Foto bij I think that i lost you ..

I think that i lost you ..

'Bill?' Ik schrik op uit me gedachten en kijk me broer aan. 'Bill, help me!' Ik hoor een klap en Tom is weg. Ik schrik op en kijk bang om me heen. 'Wat is er jongen?' Vraagt de ziekenbroeder ongerust. Ik knik me hoofd. 'Ja hoor.' De ziekenbroeder knikt en gaat veder aan Tom. Ik zie hoe mijn broer aan de beademing ligt om nog in leven te blijven. Zijn status is instabiel. Dus er moet hard aan gewerkt worden als hij beter wilt worden. Het kan me op dit moment niks bommen. Hij moet beter worden!

We komen aan bij het ziekenhuis en de deuren vliegen open. Tom word zo snel mogelijk uit de ambulance gehaald en we gaan het 'Krankenhaus' in. Ik loop naast het bed en ik word meegetrokken. 'Jongen, ik denk dat jij wel even je rust kan gebruiken.' Zegt een rustige mannen stem. Maar ik denk wat anders en begin met me armen om me heen te slaan en te gillen. 'Doe rustig!' Roept de man in paniek. Op een gegeve moment word ik rustig en barst in het huilen uit. Ik ga in een stoel zitten en zak neer. Me hoofd verberg ik achter me handen. Me tranen stoppen niet en nemen steeds een stukje van me make-up mee. Me haar hangt futloos langs me gezicht. Me hart word uit elkaar getrokken. Ik voel iets trillen. Ik pak me blauwe mobiel en hou hem voor me.



'Bill, waar zijn jullie? Jullie zouden toch thuis zijn? Waarom staat hier politie? En waarom ligt je scooter in de prak?! Sms terug Bill! Groetjes Simone'



Ik kijk op me mobiel. 'Vier gemiste oproepen.' Lees ik in mezelf. Ik begin te typen zover dat nog kan.



'ik ben in he ziekenhuis. tom heet een ongluk gehd.'



Me vingers trillen. Ik druk op verzenden. Ik hoop dat ze het begrijpt wat ik getypt heb. Na een half uur heb ik nog geen bericht.

Zou ze boos zijn?

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen