moet doen is Paul als ik mijn mening over hem wil herzien.” Ik snij een paar plakken cake en tegelijk schenkt Jared wat te drinken in. “Alsjeblieft.”
“Lekker, dank je?” Sam gaat zitten. Wat wij ook doen. “Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?” Aha, hij wil meer over mij weten en daarom komt Sam even buurten.
“Vroeger al, toen we peuters waren.” Vertelt Jared. Daardoor begrijp ik dat hij toch wil proberen om eerlijk te blijven. Afgezien van het feit dat we familie zijn.
“Ik ken hem al zeventien, achttien jaar.” Knik ik en kijk ik naar Jared. Laat de ondervraging maar beginnen. Het is te merken dat Sam nieuwsgierig en geïnteresseerd is.