Foto bij Warm Christmas 3.2 (Erin)

Vermoeid stapt Niall achter zijn vrienden aan het vliegtuig uit. Hij vindt het heerlijk om weer thuis te zijn, maar die vlucht vanuit Australië is echt te lang. Gelukkig heeft hij een groot deel geslapen. Het was nacht toen het vliegtuig opsteeg. Nu is het ochtend in Londen. De vier jongens volgen elkaar naar de douane en naar de bagageband. Als ze hun bagage hebben, nemen ze afscheid van elkaar. ‘Fijne kerst hè!’ Roept Niall ze nog na. ‘Dankjewel! Jij ook Ni!’ Roept Harry terug. Ook Louis en Liam roepen iets in die trant. Niall gaat op weg naar een toilet. Of elke andere plek waar hij niet herkend kan worden. Alles om ervoor te zorgen dat niemand ziet dat hij hier is. Zodra hij een toilet heeft gevonden, pakt hij zijn telefoon erbij om een vriend te bellen. ‘Hey, ik ben het Niall.’ Begint hij. ‘Zeg, heb jij misschien tijd om mij op te halen? Ik ben in Londen op het vliegveld. Ik wil graag mijn meisje verassen.’ Hij luistert even naar wat zijn vriend te zeggen heeft. ‘Echt? Heel fijn! Heb je misschien ook een doos waar ik in pas? En een heleboel inpakpapier? Ik heb een plan.’ Niall legt zijn hele plan uit. Gelukkig heeft hij goede vrienden! Na opgehangen te hebben, gaat hij naar zijn contacten. Hij zoekt tussen de namen. Swipet op en neer en weer terug. Dan tikt hij een naam aan. Joe (Erin’s brother). Hij tikt op bellen en ook hier legt hij zijn plan uit. Joe reageert ontzettend enthousiast. ‘Ik zorg dat Erin niets door heeft.’ Belooft hij. Na even gewacht te hebben, zit Niall dan eindelijk in de auto. Op weg naar de beste kerst van zijn leven.

__________________________________________________________________________________________________


Ik zit naast mijn broer Joe tussen al mijn neefjes en nichtjes op de grond om cadeautjes uit te pakken. Meestal vind ik dit het allerleukste van het feest, maar dit jaar ben ik er niet helemaal bij. Mijn broer pakt mijn hand. ‘Don’t be sad. Hij is er snel weer.’ Fluistert hij. ‘Ik weet het. Ik probeer het.’ Hij slaat even zijn arm om me heen en laat me dan weer los. ‘Deze is voor Erin!’ Roept mijn nichtje hard. Ze komt met een rechthoekig pakje in haar handen naar me toe. ‘Alsjeblieft.’ Zegt ze terwijl ze me het pakje overhandigd. Ik schud het heen en weer en hoor een zacht gerammel. Ik bekijk het pakje ook eens goed. Mijn oog valt op een stempel. 'Sydney, Australia' staat erop. Het is van Niall! Wat lief dat hij een pakje heeft laten sturen! Een enorme lach staat nu op mijn gezicht. ‘Van Niall?’ Lacht Joe. Ik knik. Het pakketje is goed dicht geplakt. Mijn moeder ziet me worstelen met de tape en loopt naar de keuken om een schaar te pakken. ‘Dankje mam.’ Ik knip snel de tape los. Uit het bruine karton komen twee andere doosjes. Er staan een 1 en een 2 op. Ik pak natuurlijk eerst die met 1 erop. Lijkt me logisch. Er zit een briefje bij.

Something Beautiful for someone beautiful <3
X Niall


Ik maak het doosje open. Uit de verpakking komt een prachtige armband. ‘Wauw!’ Mijn mond valt open. Dit. Is. Zo. Mooi. Echt wauw gewoon. Ik weet vanaf nu gewoon dat die lach er de rest van de dag niet meer vanaf gaat. ‘Blijf je naar de armband staren of ga je ook nog pakje 2 openen?’ Vraagt mijn neefje ongeduldig. Ze waren al ongeduldig omdat we tot 3 uur gewacht hebben met cadeautjes openmaken en nu doe ik ook nog langzaam. Ach, ik ben blij met mijn cadeau. ‘Ik denk dat ik nog even blijf staren.’ Knipoog ik naar hem. Dan pak ik toch het andere pakje. Ook hier zit een briefje bij.

You’re my only!
Love, Niall


Mijn wangen kleuren rood. Hij is echt te lief! De schat! Ik maak ook dit doosje open. Er verschijnt een kussentje met een ketting in de vorm van een hartje. His Only staat erop. Het is zo simpel, maar echt heel mooi. ‘Wauw lieverd. Je boft maar met zo’n schat van een vriendje.’ Mijn moeder staat over mijn schouder mee te kijken. ‘Echt hè? Hij is zo lief!’ Verzucht ik. Die glimlach gaat er echt niet meer vanaf. Ik pak de armband uit het doosje en doe hem om. Ook de ketting doe ik om. Ik pak mijn telefoon en maak een foto waarom de cadeau’s te zien zijn. Ik stuur de foto naar Niall.

Thank you so so so so so so so much!
They’re beautiful!
Wish you were here! Love you so so much!


