I think that i lost you ..
We komen aan bij het ziekenhuis en de deuren vliegen open. Tom word zo snel mogelijk uit de ambulance gehaald en we gaan het 'Krankenhaus' in. Ik loop naast het bed en ik word meegetrokken. 'Jongen, ik denk dat jij wel even je rust kan gebruiken.' Zegt een rustige mannen stem. Maar ik denk wat anders en begin met me armen om me heen te slaan en te gillen. 'Doe rustig!' Roept de man in paniek. Op een gegeve moment word ik rustig en barst in het huilen uit. Ik ga in een stoel zitten en zak neer. Me hoofd verberg ik achter me handen. Me tranen stoppen niet en nemen steeds een stukje van me make-up mee. Me haar hangt futloos langs me gezicht. Me hart word uit elkaar getrokken. Ik voel iets trillen. Ik pak me blauwe mobiel en hou hem voor me.
'Bill, waar zijn jullie? Jullie zouden toch thuis zijn? Waarom staat hier politie? En waarom ligt je scooter in de prak?! Sms terug Bill! Groetjes Simone'
Ik kijk op me mobiel. 'Vier gemiste oproepen.' Lees ik in mezelf. Ik begin te typen zover dat nog kan.
'ik ben in he ziekenhuis. tom heet een ongluk gehd.'
Me vingers trillen. Ik druk op verzenden. Ik hoop dat ze het begrijpt wat ik getypt heb. Na een half uur heb ik nog geen bericht.
Zou ze boos zijn?
Er zijn nog geen reacties.