Hoofdstuk 3

POV Ron
Nadat ik wakker werd, keek ik naar de andere bedden. Ik zag dat er niemand meer was dus besloot ik me maar aan te kleden en naar beneden te gaan. Toen ik in de Grote Zaal aan kwam zag ik dat Ginny zat te praten met Harry. Ik voelde een steek van het beschermen van mijn zusje voor hartenbrekers, ook al weet ik dat Harry haar hart niet zal breken. Toen Harry me in de gaten kreeg zag ik dat hij snel van onderwerp veranderde. Ginny keek hem even niet begrijpend aan, maar toen stond ze op en liep in mijn richting. Ik begroette haar en liep toen naar Harry toe. ‘Waar had je het over met Ginny?’ vroeg ik. ‘Oh, niks hoor’ zei hij. Ik pakte een broodje. ‘Echt wel, ik zag toch dat…’ zei ik, maar ik kon niet doorpraten omdat het mooiste meisje van de school zojuist de Grote Zaal in was gelopen: Hermelien. Ze wist van mijn bedenkingen dus hield ik wijselijk mijn mond dicht, wat ik van haar geleerd had. Ze liep in onze richting, met een glimlach die haar lippen sierden. Mijn tweelingbroertjes hebben me altijd gepest dat ik haar leuk vond, wat altijd ook zo was en nu nog steeds, maar ik heb altijd ontkend. Toen ze bij ons aankwam wenste ze ons een goedemorgen en ging ze naast me zitten. Ik voelde een vlaag van warmte door me heen gaan. Ik zat al jaren met een grote vraag: wat vond ze nou van mij?