Terwijl de rest verder gaat met cadeaus openmaken, blijf ik naar mijn telefoonschermpje staren. Na een paar minuten heb ik al een berichtje terug.

Hi love!
Ik ben blij dat je ze mooi vindt!
Ik heb zelf het andere deel van de ketting maar dan als sleutelhanger. : )
Ik wil ook bij jou zijn.. : ( Maar ik ben er nu snel weer! : D


Hij stuurt een foto mee van zijn sleutelhanger. Ook die is heel eenvoudig, maar echt heel mooi. Soms hoeft iets niet ontzettend opgeblazen te zijn om prachtig en waardevol te zijn. Ik ben heel blij met m'n cadeaus. Ik kijk de kamer rond naar wie er aan het uitpakken is. Ik zie niemand tot ik recht naast me kijk. Joe is mijn cadeau voor hem aan het uitpakken. Hij weet niet dat het van mij is, maar ik kan het zien aan het inpakpapier. Zodra hij zijn pakje open heeft gekregen, staat er een lach op zijn gezicht. 'Wauw! Coldplay tickets! Dank u kerstman!' Roept hij vrolijk. Voordat hij kan gaan vragen wie dit keer de kerstman, of vrouw in dit geval, dit keer is, gaat de bel. Mijn vader staat op en loopt naar de deur. Ik hoor wat gepraat en dan komt mijn vader Joe roepen. Hij kijkt verbaasd naar mij. Ik haal mijn schouders op. 'Weet ik veel.' Beantwoord ik zijn niet gestelde vraag. Hij haalt ook zijn schouders op enaar loopt dan naar de deur. Na nog meer gepraat komen ze binnen met een enorm cadeau. Er zit een enorme strik omheen en het lijkt erg zwaar te zijn. Ze zetten het bij de boom neer en gaan dan weer zitten. 'Wie was er?' Vraag ik aan Joe. 'Geen idee. Ik kende hem niet.' Fluistert hij. 'Dat cadeau maken we als laatste open.' Zegt mijn vader dan. De kleintjes, die erop af waren gevlogen, druipen af. Ze hebben waarschijnlijk net geen naam kunnen zien staan. Gelukkig zijn er niet zo heel veel cadeautjes over. Ik ben zelf eigenlijk ook wel heel benieuwd wat voor cadeau het is. Het is zo groot dat het een fopcadeau lijkt. We zullen het zien.

Als na 20 minuten het laatste gewone cadeautje is uitgepakt, rennen de kleintjes allemaal naar de grote doos in de hoop dat hun naam erop staat. 'Erin?' 'Waarom krijgt zij nou weer het grote cadeau?' 'Ik dacht dat het voor mij was..' Teleurgesteld kruipen ze weg. Ik daarentegen sta verbaasd op en loop naar de doos. Ik loop er eens een rondje omheen om te kijken waar ik moet beginnen met uitpakken. Ik besluit met het lint te beginnen. Er zit geen tape op de doos, dus dat is de makkelijkste manier. Ik pak het uiteinde van de strik en trek het los. Ik hoor gerommel vanuit de doos. Dan worden de flappen ineens van binnenuit open gevouwen. 'Holy shitballs!' Gil ik en ik struikel achteruit. Dan kijk ik wat me zo aan het schrikken heeft gemaakt. 'Niall?' Tranen springen in mijn ogen. 'Ben je dat echt?' Hij knikt en opent zijn armen. 'Niall!' Snik ik en ik vlieg hem om zijn hals. Hij slaat zijn armen om mij heen. 'Je bent er echt!' Mijn schouders schokken van het huilen en Niall pakt me alleen maar steviger vast. 'Shhh, stil maar. Ik ben er echt.' Fluistert hij in mijn oor. 'Ik ben er en ik ga niet meer weg voor minstens de rest van de week.' Met zijn ene hand wrijft hij over mijn rug en met de ander streelt hij mijn haar. Dan houdt hij me iets van zich af, pakt mijn gezicht met beide handen vast en drukt zijn lippen voorzichtig op de mijne. Meteen kus ik hem terug. Al mijn gemis en mijn passie stop ik in de kus. Het is niets dieps, zijn lippen op die van mij, maar het is magisch. 'Ieuw! Vieees!' Hoor ik dan ineens. Oh ja. Zij zijn er ook nog. Ik trek me langzaam terug en kijk hem diep in zijn ogen. 'Ik hou van je Niall!' Fluister ik. 'En ik hou van jou!' Fluistert hij. Dan komt mijn broer op hem af. 'Niall! Goed je te zien! En! Ze had niks door hè?' Lacht hij terwijl hij hem in een of andere jongens knuffel trekt. Ik kijk mijn broer met open mond aan. 'Jij wist hiervan?!' Hij knikt lachend. 'Jup!' Zegt hij droog. Dan komen ook mij ouders en rrest van de familie hem begroeten. Als iedereen is geweest kruip ik weer in zijn armen en gaan we samen op de bank zitten. 'I missed you.' 'I missed you too.' Ik nestel me lekker tegen hem aan, gewoon, omdat het weer kan. 'Merry Christmas love!'

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen