#27 Trouble and Peace

POV Ziva

''Baas!'' Ik ren Gibbs achterna. ''Wat?'' Hij draait zich boos om. ''Mag ik mee?'' Ik kijk hem aan. ''Oké Ziva, snel!'' Snel ren ik naar zijn auto toe. Op naar Mark. In principe een moordenaar, maar het blijft toch Gibbs' zoon. Het geluid van zijn eigen lied(Mark Harmon's lied, Mark Harmon = Gibbs), Saddle my dreams vult de auto. ''Gibbs,'' zegt hij, wanneer hij doorrijd. ''Wat?'' Er klinkt een beetje paniek in zijn stem. ''McGee, welke kamer? We komen er gelijk aan!'' Vlug hangt hij op. ''Wat is er?'' Ik kijk hem vol begrip aan. ''McGee ligt in coma, hij was in huis bij de brand..'' Ik zie hem slikken. ''Ik ga anders wel langs McGee, dan kan jij je zoon bezoeken.'' ''Dat hoeft niet Ziva, Mark wacht maar, de verrader,'' hij kijkt strak voor zich uit. Opeens gaat mijn telefoon af. ''Ziva,'' zeg ik wanneer ik opneem. ''Hey, dit is Kensi, klopt het dat ik Gibbs niet kan bereiken?'' zegt ze vragend. ''Zou best kunnen, hij werd namelijk net ook al gebeld.'' ''Ah, ik moest zeggen van Hetty, dat we Marcosson hebben, aangezien Vance en Granger nergens te bekennen zijn,'' antwoord Kensi. ''Baas!'' roep ik. ''Ziva ik zit naast je,'' zegt hij droog. ''Ik ben aan het bellen met Kensi, van het team in LA. Zij hebben Marcosson gevonden!'' roep ik blij. ''En, wat kan ik hier op het moment mee Ziva?'' zegt hij nors. ''Misschien Bishop bellen of wat? Ik zag haar niet in de rechtzaal, dus ik denk dat ze gewoon op de Navy Yard is,'' zeg ik zacht. Gibbs zet zuchtend de auto aan de kant. ''Gibbs regelt even iets met Bishop, bedankt voor jullie actie Kensi, ik hoop je snel weer te spreken,'' zeg ik met een glimlach wanneer ik ophang. Ik hoor Gibbs mompelen. ''Mmhmhh, is goed Bishop, ik ga.'' Het zal ook wel, Gibbs is vaak zo kort af en het komt ook door al deze problemen. Zuchtend strijk ik een lok haar uit mijn gezicht wanneer we aankomen bij het ziekenhuis, op ziekenbezoek, alweer. We stappen de grote hal van het ziekenhuis in. ''Kamer V1K3 ligt McGee, en Mark ligt op V1K6,'' zegt Gibbs zacht. ''Ga jij toch maar naar McGee, ik wil even met Mark praten, alleen, we spreken half 3 in deze gang af, goed?'' Ik knik en loop het grote ziekenhuis in.

De groen gekleurde gangen zien eruit alsof dit de kinderafdeling is, maar toch hangt er een bordje V1K3. Ik steek mijn hoofd om de hoek. McGee ligt in het eerste bed, terwijl in de andere bedden alleen kleine kindjes liggen! Ik hoor een zacht ''Oh, hoi Ziva.'' ''McGeek,'' grinnik ik. ''Heb je Tony,'' McGee begint te hoesten. ''Nee sorry, ik heb Tony niet meegenomen, eerlijk gezegd geen flauw idee waar hij is,'' ik staar McGee aan. ''En wat lig je in een kamer vol peace,'' zeg ik wanneer ik wijs naar de peacetekens op de muur. ''Euh ja,'' grinnikt McGee. ''Waarom lig je hier?'' ik kijk hem grijnzend aan. ''Euh, dit is de long afdeling. Dit ziekenhuis heeft er alleen een voor kinderen, omdat ze meeroken hoorde ik een arts zeggen. Daarom hebben de kleine kids vaker last van hun longen dan volwassenen.'' ''Ah,'' zeg ik onbegrijpend. ''Let's go for a walk,'' ik steek een arm uit. McGee kreunt. '''Stijve Geek?'' grijns ik. ''Ziva!'' lacht McGee. ''Mark ligt als het goed is op kamer 6, is dat gelijk een andere afdeling ofzo?'' ''Ja, dit ziekenhuis is apart, maar ook speciaal Ziva,'' McGee glimt. ''Daarom lig ik hier.'' Vaag knikkend lopen wij samen naar kamer 6.

POV Mark



Ben ik al weer wakker? Ik heb geen idee. Ik zie namelijk wel de vreemde man, maar niet mijn vrienden, of mam. Heb ik geheugenverlies? Ik heb namelijk het idee dat er een cruciaal stukje mist in mijn geheugen, maar wat? Ik heb geen idee. De man komt al dichterbij. ''Ga weg engerd!'' roep ik uit. Ik hoor mijn naam, wacht.....

Mijn hoofd bonst, er is iets gebeurd wat ik niet kan plaatsen.. Er staan mensen om mij heen, maar het zijn geen doctoren. De grijze man herken ik en collega's van hem als ik mij niet vergis. ''Mark?'' vraagt de grijze man vriendelijk. ''Wie ben jij man? Ga weg!'' roep ik boos. ''Mark, rustig, ik ben je vader!'' claimt de man. Dat kan niet! Hij is mijn vader niet! Mijn vader is jaren geleden al overleden in een auto-ongeluk! Maar, wie is dit dan? ''Mark, ik ben Leroy Jethro Gibbs, jouw vader. Jouw moeder is Carolien Smiths.'' ''Oh, ben jij die vuile verrader, die vreemd ging waar mama altijd over vertelde? De persoon die ervoor heeft gezorgd dat ik in armoede moest opgroeien. De persoon die ervoor gezorgd heeft dat ik jaren ben gepest? Man, rot toch op!'' Boos sta ik op, om direct weer neer te klappen. ''Mark, ik ben je vader en als je beter bent wil ik met je praten, om alles goed te maken, echt!'' Gibbs kijkt hem aan. ''Nee man, ik zei toch dat je moest verdwijnen? Ik wil je nooit meer zien! Je hebt mama te veel pijn gedaan, met alles,'' schreeuw ik boos.